360° (gxg)

Part 34

Yzei Raine/Ren Zein Marquiz POV

"So...?" Tinaasan niya ako ng kilay.

Naluko na selp. Umamin na tayo
:( Wala talaga tayong surprise.

"Uhm... Ano kasi... Ano, basta ano kasi" nagkadautal-utal nako. Wala akong maisip na matinong excuse.

Nabugtong hininga siya. "Next time, don't make promises you cannot fulfill." Disappointed niyang sabi sakin. "Promises, are the sweetest lies a person could utter, and the most powerful weapon a person could use in breaking the wall of  honesty, which then leads to, inefficiency to trust anyone anymore." Tumingin siya sa mga mata ko. Nagkatitigan kami. "Love requires trust. Love without trust is useless. It is like riding a bicycle. Bicycles require pedals in order to function." Napaiwas nako sa kanya ng tingin. "Even the slightest mistakes, can cause big damages. Never ever lie intentionally."

"Sorry..." nahihiya kong hinging paumanhin sa kanya. "But I'm not sorry for lying to you" Tumitig akong muli sa mata niya. "I'm sorry for hurting you and for breaking your trust." Nabugtong hininga ako. "I did lie, and it was intentional, yes... But I know my intention was not to hurt you. But I did lie though, so I'm sorry again. I did lie to you because of desperate measure. I want to impress you. I want to win you again. I want to win your heart. And for you to love me." Madamdamin kong sabi sa kanya.

"I'm not a trophy for you to win me over. And love comes naturally with the help of effort, I believe. I'm also the type of person na nai-impress through honesty. So, if you want to impress me, you need to be honest with me." Sagot sakin ni Bellatrix.

So that's the reason why I can't impress you. Because I could not honestly tell you, who I truly am.

"Yeah" sabi ko nalang at pilit na ngumiti sa kanya.

I'm afraid to tell you the truth Moch. Telling you honestly the truth is much harder that lying. That's why I'm choosing the easiest way out. And that is to lie about my identity.

"So no surprise for me?" Nakapout nitong tanong. Ay gago, ang cute niya.

Napakamot ako sa ulo ko. "Yeah... Sorry"

"Stop saying sorry okay?" Tumango naman ako sa kanya. "The main point of your surprise was for me to enjoy and be happy right?" Again, tumango ulit ako sa kanya bilang sagot. "Well then... Doing things I love, makes me happy. But doing it with you, surely, It will be much more enjoyable and happier." Sabi niya at kumindat sakin, na siya namang pinamulahan ng mukha ko.

"Naman! Okx na okx yan sakin." Ngiting sagot ko sa kanya. "At babaeng toh. Ang lakas mong bumanat oii. Kala ko, ampalaya lover ka. May pagkakeso karin pala sa katawan." Natawa naman siya sa pang-aasar ko.

"Well, naimpluwensyahan mo na yata ako sa pagiging korni mo rin oii." Tawang-tawa namang pang-aasar na sagot din niya sakin. "Tara na nga." Sabi niya sakin nung tumigil na siya sa pagtawa niya. Hinila narin niya ako papuntang exit ng mall.

Nagtatakang nagtanong naman ako dito. "San tayo?"

"Mall" simple sagot niya. Pero alam kong nag pipigil ito ng tawa.

"Ha. Ha. Ang funny mo Moch. Tawang-tawa ako." Sarcastic kong sabi sa kanya at nagfake pa ko ng tawa. Literal ba naman akong sinagot. Ang bantot ng joke niya.

"Thank you. Thank you." Natatawang pang-aasar niya sa sarcastic kong compliment sa kanya. May pagkaloko din pala to.

"Umayos ka nga." Nagtatampo kong saway sa kanya.

"Hahaha. Yeah sorry. Hahaha" natatawa niyang sabi sakin. "Ayusin mo rin kasi tanong mo hahaha." Napaikot naman ako ng mata. "Oh, suko na" tinaas pa niya yung dalawang kamay para ipakitang sumuko na talaga ito sa pang-aasar sa akin, pero tumatawa parin ang loko. Napaikot ulit ako ng mata sa kanya. "Naman joke lang, ito naman ang seryoso. Uuwi na tayo."

