SESSİZLİK (TAMAMLANDI)

Bölüm 19:Denemek

NOT: YİNE GECİKEN BİR BÖLÜM İLE BURADAYIM. AMA OLDUKÇA UZUN VE BOMBA BİR BÖLÜM İLE GELDİM. UMARIM BEĞENİRSİNİZ. BENCE BEĞENECEKSİNİZ. AYRICA BİR SONRA Kİ BÖLÜM ÇOK DAHA ERKEN GELECEK. OKUL TATİL OLURKEN BÖLÜMLERİ DE DÜZENE SOKACAĞIM. MEDYA DA YÜZÜK VE ŞARKIMIZ VAR.

İYİ OKUMALAR!

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM :)

Sabah ilk uyanan Murat olmuştu. Uyanmamak mümkün değildi zaten. Rana sürekli dönüp durmuştu. Şu an da poposu ile iteklemişti. Derin bir nefes alıp kalktı, zaten heyecanlıydı. Rana ona sırtını döndüğü için yüzünü göremiyordu. Bu sebeple kalkıp yatağın diğer tarafını dolandı. Ve gördüğü an yüzün de tebessüm oluştu. Alttan yastığın desteğiyle dudakları büzülmüş, toplanmış çok sempatik görünüyordu. Murat hızla telefonunu çıkarıp resmini çekti. Ve eğilip eliyle dudağını okşadı. Kalbinde oluşan kıvılcımlar neydi? Tüm vücudunu tutuşturacak gibiydi. Ateşte yanmak istiyor gibi elini çekmiyordu. Elini yanağından boynuna doğru kaydırdı. Boynunda ki saçları geriye doğru itmişti ve daha fazla dayanamayarak elini çekti. Rana'nın yüzüne tekrar bakmadan banyoya geçti. Bu kız gerçekten artık çok tehlikeli olmaya başlamıştı Murat için.

Soğuk suyla elini yüzünü yıkadı. Dilin de dün gece Rana'dan dinlediği şarkı vardı. Saçlarını düzeltirken Rana ile yapacağı konuşmayı düşünüyordu. Nasıl yapacaktı ne konuşacaktı hiçbir fikri yoktu. O an içinden gelenleri söyleyecekti işte. Banyodan çıkacakken Rana zaten uyuyor hızla bir duş alayım diyerek duşa girdi.

***Rana***

Ailemle yaşadığım evde yemek masasındaydık. Karşımda Rüya ve annem oturuyordu. Masanın başında da babam. Gülümsüyorlardı. Samimi ve sıcaktı yüzlerinde ki ifade. Ve daha sonra rahatsız edici oluyordu. O güzel ifade birden sinsileşiyordu, hatta şeytani bir gülümsemeye dönüyordu.
Annem ve babam değil de, Rüya'ya bakıp kalıyordum. O bile öyle bir ifadeyle bakıyordu bana.

Hızla masadan kalktım. Kalkarken sandalyem geriye düşmüştü. Masada birkaç şeyi de devirmiştim. Masaya arkamı dönüp tam kapıdan çıkacakken Tarık göründü. Kalbim deli gibi çarpıyordu. Neden bilmiyorum ama ailemin yüzünde ki ifade panikletmişti. Terlediğimi hissediyordum ve yoğun bir ağlama isteği yükselmişti içimde. Bir şey bekliyordum, bir şey arıyordum ama ne olduğunu kestiremiyorum.

Tarık'ın gözlerine baktım. O ise ifadesizdi. Yanından geçmeye çalışırken kapının önüne geçmişti. Ve bu beni tekrar panikletmişti. Etrafa yoğun bir karanlık hakim oluyordu. Ruhumun karanlığı odaya yansıyordu. Gözlerimi sımsıkı kapatıp buradan kaybolmayı diliyordum. Ve o an biri beni hızla çekiyordu oradan. Gözlerimi korkudan açamıyordum ama onun geldiğini biliyordum. Tanıyordum, hissediyordum. Ve içime huzur doluyordu. Gözlerimi açmadan bedenlerimize doladığımız kollarımızı hissediyordum. Ve kulaklarımda oluşan baskıyı. Yoğun baskıyı.

Elimle tek kulağıma bastırırken uyanmıştım. O kadar güçlü bastırmışım ki elimin uyuştuğunu hissettim. Yavaşça elimi kulağımdan çekerken boş bir ifadeyle camdan dışarı baktım. Soğuk havadan dolayı buğulanmıştı cam. Ona rağmen akan nehiri seçebiliyordum. Ve yüzümün ıslaklığını hissediyordum. Ağlamış olmalıydım. Gördüğüm rüya... O kadar saçma ve berbattı ki. Hissettirdikleri kötüydü. Sırt üstü uzanıp tavana döndüm. Rüyam da değişik bir şey görmemiştim aslında. Kaybettiklerim vardı. Ve yüzlerinde ki o saçma ifade. Aklıma geldiğin de ürperdiğimi hissettim.