One Last Time (My Everything Series) (BoyxBoy)

Chapter 15

I Won't Leave You

ITO na ang araw na pinakakahihintay ko! Matapos ang tatlong linggo ng pahihintay ko sa wakas ay dumating na. Mamayang hapon ang flight namin ni Matteo patungong Coron, Palawan! I'm so freaking excited!

Ito mga ineng share ko lang sa inyo na sa tatlong linggong nagdaan ay nakaapat na beses kaming nag-make love at tee, para naman akong hindi nasanay sa kahabaan niya, laging masakit ang panga, katawan at butas ko kapag gumising ako kinabukasan. I admit that he is a domenant top. He always makes me moan his name and sometimes shout it. Lalo na kapag nasasagad. Oops. Nasobrahan ata ako, sorry. Hahahaha.

Kasalukuyan akong nag-iimpake ng gamit ko. "Sissy! Dalhan mo ako ng mga souvenirs ah! Tsaka mga delicacies nila doon ha." Halos mahulog yung puso ko ng sumigaw siya, nagpalpitate tuloy puso ko. Hahaha kape pa more.

Inirapan ko siya, kunwariang galit. "Pera mo asaan? May pinatago ka?" Sabay lahad ko ng kamay at hiningian ko siya ng pera. Napaawang ang kanyang labi sabay. "Bayad mo sa upa dito!" Natawa ako sa sinabi niya. "Loka! Siyempre ikaw pa ba. Tsaka si tito din meron. Baka nga magdala pa ako ng buhay na buwaya dito, pang-pet." Nanlaki ang mga mata niya. "Huy! Gaga ka, ayos na sa'kin yung souvenir, huwag lang buwaya. Lakas mong mantrip. Alam mong takot ako sa buwaya eh." Aniya bago niya 'ko paulanan ng kiliti sa aking buong katawan.

Kakatawa ko, ayon basa yung higaan dahil napaihi ako. Biro lang.

Nakarinig ako ng malakas na pagbusina ng kotse at ibig sabihin no'n ay nandito na si Matteo para sunduin ako.

Maya-maya pa ay nakarinig ako ng katok sa pinto ng kwarto ko. "Hey, are you done packing up your things? We're gonna be late on our flight and do you have your airplane ticket with you?" Namilog ng parang santol ang dalawa kong mga mata ng maala ko yung ticket. Nakalimutan ko ja kung saan ko nailagay. Oh my gosh, magagalit si Matteo sa'yo ng di-oras.

Hindi ko siya sinagot sabay taranta akong tumayo sa aking kinauupuan para hanapin yung airplane ticket ko.

'Di ako magkandaugaga sa kakahalukat sa aking mga drawer, folder, envelope pati sa lubricant pocket ko, tinignan ko na rin pero wala talaga. Baka naman nawala ko na? Nako Ace, kabilinbilinan pa naman ni Matteo na huwag iwawala yung ticket eh.

Napasabunot ako sa aking buhok dahil sa frustration, hindi ko talaga siya mahanap. Naiiyak ako. "Are you okay?" Tanong ni Matteo na kasalukuyang nagtataka sa mga pinagagawa ko. Humugot ako ng malalim na paghinga at ihinanda ko na rin ang aking sarili dahil sigurado akong magagalit siya sa'kin. "No, I'm not. I lost my airplane ticket and I don't know where I put that thing. I-I'm frustrated cause I can't find it. Sorry." Napakababaw ng luha ko. Umiyak ako dahil hindi ko na mahanap yung ticket.

Sinamaan ko ng tingin si Matteo ng marinig kong tumatawa siya. Natatawa ba siya sa pagiging tanga ko o dinadaan niya lang sa tawa yung galit niya? OMFG!

Naningkit na ang aking mga mata ng hindi parin siya tumitigil sa pagtawa. "What the fvck are you laughing at a$$h0le?!" Asik ko sa kanya. Napapisik ako ng magbago bigla ang kanya ekspresyon. Kung kanina abot tenga ang ngiti ngayon ay para siyang diyablong papatay. "What did you say you little punk?" Masagpang at may diin niyang sambit at ngayon ay kasaluyan na siyang naglalakad papalapit sa akin. Napalunok naman ako kasabay ng pagatras dahil sa takot.

Halos takasan ako ng dugo aking nang itulak niya ako pahiga sa kama at pinaibabawan, tsaka hinawakan nito ng napakagipit ang magkabila kong kamay at inilagay niya ito sa itaas ng aking ulo. "Where the heck did you get the guts to say that to me?" Mahina ngunit may diin niya tanong. Ano bang sinabi ko?