360° (gxg)

Part 16°

Yzei Raine/Ren Zein Marquiz POV

I am currently in the library today. Naghahanap parin talaga ako ng mga impormasyon sa sitwasyon ko ngayon.

As i was reading some books, i got this feeling of discomfort. Yun bang, hindi ka mapalagay? Ah basta yun na yun.

Then, i followed my gut. I walk not knowing where, basta dinala nlang ako ng mga paa ko sa isang pasilyo dito sa library.

It was dark na parang papuntang secret passage. May maliit na pintuan and I am doubtful kung tutuloy ba akong pumasok sa loob, but nothing the less, i did enter.

Wala nang atrasan to. I don't have any choice dahil if gusto ko talagang makabalik sa mundo ko, I need to do this. I need to be strong.

Pumasok na ako sa pinto. Madilim kaya binuksan ko flashlight ng cellphone ko. Then may swith akong nakita. I turned it on and it lighten but it was a yellowish red color. Yung kakulay ng sa mga lampara.

All i saw was books scattered around the room. I take a look at the book's tittle but there was none. I picked up one and read the inside writings and it was about measurements.

Math book?

Again, i look up the tittle pero wla. I then put it on the table, and picked another one. All that was written inside the book was stories.

I looked up fo the other books, and same with the other ones na nauna kunang pinulot, ordinaryong mga aklat lang.

I was on the verge of going out. Like, wla naman pala akong mapapala dito.

I was on my way na sana para tumalikod, but there was a book that i can't take my eyes off anymore. So, nilapitan ko ito.

Nasa may kabinet ito. Kinuha ko at maalikabok na ito.

Then all of a sudden, the place was shaking. Dagli naman akong lumabas.

I was sweeting nung nakalabas na ako ng pinto.

Napaupo ako sa sahig habang habol hininga.

"Hoy! Anyari sayo?" Nagtatakang tanong ng isang tao na pamilyar ang bosis.

"Lumindol kasi" balik kong sagot kay Bellatrix.

Tiningnan ako nito ng may pagtataka sa mukha. "Anong pinagsasabi mo? Anong lindol?"

Kahit ako  ay nagtataka rin. Tiningnan ko pabalik yung pintong pinasukan ko kanina pero,

wala na?

Tumingin ako sa kanya pabalik. "Ah- ha ha. Wala, j-joke lang i-iyon. He he he. Ikaw talaga hindi na m-mabiro." I awkwardly laughed at her.

Confusion was written on her face but she let it aside. Tumango-tango nalang ito kahit na alam kong nagtataka parin talaga ito.

"Um... nagugutom ka na ba? Tara na, kumain na tayo. Gutom na  din ako eh, hehehe..."  Tumango siya at nauna ng naglakad. Sumunod ako sa kanya at bago ako umalis, i took a last glance kung saan ako pumasok kanina but again, wla na talaga yung pinto. Tiningnan ko yung kamay ko kung saan may hawak akong isang aklat. Naglakad nlang akoa para sumunod na kay Bellatrix.

After namin kumain  sa cafeteria, nagpaalam ako sa kanya na uuwi na. Sinabi kong masama pakiramdam ko at uuwi nlang dahil wla na naman akong klase pa.

I saw worry on her face and she offered  a ride home na sana but tumanggi ako. I told her na meron naman akong bisikleta at na may klase pa siya.

Nagpumilit siya but napapayag ko rin in the end na sumunod nlang muna sa akin  at babawi ako sa kanya.

I rode my bicycle at dumiritso sa bahay.

Walang tao pagkarating ko. I unlocked the door and straightly went to my room.

Agad kong nilabas sa bag ko yung aklat.

Pinagpag ko ito at binasa yung nakasasulat sa cover page....

360°