mendimesh po gelonin brenda saj,por ajo nuk mund te lejonte te poshterohej me shume Ishte nje femer,dhe forca e nje femreeshte shume here me e madhe se dhimbja,se dinjiteti i neperkembur Eshte pikerisht ajo force,qe i fal diellin nje qielli te zymte dimri Eshte pikerisht ai zemerimi qe te motivon te ecesh perpara me ballin lart,sepse ajo ishte nje femer dhe nje femer di te imponoje respekt,megjithese shpesh i dhunuar Nuk mund tja lejonte vetes qe Arvi tashihte te perulur,te argetohej me vuajtjen e saj Mblodhi fuqite dhe u ngrit. Qendroi stoike perballe tij,megjithese lotet e tradhetonin Kjo eshte per gjithe talljen tende peshperiti atij ne sy,duke i gjuajtur me pas me pellemben e dores Tani,zhduku ndyresire Dil nga ajo dere,sic dole nga jeta ime. As vete nuk e dinte ku e gjeti ate force,mbase ishte forca e dhimbjes,mbase forca e brendshme e femres Arvi nuk foli. Per te paren here,ndryshe nga zakonisht,nuk reagoi. Mori valixhen ashtu sic e kishte lene dhe doli. Irisi u shemb ne krevat. Qante me ngasherim dhe pyeste veten si ishte treguar kaq naive. Koka po i pelciste nga dhimbja. Nuk po mbushej dot me fryme,ne ate dhome mungonte ajri E kishte te nevojshme te dilte,te hiqte mendjen. Ajo dite kishte qene sfilitese per te. Nderkohe qe kujtontegjithe ate qe i kishte ndodhur i bie telefoni Nuk e pa fare kush ishte, e kapi dhe e perplasi per muri. Nuk donte te fliste me asnjeri Fshiu rimelin e rene syve,kapi floket e shpupurisura,mo ri celesat dhe zbriti tek makina I duhej me doemos te levizte,ndryshe ne ate vend do te cmendej. Ato pushime ishin nje ferr,sikur cdo korrik kerkonte ta ndeshkonte me dicka ate vajze Jashte ende nuk ishte erresuar Rruge t e Tiranes ishin tejet te mbushura me makina Per disa minuta u end,pa nje destinacion mundshem,derisa i hipi deshira te shkonte ne varreza I dukej sikur ai vend e qetesonte sa here shkonte sikur e ema ishte gjalle,dhe e degjonte..Kisht e nevoje te fliste,ta nxirrte gjithe ate dhimbje qe po e sfiliste e qante pa e nderprere njeri,dhe te perkedhelte ate pllaken e mermerte ne pamundesi per ta perqafuar fizikisht Sapo mberriti u shkreh ne vaj I vuri lulet ne ate qypin e bronxte tek koka dhe filloi tepeshperiste disa fjale,nderkohe qe i perkedhelte me dore portretin e gdhendur Qante ne heshtje I mungonte aq shume Ku ishte tani qe ajo kishte kaq shume nevoje per te Iu kujtuan fjalet e fundit qe i kishte thene : Zemer ti tani je e rritur,duhet te jesh e forte per babin dhe Enean Ajo nuk ishte e rritur perpara nje dhimbjeje aq te madhe te gjithe jemi te vegjel ku ta gjente forcen E pyeste dhe nuk merte as nje pergjigje Vazhdoi ate monolog te trishte per disa minuta,me lotet rreke,zemren e vrare,dhe nje shpirt qe nuk dihej ne i kishte mbetur grimca Derisa nje dore ndjeu ne sup Ktheu koken,dhe perballe saj pa nje grua rreth te 40-ve qe nuk e njihte. Ishte e sigurte qe nuk e kishte pare kurre me pare. U step dhe beri disa hapa mbrapa Dilara(gruaja ne fjale) Mos u tremb xhan Une Irisi po e shihte gjithe habi. Fshiu lotet,nuk donte ta shihte askush ne ate
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
