360° (gxg)

Part 4°

Ren Zein/Yzein Raine Marquiz POV

Now I am riding my bike going to school. Earlier was really a chaos. I don't have any idea where am I. I mean based on the situation, I'm most likely here in the other dimension/world or something chu².... But I don't really know where exactly.

Hay, pano ba to?...

Though earlier, I had gathered a little bit of information about this body or myself, ugh....

Di ko parin talaga tanggap to. I miss my oh so sexy body, my gorgeous face, my money.... Ugh! I miss my so called 'perfect life'.

But thankful parin ako sa kabila nito. Buhay si mom at ang bibwit kong bunso. Ito lang naman ang magandang nangyari o magandang bagay so far....

Hayst... Napabugtong hininga nalang ako.

Nakarating na rin akong school. Ang FlipSide University.

Yeah, same school parin. How did I know? Well......

*Earlier*

"Oh siya, tama na to... Mag-almusal na tayo baka mahuli pa kayong dalawa ng kapatid mo sa klase at papasok pa sa trabaho si papa niyo." Sabi ni mama at bumitaw na group hug namin.

"Ah ma, saan nga po ulit ako nag-aaral?" Pakamot-kamot sa ulong tanong ko sa kanya.

Kumunot naman ang noo ni mama pero kahit na ganon, sinagot pari niya ako. "Sa FlipSide University anak. Bakit mo natanong? Nakalimutan mo bah?"

"W-wala ma. Na-naninigurado lang. Hehehe..." kinakabahan kong sagot.

"Oh, hali na kayo at nagugutom na ako." Sabat naman ni dad at inakbayan ako. Si bubwit naman, ayon nauna na sa mesa. Napaka talaga...

Pagkatapos namin kumain, nag-ayos na ako. Pikit mata pa ko nung naliligo ako dahil m-may ano. Yung ano, basta yung ano niya. Kahit na nandidiri ako ay sinabunan ko yung ano nitong katawan natu.

Bakit kasi may talongggg!!!

Naiiyak nalang talaga ako ngayon sa kalagayan ko. Hayss...

May nakita naman akong picture frames sa tapat ng higaan ko. Mga larawan ng pamilaya niya o akin at in one of those picture frames was a picture of this person I am inside of.

Kinuha ko ito at tiningnang maigi. Sinusuri ang pormahan nito at... Pormahang ew, pang nerd. Uso parin pala ngayon tung mga ganitong pormahan? Or wala lang talagang ka-sense² sa fashion tung taong to. Hay ano ba to... Patpatin din ang pangangatawan niya. Wala pang ka muscle². Gwapo sana, kung mag-aayos lang. Hay... bahala na nga. Baka magtaka pa sila kung iibahin ko pormahan nito.

Nagsuot na akoang damit. Though it was a school uniform, may pa glasses at wlang suklay buhok pa kasing nalalaman. Kinakarer talaga pagiging nerd nito ano? At ang malupit talaga, maypa hoody pa. Di ba ito naiinitan. Matanong lang po...

Pagkatapos kong magbihis at maghanda, lumabas nako ng kwarto at bumaba na. 2 storey kasi itong bahay. Hindi naman siya ganoong kalaki pero malinis naman. Simple lang kung baga. Sapat na sa pang-apat na tao.

Pagkababa ko, nakita ko si dad na naghahanda sa sasakyang kotse. Nandoon na din si bubwit. Si mama naman, umalis na. Magtitinda pa kasi siya sa palingki. Nalaman ko kanina na isang driver si dad ng isang business man. At ang dahilan kung bakit ako nakapasok pati na bunso ko sa mamahaling University ay dahil sa inofferan daw kami ng scholarship. Oh diba ang yaman ni Sir Bossing, hahaha...

"Da-... I mean Pa, una na po ako. Bye po..." humalik ako kay dad, pati narin kay bubwit. "Bye rin sayo bubwit." At ginulo ko buhok niya.

Sumimangot naman si bubwit. "Papa oh, si kuya." Sumbong niya kay dad pero tinawanan lang siya nito. At sumakay na ako sa bisiklita ko. Opo, marunong ako mag bike...

Ringgggg. Ringgggggg. Ring......

I came back on to my senses when I heard the school bell rang.

Huminga muna akong malalim bago nagpasyahan ng pumasok sa loob ng campus. Malalim ang pag-iisip ko habang inaalisa ang sitwasyon ko ngayon. Huling naalala ko lang kasi ay uminom ako ng bar ni Ava at umuwi ng condo ko tapos natulog. Then paggising ko... magic! Lalaki nako. Ni minsan di ko to pinangarap. Huhuhu

Di ko namalayan na nasa harap nako ng pinto ng room ko dahil sa lalim ng iniisip ko. Nagpakawala muna ako ng malalim na bugtong hininga.

This is it pansit.Ano kaya ang naghihintay sa akin sa loob? Huwag naman sanang si Annabelle. Takot ako sa mga manika!!!....