Destiny of Ours: (Love Duology #1) ✔️

CHAPTER SEVENTEEN

[17]
Maeve's Point of View

DALAWANG ARAW na ang nakalipas na dito sa bahay tumuloy si Tryton. Last night na niya na tutuloy sa bahay kaya naman I think this is the right time to confess tutal sa dalawang araw na magkasama kami. Feel ko ready na akong pagbigyan siya ulit ng pangalawang pagkakataon.

Pagbaba ko ng salas ay naabutan ko si Tryton na nakaupo sa may couch. Nag gi-guitara ito habang nag ha-humming. Umupo ako sa tabi niya at sinabayan ito, sakto naman ang kantang pinapatugtog niya parang saktong sakto naman sa timing.

Please don't scar this young heart, just take my hand

Napalingon si Tryton ng sinabayan ko ang kanta, 'yon din kasi ang fave part ko sa kantang 'yon kaya naman bahagya akong ngumiti sakaniya.

Napangiti rin siya kaya naman sinabayan niya na rin ako sa chorus.

I was made for loving you.

Even though we may be hopeless hearts just passing through

Every bone screaming I don't know what we should do.

All I know is, darling, I was made for loving you.

Napapikit kaming pareho habang pinakikiramdaman ang lyrics ng kanta.

Hold me close through the night.

Don't let me go, we'll be alright.

Touch my soul and hold it tight.

I've been waiting all my life.

I won't scar your young heart.

Just take my hand.

Habang sinasabi niya ang linyang iyon ng kanta ay natigilan kaming pareho at napatitig sa isa't isa. Pakiramdam ko sasabog ang dibdib ko dahil sa kaba. Marahang ngumiti si Tryton, hinawakan niya ang chin ko saka muling bumaling sa guitara at pinagpatuloy niya ang rhythm.

Cause I was made for loving you.

Even though we may be hopeless hearts just passing through.

Every bone screaming I don't know what we should do.

All I know is, darling I was made for loving you.

Please don't go, I've been waiting so long.

Oh, you don't even know me at all but I was made for loving you.

Nagsalubong ang mga mata namin. May kung anong kuryente ang dumaloy sa buong katawanan ko ng labanan ko ang titig ni Tryton.

I was made for loving you.

Even though we may be hopeless hearts just passing through.

Every bone screaming I don't know what we should do.

All I know is, darling, I was made for loving you.

Habang binibigkas ko ang huling verse ng kanta ay napatulala sa 'kin si Tryton.

Sunod sunod ang naging lunok ko nang binaba ni Tryton ang guitara at tuluyan niyang hinawakan ang dalawang kamay ko.

"I love you, Maeve."

Sa mga oras na sinabi niya ang salitang iyon ay hindi ko alam kung maiiyak ba ako o ano. Basta ang tanging nararamdaman ko lang ngayon masaya ako, sobrang saya ko na nawala na ang barrier sa pagitan naming dalawa na sa totoo lang ako naman ang naglagay non. Ramdam kong namula ang buong mukha ko na parang umakyat ang dugo ko sa ulo ko. My eyes is a began to tear and my chest tighten. Sa tagal ng panahon nong huli kong marinig 'yan mula sakaniya. Hindi ko alam na sa tatlong salitang 'yon matutunaw ang puso ko. Marahan dumaloy ang mga luha ko sa pisnge ko. Nang makita iyon ni Tryton ay hinawakan niya ang pisnge ko at pinahid niya iyon gamit ang hinlalaki niya bago ngumiti sa 'kin at makikita sa mukha niya ang saya.