360° (gxg)

Part 9°

Yzei Raine/Ren Zein Marquiz POV

Pagkapasok na pagkapasok ko ng university ay mapapansin mo agad ang mga istudyante na nagtatawanan habang nakatingin sa kani-kanilang mga cellphone nila.

Curious?

Well, nagsisimula na ako. Gusto nila ng saya edi pagbibigyan natin. Yung mga cyber bullies kasi ay pinahiya ko din gamit ang social media. Ngayon sikat na sila pero di nila alam na ako ang may gawa non.

I made an account, posted their most embarrassing pictures. Ito ganti ko sa mga taong naninira ng kapwa nila sa internet. Cyberbullying ika nga. Then ipatikim din natin sa kanila ang sarili nilang mga gamot ng matauhan. Hahahha

I know how to hack. Hindi rin nila ako mat-tres if ever man. Magaling kaya to.

I know naman na di rin tama yung way ko nangpagpapaintindi sa mga nangbubully through internet na mali yung ginagawa nila, but I believe also na di rin ito mali. Kahit na maging masama pa ako dahil sa ginagawa kong ito, then be it. I rather be a hero-villain or a devil than a good samaritan doing nothing.

I strongly believe na no one could really know the feeling of the victims if they are not the one who actually experienced it.

No one could ever justify that only though revenge can a person achieved justice, a wrong or right. We have different perspectives to that. And I respect every individual's opinion.

Pumasok na ako sa room. Mga ilang minuto din ay pumasok na ang prof. namin. Nag tawag siya mga apelyido, attendance kumbaga. May 3 mga lalaking absent.

Guess why?

Hahaha... Well, yup. Ako nanaman may kakagawan. Gusto nila magboxing kaya nagsuntukan kami. Ang mga hambog kala mo talaga malalakas. Mga 3 suntok ko nga lang tulog na. Hahaha ang hihina.

Pinagbantaan ko din sila na if maygagawin silang masama sa iba, expect na nilang matitikman nila iyon pabalik.

Iisa-isahin ko sila. Again, alam kong mali ang paraan ko para sa iba pero anong magagawa ko. Nagtry naman ako sa tamang paraan sana pero ang mga sinumbungan ko walang mga paki. Palibhasa hindi sila ang mismong nakaranas non.

Natapos rin yung klase namin at lunch break na.

"Yzei, tara na" aya ni Alister sa akin.

"Ah, pasyensiya na dude. May pupuntahan pa kasi ako" pakamot kamot sa ulo kong tanggi sa kanya. Wala na rin naman kaming klase sa hapon. Morning lang ang sched namin ngayon.

"Ganon ba? Ah cge dude. Una na ako. Baka kanina pa naghihintay si Ysabelle don." Sagot nman niya at lumabas na.

Ako namn ay pumunta na sa library. Yup, ito yung sinasabi kong pupuntahan ko. Ipagpapatuloy ko kasi yung paghahanap ng kasagutan at mga impormasyon sa sitwasyon ko ngayon.

Pagkadating kong library ay kumuha na agad ako ng mga aklat. Fucos na fucos akong nagbasa...

One of the most exciting and enticing topics to speculate about is the idea that our reality - our Universe the way it is and the way we experience it - might not be the only version of events out there. Perhaps there are other Universes, perhaps even with different versions of ourselves, different histories and alternate outcomes, than our own. When it comes to physics, this is one of the most exciting possibilities of all, but it's far from a certainty. Here's what the science actually says about whether this could be true or not. (©️Forbes)...

Naputol yung pagbabasa ko  ng may malambot na bagay ang lumapat sa pisngi ko. Mabango din ang amoy...

Hmm... May humali-wait...What!

Napatingin ako sa salarin. "Babe" nang-aakit nitong sabi. Nanindig balahibo ko dahil dun.

Kumunot ang noo ko at pinagsingkitan ko siya ng mata. "Ha!? Anon-" naputol ang sasabihin ko nang sinunggaban ako nang halik sa lips.

Sa lips!!!

Pero masarap.

Pero again, sa LIPS!