SEPSE TE DUA

E kaluara Dhemb 😔

saj te krokodilit apo me skenat mallengjyese te vuajtjes...
Dori: Mjaft!! Po sillesh si nje femije i llastuar dhe egoist,pa menduar per vuajtjen e te tjereve...
Irisi: Po per vuajtjen time kush mendoi?

Tani pas 20 vjetesh u kujtuan qe une ekzistoj,qe jam ne nje cep te Botes... Qe mendoja se kisha krejtesisht nje jete tjeter dhe gjithcka mu shemb perpara syve.. Tani u kujtua ajo grua qe kishte nje mbese'??--

Meqe me paska dashur aqfort pse nuk e beri me perpara? Pse nuk erdhi te me thoshte te verteten...
Dori: Si te ta thoshte te verteten kur kishte frike nga reagimi yt? Ti je 21 vjec dhe ende nuk po reagon me kthjelltesi,pal e kur ishe ende nje femije..

Kishte frike te te bente te vuaje.. Por ti nuk e dii se sa ka vuajtur ajooo..
Irisi: Ah keshtu te tha?? Epo mua nuk me intereson fare...
Dori: Ja qe duhet te te interesoje pra. Meso te kuptosh dhe dhimbjet e tjetrit.

Irisi po e shihte e shokuar,me syte e mbushur me lot dhe fytyren e lagur.
Irisi: Je i lire te besh dhe te mendosh cfare te duash... Por kam dicka te fundit, ose me mua ose me ate grua.... Me te dyja ne nuk mund te jesh. Zgjidhja te takon ty..

I tha ato fjale me zerin qe i dridhej dhe lotet qe nuk e braktisnin ne asnje moment,dhe nxitoi drejt dhomes duke perplasur me gjithe forcen e mundshme deren.
Dori kishte mbetur i shtangur,pa mundur tju besonte vesheve.  Dori shtangu por fundja reagimi i saj ishte i pritshem.

Deshi ti shkonte mbrapa,por mendoi qe ishte me mireta linte te qetesohej.
U shtri ne divan dhe nje stuhi mendimesh e pushtuan.Nje dileme e madhe e torturonte.Iris i nuk dinte ende gjene me te rendesishme letren.

Po ta hapte serish ate teme reagimi i saj mund te ishte fatal,por nga ana tjeter i kishte dhene fjalen Dilares.Ishte perhumbur ne mendime dhe gjumi nuk e zuri deri ne oren tre te mengjesit.

Po priste qe Irisi te ndihej,por asgje.Trokiti lehte ne deren e saj,askush nuk u pergjigj,dhe vendosi te hynte.
E kishte zene gjumi bere kruspull me fytyren e qullur nga lotet.

E vuri mire ne shtrat,e mbuloi dhe u shtri prane saj.Ajo flinte si engjell,ndersa ai nuk ja shkepuste shikimin asnje moment dhe ndiente frymemarrjen e saj te renduar.
E zuri gjumi shume vone mes mijera mendimesh torturuese.

Kur u zgjua Irisi nuk ishte ne shtrat.Ora ishte 6 e mengjesit dhe u habit qe ajo ishte zgjuar aq heret.Jashte dukej ende nate,dhe binte nje shi i tmerrshem tipik i atyre diteve te ftohta dhjetori.
E thirri,nuk ju pergjigj...

Kontrolloi ne gjithe shtepine,por ajo nuk ishte...
Ku kishte shkuar me gjithe ate furtune qe bente jashte dhe per me teper ne oren 6 te mengjesit...Mos i kishte ndodhur gje? Trupin ja pershkuan te dridhura nga ai