"Huh? Bakit?" Nalungkot kong tanong sa kanya. Nagpout pa ko.

Kiniss naman niya ko bigla sa lips. "Hang kyut mo talagang magpout. Uwi na tayo samin. I love baking kaya doon nalang natin itutuloy tung date natin." Huling sabi niya sakin bago ako tinalikuran at naglakad papuntang exit.

Napahawak naman ako sa lips ko. Gago ang sarap ng lips niya. Ang lambot.... Naglakad na ko at humabol pasunod sa kanya na may guhit ng ngiti sa mga labi ko. Amputik, kinilig ako. Ang talanlandi niya.

Naabutan ko rin siya pero dito na sa pinagparkan namin nung kotse. Nakatayo siya sa harapan ng sasakyan habang maharot na nakatingin sakin.

"Oh? Ba't ang landi mo makatingin sakin?" Tanong ko agad sa kanya pagkalapit ko. Pinagbuksan ko rin siya ng pinto ng sasakyan.

"Nothing" simpleng sagot niya pero may nakakalokong ngiti sa mga labi. Pumasok naman rin agad siya sa kotse.

Kumunot naman yung noo ko sa naging sagot niya. "Anong 'nothing' ka diyan. Di ako naniniwala oii. Alam kong may kalokohan kang iniisip." Pagbibintang ko sa kanya.

Natatawang inikutan naman niya ko ng mata. "Wala nga. Pumasok ka na nga ng kotse at ng makaalis na tayo dito."

Napailing nalang ako sa kanya pero tumalima naman sa sinabi niya. Pumunta na kong driver side at pumasok sa loob.

Pagkapasok ko ng loob ay napatingin ako kay Moch at tawang-tawa siya sakin. Naikunot kong muli yung noo ko. "Bakit?" Nagtataka kong tanong sa kanya. Pero nakatanggap lang uli ako ng tawa mula sa kanya. "Hoy, bakit nga?" And again, tinawanan lang ako  nito. "Ay ewan ko sayo. Lakas na naman ng topak mo." Naiiling kong sabi sa kanya. Pinaandar ko nalang yung makina ng kotse.

Pero dahil tawa parin siya ng tawa habang nakatingin sakin. Kaya ang ginawa ko, tiningnan ko ang mukha ko dun sa rear-view mirror ng kotse.

Kaya pala tawa ng tawa ang pisti at may malokong tingin sakin kanina, ay dahil may lipstick yung sa upper ng lip ko at sa ibaba ng ilong ko . Bumakat talaga yung shape ng lips niya. Nagform siya kaya mahahalata mong may humalik talaga dito. Ang pula-pula ba naman ng shade ng lipstick niya. At kaya pala napasin ko kanina sa loob ng mall na pinagtitingian ako ng mga tao dun, ay dahil dito sa ginawa ni Moch kanina.

Nahampas ko siya sa balikat bigla. Di naman kalakasan. Yung mga hampas pambabae, ganern.

"Naman! Ba't mo ba kasi yun ginawa kanina?! Nakakainis to." Yung way ng pagkakasabi ko sa huling linya ko ay parang pabebe. Pero hoy, di ko yun sinadya. Natural na siguro yan sating mga babae ahahaha.

"Ay hala siya." Natatawa siya habang hinaharangan yung pabEbE kong hampas. "Oii... Para kang babae. Ang pabebe mo. Aminin mo nga, babae ka talaga noh..." Bumilis naman bigla ang pintig ng puso ko sa sinabi niya. Alam niya? Bigla siyang humagalpak ng tawa. "Ang gago ko dun ah hahaha. Ang imposible naman kong babae kang talaga. Ano yun, magic? Hahaha. Ang imposible." Tawang tawa siya sa sinabi niya.

On the other side, pilit nalang akong ngumiti at nakitawa sa kanya. Kung alam mo lang talaga Moch. Kung alam mo lang talaga.

And this is one of the reasons I can't be honest with you Moch.

The truth that is very impossible for a person, that I need to think of a lie in order for it to be believable.

It's very hard Moch... Super

×still unrevise/no proofread×