Secrets Beyond the Stars

CHAPTER 29🌿✨ -Paglaya

"HAAAY isang araw nanaman ang natapos natin Gege! Whooo! Thank You Lord!"

Humiyaw si Yenggay sabay akbay sa akin habang naglalakad kami sa hallway pabalik sa dressing room.

Kakatapos lang ng ASAP namin at ito nga, pauwi na rin kami.

"Kaya nga eh, sa wakas makakapagpahinga na." medyo mahinang sagot ko naman at humigop sa strawberry juice na ipinagawa ko kanina kay Ate Irene.

Oo, stawberry juice bakit ba?

Huminto naman bigla si Yenggay sa paglalakad kaya nagtaka ako. Tinitigan niya ako habang nakakunot ang noo.

"Ano bang lasa niyan? Kailan ka pa nahilig sa strawberry?" sabi niya at tiningnan ang juice na iniinom ko "Alam mo Gege ikaw ha, naninibago ako sayo. Bakit parang may mali yata ha?" parang takang taka na sabi niya.

"H-Ha? Bakit? W-Wala naman ah." sagot ko na lang.

Kinakabahan kasi ako sa paraan ng pagtatanong niya. Hindi naman kasi alam ni Yenggay at hindi ko yun masasabi sa kanya.

Nakakunot pa rin ang noo niyang sinipat ako. "Kasi, parang may iba talaga sayo Ge. Hmmmn."

Naiilang ako sa ginagawa niyang pagtitig sa akin kaya umiwas ako ng tingin.

"A-Ano ba, ikaw kung anu ano nanamang sinasabi mo. Tumigil ka nga!" sagot ko na lang.

Pero hindi pa rin siya nagpaawat.

"Hindi talaga eh. Kilala kita Ge, hindi ka ganyan. Palagi kang parang pagod na pagod kahit na wala ka namang ginagawa. Palagi kang inaantok. Ang sensitive mo rin."

"A-ah talaga ba?" simpleng sagot ko na lang.

Sorry Yenggay :(

"Oo, alam mo kung hindi nga lang kita kilala baka isipin ko na buntis ka eh."

*coughs*

Ano daw?

"Oh ano? Hala siya, dahan dahan kasi sa paghigop Ge. Hindi naman kita hihingian! Nakakaloka ka ha!" sabo nito at hinagod pa ang likod ko.

Nakakaloka rin kasi siya.

Nasamid ako sa iniinom kong strawberry juice dahil sa biglang sinabi niya.

Hindi na lang ako umimik at umiling na lang. Hindi ko kinaya. Buti na lang nga ay hindi lumabas sa ilong ko ang iniinom ko.

Pinigilan ko na lang ang sarili ko na hindi na magpaliwanag. Atleast hindi ako nagsinungaling.

Pagpasok ko ng dressing room ay napansin ko na nakangiti lahat ng glam team ko habang nakatingin sa akin pati ang na ang glam team ni Yenggay maliban na lang kay Nanay Bianca.

"O bakit? Parang ang saya niyo naman yata?"

Pagkatapat ko mismo sa may upuan ko ay doon ko nakita ang isang bouquet ng bulaklak na may kasama pang isang box ng tsokolate.

Doon ay nagsimula na silang mag iritan at tuksuhin ako.

"Ayieee ang haba talaga ng hair abot hanggang North Pole!"

"Talagang pursigido yan sayo si business man, mamshie. Go for it na kasi."

Napailing na lang ako at nagkatinginan na lang kami ni Yenggay nang biglang sumingit si Nanay Bianca

"Pangatlong linggo na yan na palagi siyang nagpapadala sayo dito nak. Dapat siguro kausapin mo na yan si Marionn, hindi pwedeng umasa pa rin siya sayo hanggang ngayon." sabi ni Nanay Bianca.

I sighed. Tama siya.

Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin tumitigil si Marionn sa pagpaparamdam sa akin.