Their Entangled Lives (On-going)

13. His sweet gestures

The next morning, I woke up not feeling well. I still have fever and I think it got worse than yesterday.
My head aches like hell.

Ugh!

Nevertheless, I still managed to get up on bed, it wasn't easy though. I had to look for a support just to get up. I feel so dizzy!

Geez!

Inisip ko na rin na 'wag pumasok pero kailangan. I need to pass my research paper on my major subject. My professor said that it would be our preliminary exam, so, kahit hindi ko kaya ay pipilitin ko pa rin.

As I got up on bed, I started to do my morning routine and get ready for school. I tried to eat breakfast but my stomach won't accept any food.

Ugh. I really hate being sick!

Sa sitwasyon ko ngayon, alam kong hindi ko kakayanin mag-drive kaya't nag-book na lang ako ng Grab. Magpapahatid na lang din siguro ako kay Erin pauwi.

I can't even think straight right now! I might lose concentration if I forced myself to drive. Ayaw ko naman na mabangga.

Mabilis din namang dumating ang binook kong Grab, kaagad akong sumakay pagkahinto nito. Hindi ko na pinansin ang driver pagkasakay, alam naman na niya ang pupuntahan.

Isinandal ko ang aking ulo sa sasakyan habang ipinipikit ang mga mata. I just really don't have the energy to talk nor give a damn about my surrounding.

Hindi ko na rin pinansin kung nasaan na kami dahil makakarating din naman kami sa school for sure. Iniisip ko na lang na magpahinga sa clinic o umuwi kaagad pagkapasa ng aking papel. Maybe, I'll just excuse myself, I do have a valid reason after all.

Hindi ko na namalayang nakaidlip ako sa sama ng lasa, nagising lang ako nang tumunog ang aking cellphone.

It was from the Grab operator.

Wait. Grab operator?!

And he's asking me where I am. He told me that he's outside my house for almost 15 minutes already.

WHAT THE FVCK?!

THEN KANINO 'TONG KOTSENG SINAKYAN KO? Tila nagising ang aking diwa nang marealize na mali ang nasakyang kong sasakyan!

Agad kong tiningnan ang driver pero wala siya sa loob ng sasakyan. Ngayon ko lang napansin na nakatigil pala ang kotse sa...

Hospital? What the fvck are we doing here?!

I felt relieved though, at least I didn't wake up naked in bed! Kung masamang tao ang nasakyan ko tiyak na nakalutang na ako sa ilog or worse nasa isang gubat kung saan puno ng saksak. But what if he's here to sell my organ??

Ugh. What am I thinking?!

Akmang bubuksan ko na ang pinto ng sasakyan nang magbukas ito at sa isanh iglap ay namalayan ko na lang na nasa bisig na ako ng isang lalaki.
It was...

"Gabriel??" gulat na saad ko.

So, ang napagkamalan kong Grab driver ay siya? Ano ba kasing ginagawa niya roon at talagang huminto pa siya sa harap ko inakala ko tuloy na siya ang driver.

Hindi siya umimik at inihiga lang ako sa stretcher, mayamaya pa ay kinuha na rin ako ng mga nurse. Dinala sa isang ward at nang pumasok ang isang doctor ay kung anuzano na ang chineck sa akin.

What the hell am I doing here?

Mas lalong sumakit ang ulo ko sa nangyayari. All of a sudden I was here in this white room called hospital ward.