“Being deeply loved by someone gives you strength, while loving someone deeply gives you courage.”
15 years after..
Maagang nagising ang mga tao sa hacienda, lahat naghahanda na para sa birthday party ni Maxine. Ang napaka-gandang anak nina Maxwell at Angelica.
"Mimi!" Napalingon si Maxine sa tawag ni Blue, her close friend, slash sister, slash enemy, slash rival. "Wow, is that your gown?" Turo nya sa sinusukat nitong gown.
Their parents are bestfriends.
"Bakit ngayon ka lang?" She sound annoyed. Kahapon nya pa ito hinihintay dahil meron syang iuutos. Wala syang pakialam kahit mas matanda si Blue sa kanya ng ilang taon. Sya lang kasi ang makakatulong sa kanya ngayon.
"Sorry, si mommy kasi sabi nya hindi raw namin kelangan pumunta dito ng maaga." Meron ring ugali si Blue na pagiging maldita pero hindi nya talaga mapantayan ang pagkamataray ni Maxine. Lahat na lang yata kalaban nya. Kung hindi lang siguro magkaibigan ang kanilang mga magulang talagang hindi nya ito kakaibiganin.
"Tsss.. Ang sabihin mo ayaw mo lang maabala." Kinuha nito ang kanyang cellphone at inabot kay Blue. "Call Alexandra. Sabihin mo sa kanya na pumunta dito." She's determined, she have to make Alex attend her party. By hook or by crook.
"Ha? Anong sasabihin ko?" Kilala ni Blue ang tinutukoy nya. Alexandra Alvarez, the strict, cold and snob cadet of their school. Galing ito sa pamilya ng mga sundalo at police kaya ganun na lang ang disiplina nito sa sarili. Magkaklase silang dalawa.
"Sabihin mo na may sakit ako, malala ang sakit ko at kelangan ko syang makita dahil baka mamatay na ako." She can't think of any good alibi. She really want to see Alex, kahit pa hindi sya pinapansin nito. Gustong-gusto na talaga nyang makagraduate sa high school para hindi na sya matawag na bata.
"Bakit ba hindi na lang ikaw ang tumawag sa kanya?" Hindi nya talaga maintindihan si Maxine kung minsan. Matapang naman sya pero pagdating kay Alexandra laging tumitiklop. Aware naman sya sa nararamdaman nito kay Alex pero para sa kanya nag-aaksaya lang ito ng oras at panahon dahil hindi naman sya pinapansin.
"Kaya nga ikaw ang inutusan ko kasi kapag ako ang kumausap sa kanya baka hindi sya maniwala." It's true, baka sabihin na naman ni Alex na isip bata sya.
Blue just shake her head. "Ok fine. Tatawagan ko na sya para matahimik ka na." She call Alexandra.
One full ring, no answer.
Tiningnan ni Blue si Maxine. "Baka tulog pa sya o baka may ginagawa kaya ayaw sumagot."
"Try it again." Hindi pwede, kelangan nya talagang makapunta dito. Nasabi na nya sa mommy at dada nya na may ipapakilala syang espesyal na tao.
"Ok." She call Alex again.
"Hmmm...What?" Alex answer with her husky voice. Mukhang naisturbo yata ang tulog.
"Hi Alex. Si Sabrina ito, sorry kung naisturbo ko ang tulog mo." I put it on a loudspeeker so Maxine can hear the voice of Alex.
Napatalon si Maxine sa tuwa. Gosh, salamat naman at sumagot.
"It's ok Blue." She pause. "Teka, bakit cellphone ni Maxine ang gamit mo?" Hindi na natingnan ni Alex ang caller kanina at basta na lang sinagot ang tawag dahil sa ingay ng tunog.
"Ahmmm, may problema kasi." Blue rolled her eyes, panay kasi ang sensyas ni Maxine na sabihin agad ang sadya. "Kelangan ka kasi ni Maxi--." Hindi pa nya natatapos ang sasabihin ng pinutol agad ito ni Alex.
