Η διαδρομή στο πατρικό μου είναι οικεία και εύκολη, παρά το χιόνι που πέφτει. Αναγκάζω τον εαυτό μου να ουρλιάξει, κυριολεκτικά να ουρλιάξει, όσο πιο δυνατά μπορώ μέσα στο μικρό αυτοκίνητο μου πριν φτάσω στο πατρικό μου. Το να ουρλιάζεις είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο φανταζόμουν, ειδικά αφού δεν νιώθω να το κάνω. Νιώθω έτοιμη να κλάψω και να εξαφανιστώ. Θα έδινα τα πάντα να πάω πίσω στην πρώτη μου μέρα στο πανεπιστήμιο, θα ακολουθούσα την συμβουλή της μητέρας μου και θα άλλαζα δωμάτιο. Η μητέρα μου ανησυχούσε για την κακή επιρροή που θα είχε η Στεφ πάνω μου, που να ξέραμε ότι το αγενές αγόρι με τις μπούκλες θα ήταν το πρόβλημα. Ότι θα έπαιρνε τα πάντα από μένα και θα τα πετούσε, σπάζοντας τα σε μικρά κομμάτια και αφήνοντας τα έτσι αντί να ενώσει.
Ήμουν μόνο δυο ώρες μακριά όλων αυτόν τον καιρό και όμως φαίνεται σαν να ήμουν πολύ παραπάνω. Δεν έχω ξαναγυρίσει σπίτι από τότε που έφυγα, εξαιτίας του Χάρρυ. Αν δεν είχα χωρίσει με τον Νόα θα ερχόμουν πολλές φορές. Αναγκάζω τον εαυτό μου να σταματήσει να σκέφτεται τον Νόα πριν ξαναβγώ εκτός ελέγχου. Τα μάτια μου μένουν συγκεντρωμένα στον δρόμο καθώς περνάω το σπίτι του και οδηγώ στο παρκινγκ της μητέρας μου.
Όταν φτάνω στην πόρτα δεν είμαι σίγουρη αν πρέπει να χτυπήσω ή όχι, νιώθω παράξενα να χτυπήσω αλλά δεν νιώθω ούτε άνετα για να μπω απλά μέσα. Πως άλλαξαν τόσα πολλά από όταν έφυγα για το πανεπιστήμιο;Τελικά αποφασίζω να μπω χωρίς να χτυπήσω και η μητέρα μου στέκεται δίπλα στον δερμάτινο καφέ καναπέ καλυμμένη με μέικ-απ, φορώντας ένα φόρεμα και γόβες. Όλα μοιάζουν όπως τα άφησα, καθαρά και τέλεια τακτοποιημένα. Με μόνη διαφορά ότι φαίνεται μικρότερο, μάλλον επειδή έμεινα στο σπίτι του Κεν το προηγούμενο βράδυ. Το σπίτι είναι ζεστό και η μυρωδιά της κανέλας γεμίζει τα ρουθούνια μου. Η μητέρα μου έχει εμμονή με τα κεριά και έχει ένα σε κάθε δωμάτιο. Βγάζω τα παπούτσια μου στο κατώφλι της πόρτας, γνωρίζοντας ότι η μητέρα μου δεν θα θέλει χιόνι στο ξύλινο πάτωμα της. Το σπίτι είναι μικρό και όχι τόσο ελκυστικό εξωτερικά αλλά το εσωτερικό είναι υπέροχα διακοσμημένο, έκανε τα πάντα για να καλύψει το χάος του γάμου της προσθέτοντας πορτρέτα και λουλούδια.
«Θα ήθελες λίγο καφέ Τερέσσα;» ρωτάει πριν με αγκαλιάσει. Έχω κληρονομήσει τον εθισμό μου στην καφεΐνη από την μητέρα μου.
«Ναι παρακαλώ.» λέω μέσα από τα σφιγμένα δόντια μου.Την ακολουθώ στην κουζίνα, αβέβαιη για το πώς να ξεκινήσω την συζήτηση.
CZYTASZ
After 2 - Greek Translation
FanfictionΑυτή είναι η συνέχεια του After. Η σχέση του Harry και της Tessa θα δοκιμαστεί με τρόπους που εκείνη ποτέ δεν περίμενε, αλλά αυτός ήξερε τι θα συμβεί. Συγχωρέστε τυχόν εκφραστικά ή ορθογραφικά λάθη, που συμβαίνουν λόγω βιασύνης Η ιστορία αυτή ανήκει...
