Hoofdstuk 10

9K 238 61
                                    

Zenuwachtig sta ik achter de coulissen. Mijn haar word nog wat extra gedaan, foundation bijgestipt en pluizen van mijn broek afgeplukt. Heel irritant zit ik met mijn voet zachtjes te tikken op het parket. "Wil je je voet even stil houden?" vraagt een vrouw die probeert aardig over te komen maar die strontchagrijnig is. Ik doe snel mijn voet weer op de grond. "Je gaat je resultaat on stage zien." , "okay".

"Je loopt eerst naar voren, daarna draai jen een rondje en leg je je hand op je heup. Zo" zegt Femke en doet het voor. Ik knik.

Naar al een heel tijd gepraat te horen van Gordon, zegt hij, "en hier zijn ze hoor, Denise van der Kot en Romee van der Ploeg. Geef ze een applaus!". Femke zegt "succes meid!". Ik bedank haar en kijk naar een luik dat opengaat. Felle lichten komen mijn oogkassen binnen. Ik knipper èèn keer en loop naar voren, de catwalk op.

Zoals afgesproken loop ik naar voren en op het rondje, vooraan, draai ik een rondje terwijl ik mijn hand op mijn heup plaats.

Als ik naar rechts kijk zie ik Romee stralen. Ze heeft een leren jackje, wijd shirt en gescheurde broek aan. Dezelfde schoenen als ik. Haar haar is gekruld en ingevlochten (zie foto vorige chapter)

Beau-ti-full.

Allebeide krijgen we tranen. "Ohmyfackinggad Denise!" Schreeuwt ze half. Ik geef haar een knuffel. Een aantal familieleden en klasgenoten kijken me met open mond aan. Eigenlijk praktisch iedereen; Tim tot mama. Uhm what? Is mama hier en ik noem de Jumbo-kwal bij zijn naam.

Iedereen zit trouwens in zijn nette kleren. Jongens in blouse en meiden in jurkjes.

"Nou Denise en Romee. Jullie zijn onder indruk van elkaars make-over. Nu kunnen jullie jullie eigen make-over zien. Ga achter de lijn staan", zegt Gordon. We doen allebei een stap achteruit zodat we achter een zwarte streep komen te staan. Er komen twee spiegels uit het plafond. Een voor mij en een voor Romee.

Hoe-kan-dit.

Ik herken mezelf niet. Geen bril, geen wijde jeans. Geen vesten of saai shirt. Felle kleuren en mijn haar. (Zie foto vorige chapter) Wow. Het zit ook nog lekker! Dit moet ik volhouden.

"Dames jullie kunnen weer even terug achter de coulissen. De andere outfit wordt aangetrokken!" Zegt Gordon en ik loop, samen met Romee weer achter de coulissen.

"Snel, trek je kleren uit. Jurk aan." Commandeert Femke terwijl ze het gordijn openhoudt. Snel stap ik naar binnen en doe mijn shirtje over mijn hoofd. Veters lostrekken, schoenen uitschoppen en broek naar beneden. Snel zoek ik de opening van de jurk en stap er in. Met mijn arm half dubbelgeklapt ruk ik de rits dicht en stap in de ballerina's.

Ik ga op 'de' stip staan en meteen komen er mensen naar me toe die mensen die aan mijn haar beginnen te frunniken en ik bereid me voor een nieuwe make-up aanval.

"Oké, hier zijn Denise en Romee, opnieuw!" Zegt Gordon. Snel maken de laatste paar stylisten hun taak af en een seconde later stap ik opnieuw door het luik

Luid gejuich breekt los en ik loop naar voren. Vervolgens leg ik mijn hand op mijn heup en draai een rondje. Daarna kijk ik naar Romee. Ze ziet er echt prachtig uit met haar blauwe jurkje en zwarte kant aan de bovenkant. En natuurlijk enorm hoge hakken waarbij ik naar een meter al een week in het gips had gemoeten ofzo( zie foto rechtsonder). Romee slaakt een licht gilletje. Ze trippelt naar me toe op de enorme hakken en geeft me een knuffel."Weer zo fucking mooi. I swear." "Dankje! Maar jij ziet er ook zo prachtig mooi uit!". "Nou dames, zijn jullie klaar voor?" Vraagt Gordon. Allebei knikken we en gaan achter de streep staan. Ondertussen zie ik veel ogen op mij gericht. Als de spiegel naar beneden gaat weet ik niet wat te zeggen. Weer zo... anders. Maar zeker positief! Wow (zie foto links). "En, wat vind je ervan Denise?" vraagt Gordon. "Echt mooi!" zeg ik enthousiast. "Mooi! En wat vind je van Romee?" , "nog mooier, hihi." Lach ik. "En Romee, wat vind jij van Denise?", "niet normaal. Echt ik zweer. Heel anders. Maar zo mooi!" antwoord ze enthousiast. "Nou volgensmij is onze missie geslaagd! Zodat Denise deze stijl kan volhouden, krijgt ze een waardecheque van €1000, - te besteden bij een van de winkels met het Teen-keurmerk." Eindigt Gordon zijn verhaal. "Dankjewel!" Zeg ik vrolijk. Duizend euro, dat is zo-veel geld.

"Maaam!" Schreeuw ik tegen mijn moeder als ik het podium afspring en naar mijn moeder met tranen in haar ogen afloop. "Denise... je bent zo... mooi!" Zegt ze. "Dankje mam!" Bedank ik haar. "En papa!" Zeg ik tegen mijn vader als ik heb ook een knuffel heb gegeven.

Naar een tijdje bij te hebben gekletst zegt mijn vader opeens, "sorry Denise, maar mama en ik moeten echt weer gaan." Teleurgesteld knik ik en slik een brok in mijn keel weg. "Doei" zeg ik zachtjes. "Dag schat! Als je thuis komt zijn we er weer denk ik, hoor" zegt mijn moeder. "Oké" zeg ik en geef mijn ouders nog een laatste knuffel.

•••

De enige op dit feest is nu nog mijn klas. De Hamsters doen zich tegoed aan de snacks. De aso's staan te dansen en ik en Romee praten over onze dag. Blijkbaar mag je hier ook alcohol. Daar doen de aso'tjes zich tegoed aan. "Zullen we even wat drinken pakken?" vraagt Romee. "Oké" andwoord ik. Er loopt een ober langs met een dienblad met drankjes. Ik pak een beker waar op staat: 'Cola-B'. Het zal wel, wat die b betekent weet ik ook niet, maar dat maakt vast niet uit. Ik sla heb in een keer achterover, ik had echt dorst. Deze cola smaakt wek wat anders, maar dat komt vast omdat ik in het buitenland ben, daar smaakt alles anders.

-

Cola-B?

Cola-B.

Niet boeiende fact over mezelf; ik lus geen cola.

Jumbojongen stomd heel mooi in z'n pakkie tussen de mensen. Voor de foto; check z'n Instagram @timdejonge98

Populair after Nerd 》J.J. #1 [✔]Where stories live. Discover now