SEPSE TE DUA

Drridhjet e zemres 😦

fare,derisa pushoi.
Dori po fillonte te permendej pak nga pak.
Samanta: Si ndihesh tani?
Dori: Mire... Vetem kaq u pergjigj,mendje n dukej qe e kishte gjetke.
Samanta: Po cfare te gjeti?
Dori: More vesh gje kush eshte ajo vajza?

Samanta: Cila vajze?
Dori: Ajo qe ka ..vd..e..k..ur fjalen e fundit mezi e shqiptoi duke ju dridhur buza. Samanta e kuptoi..
Dori: Nuk je duke menduar ate qe po mendoj une tani besoj apo jo? Mos je gje budalla??

Ajo nuk eshte Irisi... Nuk do dilte kurre ne ate stuhi te rrinte jashte.. Mjaft mendove keto gjera...
Thelle brenda vetes dhe Samanta ishte e frikesuar,nuk e dinte cfare kishte ndodhur dhe nuk dinte cfare te besonte.

Por nuk mund tja shfaqte ate frike dhe Dorit.Situata dukej aq e komplikuar . Dori: Po sikur...
Samanta: Ska sikur... Hiqi keto mendime nga koka. Ajo eshte mire,thjesht ka nevoje te reflektoje.

Dorit iu mbushen syte me lot pa ditur cfare ti thoshte Samantes.
Samanta u kujtua qe dhe ajo kishte dale nga shtepi gjithe vrull,dhe kishte harruar te lajmeronte Elenen,qe po dilte.

Madje as nuk i kishte thene qe po te kishte lajm ngaIrisi ta njoftonte. Kushedi sa do ishte shqetesuar. Nxorri telefonin menjehere nga canta,dhe ne ekran pa thirrjet e humbura nga numri qe i kishte rene pak me pare.

Nuk mund tju besonte syve. Ishte Irisi. Puliti syte per pak caste dhe me nje buzeqeshje te madhe,i bertiti Dorit.
Samanta: Irisiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiii iiii
Dori nuk po kuptonte gje,dhe u ndrit menjehere nga ku ishte ulur.

Dori: Ku eshte??
Samanta: Nuk e diii,i ka rene telefonit.
Nderkohe Samanta e kishte telefonin ne vesh dhe po ndiente qe zilja i shkonte derisa ndjeu zerin e saj nga ana tjeter.

Irisi: Sam...
Samanta: Irisssss ku je ??
Por nuk priti qe Irisi ti pergjigjej sepse Dori ja mori menjehere telefonin Samantes nga dora.
Dori: Zemer,ku je?? Me thuaj te lutem, je mire, nuk te ka ndodhur gje vertet?
Irisi: Mire jam mire. Kisha nevoje te qartesoj mendimet.