Κεφάλαιο 191

6.8K 156 39
                                    

Harry's POV

«Μου έσπασες τη μύτη μου γαμώτο!» φωνάζει και σηκώνει ψηλά το κεφάλι του, πασχίζοντας να ξεφύγει απ' την γροθιά μου. Άκουσα τον ήχο του κρακ οπότε ήξερα ήδη αυτό αυτή η βλακεία είχε σπάσει αλλά το ποσό του αίματος που έτρεχε από αυτό όταν επιτέλους σήκωσε προς τα πάνω το κεφάλι του είναι λιγάκι αφυπνιστικό.

«Σε προειδοποίησα εξαρχής ξανά και ξανά επί μήνες τώρα να μείνεις μακριά απ' την Τέσσα αλλά τι κάνεις γι' αυτό; Την φιλάς, την κοιμίζεις στο ρημαδό κρεβάτι σου;» Προχωρώ στο διάδρομο για να τον φτάσω ξανά. Τι χέρι του καλύπτει την σπασμένη μύτη του ενώ κόκκινο αίμα τρέχει στο πρόσωπό του.

«Και σου έχω ήδη πει ότι δεν δίνω μία για το τι έχεις να πεις.» γρυλίζει, κάνοντας ένα βήμα προς τα εμένα.

«Μόλις μου έσπασες τη μύτη!» φωνάζει ξανά. Πρέπει απλώς να φύγω τώρα. Αυτός αξίζει να τις φάει ξανά αλλά αυτή θα εξοργιστεί.

«Μου έχεις κάνει χειρότερα, εξακολουθείς να μπλέκεσαι με το κορίτσι μου!» του φωνάζω σε απάντηση.

«Δεν είναι το κορίτσι σου και δεν έχω καν αρχίσει να μπλέκομαι με αυτήν ακόμα.»

«Ειλικρινά με απειλείς αυτήν τη στιγμή;»

«Δεν ξέρω, σε απειλώ;» Κάνω άλλο ένα βήμα προς αυτόν και με εκπλήσσει καθώς ταλαντεύεται προς τα εμένα. Η γροθιά του συγκρούεται με το σαγόνι μου και παραπατώ προς τα πίσω, χτυπώντας στο ξύλινο κουτί με τα φυτά. Πέφτουν στο έδαφος σε μια μανία και αυτός ταλαντεύεται ξανά, αυτήν τη φορά μπορώ και τον μπλοκάρω.

«Νόμιζες ότι ήμουν απλά ένας κόπανος έτσι δεν είναι;» σκάει ένα διαταραγμένο και ματωμένο χαμόγελο.

«Τι στο διάολο;» Συνεχίζει να προχωρεί προς τα εμένα.

«Πραγματικά πίστευες ότι ήσουν αλήτης, έτσι δεν είναι;» γελάει, σταματώντας για να φτύσει στο στρωμένο με άσπρα πλακάκια πάτωμα.

Τα δάχτυλά μου τυλίγονται γύρω απ' το υλικό της στολής εργαστηρίου του και τον σπρώχνω σε άλλη μια σειρά από φυτά ενώ τα σώματά μας χτυπούν στο πάτωμα. Σκαρφαλώνω πάνω του, για να σιγουρευτώ ότι δεν θα πάρει τον έλεγχο. Με την άκρη του ματιού μου τον βλέπω να σηκώνει το χέρι του αλλά μέχρι να συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει, χτυπά με φόρα μια απ' τις μικρές γλάστρες στην άκρη του κεφαλιού μου. To κεφάλι μου σχεδόν ακουμπάει κάτω. Θρυμματίζεται και ανοιγοκλείνω γρήγορα τα μάτια μου για να ανακτήσω την όρασή μου. Είμαι δυνατότερος από αυτόν, είναι καλύτερος μαχητής απ' ότι με είχε αφήσει να πιστέψω αλλά δεν υπάρχει καμία περίπτωση να τον αφήσω να με σπάσει στο ξύλο.

After 2 - Greek TranslationWhere stories live. Discover now