Naranasan niyo na bang sumakay sa Ferris wheel? 'Diba kapag sumakay ka dito ay medyo walang sigla ka pa dahil nasa ibaba ka pa lang? Ngunit kapag nagsimula na ang pag-andar at pag-akyat ng tsubibo ay nabubuo ang ating pagkasabik at kasiyahan.
Doon...
HAHAWAKAN ko pa lang sana ang door knob ng pinto ng opsina ni Matteo ng may humila sa akin at ihinarap sa kanya. "Ace please 'wag!" Nagsusumamong sambit ni Matteo.
Kunot na noo ang agad na gumihit sa'king mukha dahil hindi ko alam ang kanyang pinagsasabi. "I-I'll do anything, do what ever you want to me. Just please don't answer him!" Nawindang ako sa sinabi ni Matteo.
Sino daw? Anong sasagutin? Wala nga akong manliligaw eh. Lasing nanaman siguro 'to, lakas ng tama eh. Hindi ko makuhang magsalita dahil sa inaakto niya.
"Ace parang awa mo na ikamamatay ko kapag sinagot mo siya! I beg you please. I still love you. Ni-isang sigundo simula no'ng naghiwalay tayo ay hindi ka naalis sa isipan ko. Muntik ko na nga iyon ikamatay dahil hindi ko kayang mawala ka, pero dahil sa kagaguhan ko ang nagiisang ilaw ng buwan at ang ilaw na nakapagpabago sa'kin ay nawalan na ng kinang."
Para akong binuhusan ng tubig na punong-puno ng yelo nang marinig ang mga pinasasabi niya. Pinaghalong emosyon ang namayani sa aking isipan at yun ay ang pagkalito, lungkot, tuwa at inis. Gosh ano 'to?!
Natawa ako dahil sa pagsusumamo niya, buglat ang mga mata na parang umiyak ng todo.
"A-anong pinagsasabi mo?" Blangko kong sambit pero deep inside tawang-tawa ako. Kasi sa totoo lang hindi ko alam kung anong nangyayari. "Please don't answer him. I beg you!" Muli akong napakunot sa kanyang tinuran. Sino ba 'yong sasagutin ko wala naman akong manliligaw? Hindi pa rin siya tumigil sa pagmamakaawa sa'kin at hinayaan ko na siyang mapagod hanggang sa siya na mismo ang tumigil.
Sa totoo lang, I have no fvckin' idea. Oops.
Nang tumigil ang huli sa kakakuda ay agad ko siya tinanong. "A-am? Lasing po ba kayo?" Sabay kaway ko nakalebel lang ng kanyang mata. "I not drunk." Asik niya sabay tabig sa kamay ko. Mabilis ang pangyayari at naikinagulat ko dahil kinulong na niya ako sa bisig niya at sinabi ang katagang. "Nakita ko kayo ng manliligaw mo kagabi habang sunusundo ka niya. Fvck! Alam mo bang halos magkandapira-piraso na 'tong puso ko dahil sa nakita ko." Basag na boses niyang binitawan ang mga nakakalokang nakita niya.
A-ako may manliligaw? Kagabi? Sinundo? Oh! Nakita niya pala yung pakamaginoo ni Lenon. Hahahahaha. Naghahalo tuloy 'tong nararamdaman ko. Andyang pagkalito, pagkainis at pagkatuwa. . . . . . . . .
SABAY kaming naglalakad ni Raphael pauwi, dahil malapit lang ang bahay nila sa amin. Nga pala si Raphael Flynn Fuertez ay kaklase ko sa last subject kaya lagi kaming sabay sa pag-uwi, sayang nga eh, kasi si Matteo na yung nagmamay-ari ng puso kaso 'di naman ako yung tinitibok ng puso niya. Charot, landi much.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Raphael
"Hey. Do we have to write the whole ledger and the balancing in the yellow pad or in the bond paper?" Sambit niya habang naglalakad kami papunta sa sakayan. Sasagot sana ako kaso. "Nakikinig ka ba sa prof natin kanina? Sa yellow pad boi!" Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil andyan siya or maiinis dahil ang bastos, hindi naman siya yung kinakausap. By the way si Matt yung sumabat. "Am I talking you?" Biglang tumalim ang titig ni Raphael kay Matteo. Napamura si Matteo ng mahina bago lumapit ngunit hindi ito na tuloy dahil dumating na si ate Kristell at inaya ng umuwi.
