Evanesce

Chapter 2

"Ang ganda!" bulalas ko nang makita ko ang kabuuan ng pool garden.

"Mas maganda ka," si Coenraad.

Agad akong napatingin sa kanya saka siya binigyan ng nakakailang na ngiti na siya namang sinuklian niya. I looked away and we just continue to walk around pool garden's flagstone deck.

"Your family has a great taste when it comes to this. We made the right decision for signing the contract of our partnership."

Tumigil muna kami sa paglalakad. Nanatili na lang sa isang puwesto, where we can completely see the beautiful view of the city lights and buildings because of having a clear and transparent glass windows.

"Masuwerte rin naman kami sainyo. Dad told me that he never doubted the Martinez when it comes to business."

"Paano mo nasabi? May alam ka na ba sa negosyo ng pamilya natin?" tanong niya naman habang tumatawa-tawa. Pansin niya yata kanina pa ang kawalang-alam ko pagdating sa negosyo.

"Well, nasabi ko lang. Alam ko rin naman ang mga dapat at hindi dapat para sa negosyo, 'no! Kahit papaano ay may alam ako, hindi nga lang kagaya sa 'yo na sobrang advance na ng pag-iisip!" I fired back then rolled my eyes on him.

"Alright. Alright." Itinaas niya ang dalawa niyang kamay sa ere bilang pagsuko.

"I still like you, though," he added. "I mean, I still like the partnership of our family even though your parents have a daughter like you," pagkaklaro niya na para bang napansin niya ang pagkakamali sa unang sinabi niya.

"Bakit anong klase akong anak?" hamon ko sa kanya.

"A beautiful daughter with a soft heart and an amusing mind."

Hindi agad ako nakaimik dahil sinusubukan kong hanapan ng salita o sagot ang huling mga katagang sinabi niya. Bakit wala yata akong mahanap na babagay sa sinabi niya? Do I need to compliment him too or just ignore it while saying 'thank you' like I always do?

Right.

"Uh, thanks!"

Simula pa kanina ay nagbukas na agad siya ng mapag-uusapan namin tungkol sa negosyo ng mga pamilya namin. Naubusan agad ako ng mga salita dahil konti palang naman ang alam ko tungkol doon. Palagi lang akong nababara sa mga papuri o biro niya that would always end up with saying 'thanks', 'thank you' or 'you don't need to voice it out'. It's just kinda weird and inappropriate for a young child like us, I think.

But it's different when it comes to him. Para bang simula nang magkaroon siya ng muwang sa mundo ay pinag-aaralan na niya ang daloy ng negosyo sa industriya. At para bang matagal nang nakatatak sa isipan niya ang mga salitang gusto ng isang babae.

"Teka, paano mo naman 'yon nasabi? Ngayon palang tayo nagkakilala," bawi ko sa pasasalamat ko sa kanya.

"Believe me when I say I know what kind of person are you the moment I saw you."

"Talaga? Hindi pa nagtatagal simula nang una nating pagkikita kanina, ah?"

"Para sa akin matagal na."

This is not a normal doings for a young child like us. I didn't expect to have this kind of conversation with him. But it's fun and no pressure. Gusto ko siyang kausap kahit na mostly ay puro business-related.

"Sino pala ang kasama mo? Alam ba nila na nawawala ka na ng lampas isang oras?"

The pool garden of Grandma and Grandpa is an incredible place to relax and unwind while having a romantic and classy setting. A well-arranged illumination in the water of the pool that changes its colors every minute makes it more magical. There's also a crystal chandelier that reflects the glass crystals on the pool to make the water look brilliant and pridefully scintillated.