SESSİZLİK (TAMAMLANDI)

Bölüm 38: Muna

NOT: SEVİLİYORSUNUZ ❤ İYİ OKUMALAR :))))

Uzun zamandır kendimi hissettiğim yer bir uçurum kenarıydı. Aslında neredeyse tam bir yıldır uçurum kenarındaydım. Ürkütmüyordu. O çizgi de salınıp duruyordum. Aşağıya baktığım da huzura kavuşacağımı biliyordum. Ama direniyordum. Huzura kavuşmak yerine beni uçuruma iten rüzgara direniyordum. O rüzgar ailemdi, o rüzgar kazaydı, o rüzgar Tarık'tı. Birde o rüzgara karşı beni tutan el vardı.

Şimdi ne uçurum vardı benim için ne de rüzgar. Hayatımın merkezin de ben ve karşımda ki adam vardı. Etrafımızı sevdiklerimiz oluşturacaktı. Bunu ben yapacaktım. Ben oluşturacaktım. Ne kalbimle beynimi savaştıracaktım ne de başka bir engele izin verecektim. Sadece sevecektim. Önce onu affedecektim ikimizin de kırgınlıkları geçmeliydi. Sonra ise başka bir mutsuzluğa izin vermeyecektim, vermemeliydim.

Murat'ın her dokunuşu ruhumu yeniliyordu, yaralarımı sarıyordu. Vücudum da daha önce hiç tatmadığım, hissetmediğim şeyler gerçekleşirken sanki damarlarımda tüm tenim de bir şeyler dolaşıyordu. Her yanım sanki karıncalanıyordu. Kalp atışım hızlanmıştı, nefes alış verişim hızlanmış, derinleşmişti.

Murat'ın eli belimden yukarılara çıplak sırtıma yol alırken ilk kez hissettiğim duygular karşısında büyük bir haz duyarken hissettiğim utanç karşısında gözlerimi kapatmıştım. Sıcak dudakları boynumdan göğsüme doğru inerken tek elim saçlarını karıştırıyor, diğeri boynunu sıkıca kavrıyordu. Ona dokunmak onun yaptığı gibi onu hissetmek istiyordum. Ama daha önce hiç yapmadığım bir şeydi. Ellerimi sırtına götüremiyordum. Onun gibi öpemiyordum. Kendi içimde ikilem yaşarken Murat ellerini tişörtümün eteğine götürdü. Gözlerimi sımsıkı kapatmış yapacağı şeyi bekliyordum. Ellerimi bende aynı şekilde onun tişörtüne götürsem mi diye düşünürken yaşadığım panikle ellerimi Murat'ın bileklerine götürerek onu durdurdum. Şu an bunu yapmamız sağlıklı değildi.

"Rana?" diye kulağıma fısıldadığın da yavaşça gözlerimi açtım. Boynuma kondurduğu minik öpücükten sonra yavaşça benden uzaklaştı ve gözlerime baktı. Gözlerinde gördüğüm tutku çok yoğundu. Büyük bir arzu vardı ve bunun etkisi ile parlıyordu.

"Murat." Dedim aynı şekilde. Beynim de ne söyleyeceğiyle ilgili senaryolar dönüp dururken vücudumda hissettiğim hormonun etkisiyle bambaşka şeyler de dönüp duruyordu. Dudaklarının değdiği her yerde hala onu hissediyordum. Onu istiyordum. Ama şu an olmaması gerektiğini de biliyordum.

"Beni affetmediğini biliyorum. Bunu az önce de söyledin. Şu an yaşayacağımız şey çok özel." Dedi ve eğilip dudağımı bir öpücük bıraktı. "Ve bu anı kalbinde kırgınlıklar ile yaşamak istemediğini biliyorum. İkimiz de birbirimizi iyileştirdikten sonra daha güzel şekilde yaşamalıyız." Dediğin de başımı salladım.

"Evet." Diyebildim sadece. Birbirimizi iyileştirdikten sonra demişti. Onu çok kırmıştım bugün farkındaydım. Murat'ın eli hala tişörtümün ucunu tutuyordu. Aşağı doğru kaydı ve tişörtümü indirmeden karnıma bir öpücük bıraktı. Aklıma gelen düşünce ile kalbim titrerken Murat çoktan üzerimden atlamış yataktan inmişti.

"Sen uyu. Ben birazdan geliyorum." Diyerek odadan çıktı. Pikeyi üzerime çekip kıvrılmıştım.

Onun odadan çıkması ile içimi sıkıntı kapladı. Ne kadar kızgın olsam da yanımda olmasını istiyordum. Onu özlemiştim, özlüyordum. Şu an omzuna çekmesini istiyordum beni ama olanlardan sonra onun da bana kızgın olduğuna emindim. Amacım da bu değil miydi gerçi? Neden canım sıkılıyordu.

Yaklaşık yarım saat sonra ben uyku uyanıklık arasındayken Murat'ın gelip yatağa girdiğini hissetmiştim. Bana yaklaşıp ikimizin arasına doğru uzattığım elimi kavramıştı ve o da uykuya dalmıştı.