SEPSE TE DUA

Trondija

sigurisht i referohej stefan.
Iris: Ty nuk ka cte duhet! Dhe largohu se qelbesh alkool...
Dori: Kujt do tja kishte mare mendja? Dukesh kaq engjellore,ama sot me njerin.neser me tjetrindhe pastaj gjykohen meshkujt (Dori fliste per Arvin dhe stefan )Irisi nuk u permbajt dot dhe i gjuajti me pellembe.
Iris: Mos gu...Por ai nuk e la te fliste sepse e kishte terhequr drejt vetes.E afroi prane vetes dhe e puthi. Irisi perpiqej te largohej por ai e kishte mberthyer me krahet e tij te fuqishem,ne kete menyre nuk bente dot rezistence. Pasi u shkeput zgjati doren dhe i gjuajti serish.Irisi: Debil! Dhe vrapoi drejt hyrjes,ku takoi Stefan. Dukej i shqetesuar.Stefan: Nuk lashe vend pa te kerkuar. Si largohesh pa thene asgje.Iris: Kisha nevoje per ajer,po me zihej fryma aty brenda. Dhe iu hodh ne qafe.Dori,i cili po e ndiqte skenen i hodhi nje veshtrim mosperfilles.Stefan: Je mire?Po dridhesh.Irisi: Thjesht bente pak ftohte jashte,nuk kam asgje.
U futen brenda dhe Irisi nuk ishte ne terezi.Ajo puthje kishte zgjuar dicka brenda saj megjithese nuk donte ta pranonte.E kerkoi me sy Dorin,por nuk e pa me.Ishte pak e shqetesuar meqe ishte dhe i pire. Ne shtepi u kthye rreth ores 5 te mengjesit. Enean e gjeti ne gjume. Hyri lehte ne dhome pa bere zhurme,dhe u shtri.Por nuk mund te flinte.Dicka e mundonte. Kishte nje parandjenje te keqe. Mes atij ankthi qe po e vriste e zuri gjumi...
Rreth ores 10 te mengjesit i bie telefoni. As nuk e pa fare kush ishte,e mbylli.Telefoni nuk pushonte se reni. Me syte qe kerkonin gjume e hapi dhe po fliste me dike. Iris:Cfaareeeeeeeeeeeeee? ? Lotet i vershuan ne fytyre dhe u ngrit menjehere nga krevati.. Me lotet qe i lagnin faqet,veshi te parat rroba qe i dolen perpara syve. U nis menjehere drejt spitalit. Ishte nje trafik i tmerrshem. Vazhdonte te qante dhe te pyeste veten se ishte.Me ne fund arriti ne spital,ku pa nje grumbull te madh njerezish qe qanin,pjesen me te madhe te te cileve i njihte.Mendoi se kishte ndodhur me e keqja.U mbajt tek parvazi i dritares,sepse gjunjet po e leshonin.Qendroi pak aty sa te merte veten,derisa pa Enean te shkonte drejt saj.Menjehere u struk ne krahet e tij,ishte ajo per te cilen kishte me shume nevoje ne ato momente.Kishte nevoje per force,dikush po luftonte me jeten atje brenda.Mes loteve dhe zerit qe i dridhej arriti te peshperiste dicka.
Iris: Cfare ndodhi?