NOT: BİR ÖNCE Kİ BÖLÜMDEN SONRA PEK TATMİN EDİCI DEĞİL. AMA ÖNÜMÜZDE Kİ BÖLÜM PEK AKSİYONLU OLACAK. HERKESE İYİ OKUMALAR :)))
Rana kaşlarını çatmış elinde ki telefona bakıyordu. Mesajın sonunda ismini görene kadar kendisine geleceğini düşünmemişti. Kalbi hızlanmıştı ve açıp açıp tekrardan okuyordu mesajı. Aklına gelen tek bir isim vardı bu mesajı atabilecek.
Birden boynunda hissettiği nefesle sıçradı. Murat kaşlarını çatmış bir yandan da hafif gülümsemeyle ellerini kaldırmıştı.
"Sakin ol. Fena dalmışsın."
"Evet dalmışım baya. Sen ne yapıyorsun evde?" Dedi. Kalbi inanılmaz hızlı atıyordu. Zaten mesaja aklı takılmıştı birde üstüne korkunca fena hızlanmıştı.
"Mesaj attım cevap gelmeyince uyudun sandım." Dedi. Rana'yı böyle görmek onunda modunu düşürmüştü. Murat'ın gözü Rana'nın elinde ki telefona takılmıştı. Keşke baksaydı ne olduğuna ama aklına Tarık ile olan resimlere baktığı gelmişti. Daha önce çok denk gelmişti Rana'nın Tarık ile olan resimlere baktığına. Rana duymadığı için fark etmiyordu ama Murat görmüştü.
"İyi misin?" Dedi Murat.
"Evet çıkabiliriz." Dedi Rana. Zoraki bir gülümsemeyle.
Arabaya geçtiklerinde Rana aklından mesajı atmaya çalışıyordu. Tarık yine girmişti aklına. Bu güzel günü de mahvetmişti. İkisi de sessizce otururken Murat'ın telefonu çaldı. Tutucuda ki telefonu açıp konuşurken Rana da dönmüş Murat'ı izliyordu. Kendinden emin dik duruşunu, konuşurken arada kaşlarını çatmasını, arada bakışlarını yoldan ayırıp telefona indirmesi... Dayanamayarak bakışlarını çekti. Ona bakarken içinde değişen bir şeyler olması onu korkutuyordu.
Murat'ın sert şekilde telefonu kapatması Rana'nın dikkatini çekmişti.
"Problem mi var?" Dedi.
"Evet. Şirketle ilgili." Diye kısa bir cevap verdi.
"Sorayım mı ne olduğunu?"
"Yurt dışında ki bağlantı da problem var. 2-3 aydır uğraşıyoruz. Hala çözülmedi."
"Yurt dışında şirketiniz mi var?" Diye Rana şaşkınca sorduğunda Murat gülümsedi.
"Hayır. O kadar büyük, zengin bir şirket değiliz. Yurt dışında ki bir şirketle çalışıyoruz sadece. Ortak iş."
"Anladım." Dedi Rana sadece. Başka söyleyebileceği elinden gelen bir şey yoktu. Klasik 'çözülür ya takma kafana, boşver' gibi ifadeleri kullanmak istememişti. Murat, Rana'ya bakıp tebessüm etti. İçinde büyüyen şeylerin farkındaydı. Engellemek istemiyordu bu durumu. Sonuçta bu kadın hayatındaydı. Hemde merkezinde. Onu kaybetmeyecek, kazanacaktı.
Araba durduğunda Rana dalgındı ve durduğunun farkında değildi. Murat uzanıp Rana'nın koluna dokunduğunda Rana şaşkınca başını kaldırdı. Önce Murat'a sonra etrafa baktığında nerede durduklarını fark etmişti ve yüzüne genişçe bir gülümseme yayıldı. Arabadan indi ve yanına gelen Murat'a döndü.
"Murat, tahmin etmeliydim bunu." Diye ilk defa coşkuyla konuştuğunda Murat tebessüm etti.
Murat, Rana'yı şehrin en ünlü sahafına getirmişti. Gerek yeni basılmış, gerek yıllar öncesine ait bulmakta zorlanacağınız birçok kitap vardı burada. Ve o kadar güzel dekore edilmişti ki. Sahafa girerken kendinizi bir kitabın içine giriyor gibi hissedebilirsiniz.
Rana'nın mutluluğu gözlerinden okunuyordu. Kim bilir ne kadar zamandır yeni kitap almıyordu ve eski kitaplarını okuyordu. Duymayan ve hayatta ki tek aktivitesi sadece kitap okumak olan ve okuyacak kitabı kalmadığı için eskileri okuyan biri için yeni kitap almak büyük mutluluk vericiydi.
YOU ARE READING
SESSİZLİK (TAMAMLANDI)
Romance"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerd...
