After 2 - Greek Translation

Κεφάλαιο 151

Harry's POV

«Ποτέ δεν μαρτυράω» Η Τζέιμι χαμογελά.

«Ευχαρισ..» Σταματάω να μιλάω όταν βλέπω μια αντανάκλαση χρυσού λίγα μέτρα μακριά. Τα μάτια της είναι διάπλατα και το κάτω χείλος της τρέμει. Γαμώτο, πρέπει να με άκουσε. Η Τέσσα κατεβαίνει τώρα τα σκαλιά.

«Τέσσα! Περίμενε!» Φωνάζω από πίσω της. Για κάποιον τόσο μεθυσμένο όσο εκείνη, σίγουρα κατεβαίνει τα σκαλιά με μεγάλη ταχύτητα. Γιατί πρέπει πάντα να τρέχει μακριά μου;

«Τες!» Φωνάζω ξανά, σπρώχνοντας άτομα από τον δρόμο μου. 

Επιτέλους όταν είμαι μόλις μερικά μακριά, κάνει κάτι που σχεδόν με φέρνει να γονατίσω. Ο ξανθός μαλάκας από πριν που την φλέρταρε σφυρίζει καθώς περνά από δίπλα του, κάνοντας την να σταματήσει. Με ένα πονηρό γέλιο αρπάζει με τη γροθιά της την μπλούζα του. Τι στο διάολο κάνει; Πρόκειται να... Απαντάει στις σκέψεις μου κοιτάζοντας με πίσω προτού πιέσει τα χείλη της στα δικά του. Ανοιγοκλείνω τα μάτια σε μια προσπάθεια να το κάνω να εξαφανιστεί. Όμως δεν συμβαίνει. Δεν θα το έκανε αυτό, όχι η Τέσσα, όσο θυμωμένη και να ήτανε. Αυτός είναι εμφανής έκπληκτος από την κίνησή της αλλά γρήγορα συνέρχεται και τυλίγει τα χέρια του στη μέση της. Το στόμα της ανοίγει και μετακινεί ένα χέρι γύρω από τα μαλλιά του, τραβώντας τα. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τι στο καλό συμβαίνει τώρα.

«Χάρρυ! Σταμάτα!!!» Τσιρίζει. Να σταματήσω τι; Όταν ξανά ανοίγω τα μάτια, βρίσκομαι πάνω από τον ξανθό τύπο και το χείλος του είναι σκισμένο. Τον χτύπησα κιόλας;

«Σε παρακαλώ Χάρρυ!» Τσιρίζει ξανά. Μετακινούμαι από επάνω του γρήγορα προτού μαζευτεί το πλήθος γύρω μας.

«Τι στο καλό;» Ο ξανθός τύπος βογκάει. Θέλω να τον κλοτσήσω στο άδειο του κεφάλι αλλά προσπαθούσα να συγκρατηθώ. Έπρεπε να πάει και να το κάνει αυτό, προκαλώντας με να τα θαλασσώσω ενώ προσπαθούσα τόσο σκληρά. Μετακινούμαι προς την πόρτα χωρίς να με νοιάζει εάν με ακολούθησε ή όχι.

«Γιατί τον χτύπησες;» Η φωνή της με καλεί από πίσω όταν φτάνω στο αμάξι.

«Γιατί νομίζεις εσύ Τέσσα; Ίσως επειδή μόλις σε είδα να φιλιέσαι μαζί του!» Της φωνάζω. Είχα σχεδόν ξεχάσει πως είναι, η έκρηξη αδρεναλίνης και η οικεία αίσθηση πόνου στις κλειδώσεις μου. Μόνο μια γροθιά έριξα.. νομίζω τουλάχιστον.. οπότε δεν πειράζει και τόσο, θέλω και άλλο.

«Γιατί σε νοιάζει; Φίλησες αυτή την κοπέλα! Ίσως να μην έμεινες μόνο σε αυτό! Πως μπόρεσες;» Ξεκινά να κλαίει.