Κεφάλαιο 184

6.1K 135 61
                                    

Harry's POV

«Πέρασα ωραία σήμερα Χάρρυ.» Η Τέσσα μου λέει όταν μπαίνω στο δρόμο για το σπίτι του πατέρα μου ώστε να την αφήσω.. Θα έπρεπε να την πηγαίνω σπίτι, στο δικό μας σπίτι..

«Και εγώ το ίδιο. Μισώ το πατινάζ.» Λέω και αυτή γελάει.

«Μην μου πεις.»

«Τι θα κάνεις το υπόλοιπο βράδυ;» Τη ρωτάω.

«Τίποτα, θα διαβάσω πιστεύω. Εσύ;»

«Τίποτα, δεν έχω τίποτα να κάνω βασικά.»

«Είσαι κουρασμένος;» Ρωτάει.

«Ναι, λιγάκι.»

«Θα πρέπει να κοιμηθείς νωρίς.» Προτείνει.

«Δεν μπορώ. Δεν έχω κοιμηθεί κανένα βράδυ αυτές τις δύο βδομάδες.» Παραδέχομαι και το κεφάλι πέφτει.

«Oh.»

Tessa's POV

Φυσικά και δεν έχει.

«Εσύ... βλέπεις..» Αρχίζω να λέω.

«Ναι, κάθε βράδυ.» Μου λέει και η καρδιά μου σφίγγεται.

«Λυπάμαι.» Το μισώ αυτό. Μισώ αυτούς τους εφιάλτες που τον στοιχειώνουν. Μισώ το ότι είμαι το μοναδικό ελιξίριο, το μόνο που τους κάνει να μένουν μακριά.

«Είναι εντάξει. Είμαι εντάξει.» Λέει αλλά οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια του λένε άλλα. Το να τον καλέσω στο σπίτι θα είναι μια τρομερά απαίσια ιδέα. Υποτίθεται πως έπρεπε να σκέφτομαι τι θα κάνω με τη ζωή μου από αυτό το σημείο και μετά, όχι να περνάω το βράδυ με τον Χάρρυ. Είναι τόσο περίεργο το ότι με αφήνει στο σπίτι του πατέρα του, γι αυτό ακριβώς πρέπει να βρω δικό μου μέρος.

«Θα μπορούσες να έρθεις μέσα; Μονάχα για να κοιμηθείς λίγο, είναι ακόμη νωρίς.» Προτείνω και το κεφάλι του σηκώνεται απότομα.

«Δεν σε πειράζει αυτό;» Ρωτάω και εγώ γνέφω πριν αφήσω τις σκέψεις μου να εισβάλουν.

«Καθόλου... μόνο για να κοιμηθείς βέβαια.» Του υπενθυμίζω με ένα χαμόγελο και αυτός γνέφει.

«Το ξέρω Τες.»

«Δεν το εννοούσα έτσι...» Προσπαθώ να εξηγήσω.

«Το κατάλαβα.» Αναστενάζει. Εντάξει..

Υπάρχει μια απόσταση μεταξύ μας που είναι και τρομερά άβολη αλλά και βολική την ίδια στιγμή. Θέλω απλά να τον πλησιάσω και να διώξω τη μοναδική τούφα μαλλιών που πέφτει στο μέτωπό του αλλά αυτό θα ήταν υπερβολικό. Χρειάζομαι αυτήν την απόσταση, όπως ακριβώς χρειάζομαι και τον Χάρρυ,. Είναι σκέτο μπέρδεμα και ξέρω πώς να τον προσκαλώ μέσα δεν θα βοηθήσει αυτό το μπέρδεμα αλλά θέλω στα αλήθεια να καταφέρει να κοιμηθεί. Του ρίχνω ένα μικρό χαμόγελο και με κοιτά επίμονα για μια στιγμή πριν κουνήσει αρνητικά το κεφάλι του.

After 2 - Greek TranslationWhere stories live. Discover now