SEPSE TE DUA

Pardoksi jetes

gjithcka kishte bere,per faktin qe ishte bere shkak qe ti dhe edashura jote te ndaheshit.
Dori shtangu.
Olti: Me tha te te them,qe uron qe nje dite ta falesh per gjithcka.

Dhe se gjithcka e kishte bere nga dashuria...
Dori kishte shmangur shikimin nga Olti,nuk donte ta shihte ne sy...
Olti: Ishte penduar, me beso kur ta them.

Cdo gje e thoshte me nje frymesikur te kerkonte te llogariste kohen per gjithcka te fundit qe do me thoshte.Une nuk munda te te takoj sepse ti kishe ikur ne Itali,pastaj ndodhi cfare ndodhi dhe hyra ketu, e me vjen mire qe po ta them dhe pse me vonese.

Dori: Nuk ka problem Olt. E kam falur.Shpirti i saj le te prehet ne paqe,ndodhi cfare ndodhi ajo eshte me engjejt tani. Por une dua te di a me ka falur dikush tjeter...
Dhe u kthye duke e ripare ne sy Oltin...

Olti: Per cfare e ke fjalen?
Dori: Une e ndiej veten pak fajtor... E di qe nuk i kam dhene kurre shpresa Anes,por me vjen keq qe duhej te isha une perballe teje... Une shkaktari nje pjese te vuajtjes tende...
Olti: Ti? Joooo clidhje ke ti me vuajtjen time...

Dori: Pikerisht per faktin qe Ana presupozohej te me donte,nuk doja kurre te isha ne rolin e rivalit tend,besome...
Olti i buzeqeshi lehte duke i rene ne sup.
Olti: Nuk eshte faji yt vella. Mjaft the gjera te tilla. Zemra nuk komandohet,une desha Anen,

Ana te donte ty,ti doje dike tjeter... Ky eshte paradoksi i jetes, ne nuk duam te vuajme e megjithate zgjedhim pikerisht ate qe na ben te vuajme... sepse zemra eshte kryenece,nuk pyet.. Por ky nuk eshte faji yt,dhe hiqe nga mendja..

Ti per mua je shok,vella, i tille ke qene dhe i tille do te mbetesh.. Une skam pse te te mbaj meri per dicka qe nuk e ke bere, dhe as ti nuk ke pse i mban meri vetes... Fundja tani nuk ndryshon me asgje...
Dori: Vertet e thua?

Olti: Me shume sinqeritet... U perqafuan fort sikur te kerkonin ti jepnin fund nje barriere qe i ndante,nje frike qe Dorin po e gerryente... Ishte i lumtur qe ai nuk i mbante merii....Nderko he kishte mberritur Ardi. Qendruan dhe per pak minuta me Oltin dhe u larguan nga aty...

Te nesermen Dori do te udhetonte drejt Torinos... Takimi me Oltin kishtendryshuarshume gjera brenda tij... Ai vend,ajo dhimbje.. Kishte reflektuar aq shume....

Cdo gje duhej jetuar intensivisht,pahater mbetje,pa zemerim,me deshire dhe buzeqeshjesi te ishte minuta e fundit sepse jeta ishte ishte mister dhe shpesh te