SEPSE TE DUA

Njohja e Prinderit e dorit ☺

nuk po i pushonte zemra  Dori i shtrengonte doren.
Dori: Dreqin,qetesohu zemer,ndryshe do kthehemi mbrapsht. Ji,e qete,nuk do te te pushkatoje njeri.
Irisi nuk mundej.

Sapo ndjeu deren tehapej hoqi doren direkt nga e tija. Perballe u shfaq nje goxha grua,mjaft e mbajtur dhe e veshur me shume shije.

Iu kujtua heren e pare tek shtepia e Dorit,qe i beri pershtypje mobilimi shume klas. Sigurisht pas atij mobilimi qendrontenje grua e tille.

Mira: Ohh erdhet. Hajdeni,urdheroni brenda. Ajo po i priste me nje buzeqeshje te madhe ne buze,nderkohe qe Irisi dukej e frikesuar sikur ta priste nje proces ekzekutimi. Dhe Dorit nuk i shpetonin fytyrat e saj te ''frikesuara'' pa pare e mezi e mbante te qeshuren.

Sapo Mira mbylli deren,u pershendet me Irisin duke e perqafuar,nderkohe qe Dori i prezantoi. U drejtuan drejt sallonit ku ishte dhe i ati i tij. Pasi u prezantuan dhe me te,filluan te flisnin,nderkoh e qe Mira iu nxorri perte pire.

Irisi ishte si mbi gjemba,e shkembente tek tuk ndonje fjale me te. Dori i rrinte afer,dhe i kapte shpesh doren,por ajo ja hiqte me nje shikim te tipit ''do te te vras,kur te dalim'' sepse ndihej ne siklet.

Folen pak rreth familjes se Irisit,ne pergjithesi,sa per te thyer biseden,sepse Dori jua kishte lene porosi qe Irisi nuk duhej te ndihej si perpara ndonje pyetesori.

Biseda sa vinte e behej me e ngrohte dhe Irisi ishte disi me i qete,pervec faktit kur Dori e therriste ''shpirt,zemer' ' qe ndihej goxha ne siklet.

Megjithese mamaja e tij ne pamje te impononte autoritet dhe frike,ishte nje grua e jashtezakonshme . Me shume kulture,e thjeshte,dhe me nje bagazh per tu admiruar.
Per te mos folur me tej per te atin,qe ishte shume i urte,dhe ne cdo moment qe i therriste ''bije'' Irisi skuqej,por ndihejakoma me e familjes.

Mira shkoi ne kuzhine per te shtruar tavolinen,ndersa Irisi shkoi pas saj per ta ndihmuar.
Irisi: Me cfare mund tju ndihmoj zonje..??

Mira: Se pari,duke mu drejtuar me ti...Sepse ti je per mua si Dorela (vajza ime) e keshtu komunikimi duhet te jete me i thjeshte mes nesh...

Irisi pohoi lehte me koke.
Mira: Per kaq sa te njoh sot,te them qe djali im paska patur shenje shumehere me te mire nga ce prisja....
Qeshen te dyja.

Irisi: Une jam me fat qe e kam ate...
Mira: E keni fatin sic keni shpirtin mojbije. Duket qe jeni per njeri tjetrin,dhe kshu qofshi gjithmone...