Yzei Raine/Ren Zein Marquiz POV
Nandito parin ako ngayon sa playground ng luneta at naiwang nakatayo mag-isa. Hindi pa din ako umalis sa pwestong to simula nung naging rebelasyong inamin sa akin ni bestfriend. Nauna na siyang umuwi at iniwan ako dito mag-isa. Sinundo siya nung isa pa nilang driver.
Tumingala ako sa kalangitan. Wala na yung mga nagkikislapang bituin. Natabunan na sila ng kadiliman.
Napapikit ako nang may maramdaman akong patak ng tubig sa aking mukha. Nakikisabay din pala sa akin ang kalangitan sa pag-iyak ko.
I'm so tired. Kilan ba matatapos to. All I ever wanted from the very beginning was to be a perfect daughter. But then, I become the total opposite of whom I really wanted to be.
"I-I'm tired..." I chocked while saying it to no one in particular. "I r-rather... d-die. So take me universe!" Galit kong sigaw sa kalangitan.
"I'm g-giving up-"
"Don't you dare give up!" May naramdaman nalang akong kamay na nakapulupot sa akin mula sa likod. She back hugged me... "D-Don't give up on m-me you shit!!! Fuck y-you if you do. M-May kasalanan ka p-pa sa akin. Kaya panagutan mo ako!" Sabi nito mula sa likuran ko.
She's crying.
Ramdam ko iyon dahil malakas ang nagiging paghikbi nito. Patuloy pa din ang pag-ulan kaya pariho na kaming basa ngayon.
Tatalikod sana ako para harapin siya, pero mas hinigpitan lang nito ang pagkakayakap sa akin. "Dont" Pigil nito sa gagawin ko sana. Pinagbigyan ko nalang siya at hinayaang yumakap sa akin mula sa likuran.
Wala ng nagsalita saming dalawa. Pariho kaming natahimik at tanging tulog lang ng pagbuhos ng ulan ang madidinig mo. Tumigil na din kami pariho sa pag-iyak.
It was a comfortable silence we both shared together
"May balak ka bang magkasakit para di makapasok bukas?" Basag ko sa katahimikang namamagitan sa aming dalawa. "Arouch!" Hiyaw ko nung kinurot niya ako sa tagiliran ko.
"Panira ka talaga ng moment. Alam mo ba yun?" Sabi nito at bumitaw na mula sa pagkakayakap sa akin.
Natatawa akong humarap sa kanya. "Basa ka na."
"Magulat ka kung di ako nabasa matapos natin magdrama dito sa ulan." Pilosopong sagot nito sa akin. Inikutan pa ako ng mata.
Natawa nalang ako sa kasungitan niya. "Kilan ka pa pala nandito? Narinig mo ba naging usqpan namin? At anong panagutan kita pinagsasabi mo?" Tanong ko sa kanya. "Luh, wala namang nangyari sa atin ah. Pipikotin mo pa ako ah." Pang-aasar ko sa kanya.
"Dahan-dahan lang sa pagtatanong. Nagdadali ka? May lakad? May lakad?" Nagsusungit na naman siya. On period siguro. "And yeah, kanina pa ako nandito. Mas nauna akong tumambay dito kesa sa inyong dalawa. Di niyo lang ako napansin nung pumunta kayo dito. At dito niyo pa talaga naisipang maglandian noh?" Inirapan naman niya ulit ako. "At di ako chismosa para makinig sa usapan niyo noh."
आप पढ़ रहे हैं
360° (gxg)
सामान्य साहित्यIf yourself was turned into a whole new person opposite to whom you are, what would you do? Completed but Unedited
