SEPSE TE DUA

Frika e humbjse te njeriut te zemres

Dori: E di qe me ke trembur per vdekje?
Irisi nuk foli. Dori ngjeshi buzet ne te sajat pa i interesuar per njerezit rreth e rrotull.

U afruan afer Samantes,e cila e pa gjithe inat Irisin.Nuk tha asgje tjeter pervec...
Samanta: Do ikim tani? Apo do vazhdojme turneun??

Dori po e perpinte me sy,duke i bere me shenja qe te mos fliste me.
Ora ishte rreth 10 e mengjesit. Shiu vazhdonte te binte por jo me te njejtin ritem te tmerrshem si ne fillim. Gjate rruges nuk shkembyen asnje fjale. Ata te dy ishin ulur ne sediljen e pasme te makines, dhe Dori e mbante te perqafuar ne kraharor,ndersa

Samanta i jepte makines dhe i ndiqte shpesh nga pasqyra. Ia kishte inatin Irisit per veprimin qe kishte bere dhe nuk i foliasnje fjale. Edhe Irisi e kuptoi dhe nuk reagoi. Nuk ishte as vendi dhe asmomenti i duhur.
Mberriten perpara pallatit dhe ata zbriten.
Dori iu drejtua Samantes,nderko he qe Irisi qendronte me tej.
Dori: Po ti nuk do ngjitesh lart?

Samanta: Jo jo,Elena duhet te kete denoncuar per zhdukjen time  Dhe duhet te paraqitem ne baze,per te dhene shenja jete. Mbase kaloj me vone.
Dori vuri buzen ne gaz.
Dori: Okiiii shihemi me vone atehere.
U ngjiten lart,dhe.   U ngjiten lart dhe asnjeri nga te dy nuk merrte guximin te fliste.

Irisi e dinte qe kishte vepruar disi gabim,por as qe ja kishte mare mendja qe situata do te vijonte ne ate menyre dhe ata do te alarmoheshin,me gjithate e dinte qe ishin trembur.

Duhet ti kerkonte falje dhe Dorit.
Irisi: Une nuk e mendova qe gjerat do te shkojne keshtu dhe...
Dori iu afrua afer duke i zgjatur peshqirin qe te thahej.

U ul prane saj dhe e puthi ne qafe.
Irisi: Shtttt nuk eshte e nevojshme te sqarohesh. E di qe nuk e mendove qe ne do te reagonim keshtu,por me kete kohe qe bente jashte per ne ishte me e veshtire. Ku nuk na shkonte mendja. Ne te kishte ndodhur dicka,pse ishe larguar ashtu.

Pastaj cdo gje u perkeqesua kur erdhem aty dhe mesuam qe nje vajze kishte humbur jeten.Mu erresua gjithe vendi. Ajo nuk mund te ishe ti,por ne ato momente nuk dija cfare te beja,cfare te besoja.. E kupton qe po te te humbas serish une nuk kam me jete?

Nuk ja fal vetes,por nuk do doja as vete me te jetoja... E kupton sa e rendesishme je per mua?? Je vete oksigjeni,vete jeta...
Irisi kishte mbuluar fytyren me duar dhe lotet i rridhnin,duke kuptuar ne kete menyre pasojat e veprimeve te saj.

Irisi: Me fal te lutem,me fal,e di qe gabova...U solla si nje femije,por thjesht kisha nevoje te kthjelloja mendimet. Nuk e mendova faktin qe ju do te alarmoheshit,dh e