JB3: The Governor's Secret[ PUBLISHED UNDER ETLUX OC PUBLISHING INC]

37

Third Person POV

Labis na pagkapikon ang nararamdaman ni Stanley Gonzales habang nag-aagahan sa loob ng kanyang bahay. Tumayo siya mula sa hapag at sinilip ang harap ng kanilang bahay sa bintana. Napahilot siya ng noo nang makita ang tatlong mamahaling sasakyan na nakaparada pa rin sa harap ng kanyang bahay.

They have been pestering him since a month ago. Their persistence is making his hands itch from throwing a big punch on their faces. Alam niya kung ano ang ipinunta ng mga 'to sa bahay niya. They wanted to milk information out of him. Impormasyon patungkol sa kinaroroonan ng kanyang anak.

Bago pa man siya makaupo sa kanyang upuan, sunod-sunod na katok sa pintuan ang kanyang narinig. Paulit-ulit ring tumunog ang kanyang doorbell. Nakaigting ang kanyang panga na naglakad papunta sa kanyang ref at kumuha ng canned beer. Kung nandito lang ang asawa niya ay siguradong kanina pa siya nito tinalakan. Ayaw na ayaw kasi nitong umiinom siya na walang laman ang tiyan.

Dire-diretso ang ginawa niyang pag-inom dito bago ito pinisa sa kanyang mga kamay. Itinapon niya ito sa basurahan at dire-diretsong naglakad papunta sa kanyang pintuan. Marahas niya itong hinila at binuksa.

Bumungad sa kanya ang isang aburidong mukha at nakataas na kamao ng lalaking ilang ulit ng pabalik-balik dito sa pamamahay niya.

"Narcido Jonas Juariz. Pwede bang patigilin mo iyang kapatid mo kakapindot sa doorbell ng bahay?"

Nilingon nito ang kapatid di kalayuan at sinenyasang tumigil.

"Dad.." ang nagmamakaawang tawag nito sa kanya. Hindi niya maiwasang kilabutan sa paraan ng pagtawag nito sa kanya.

How could a bastard like Jonas call him Dad?

"Ilang beses ko ng sinabi sa iyo, Juariz. Hindi ko sasabihin sa'yo ang kinaroroonan ni Denisse. After all you've done to my son, you still think I'd give him back to you? Now stop wasting your time at lumayas ka sa harapan ko." Ang pagtataboy niya dito bago isinara ang pintuan.

Ngunit mabilis ang kamay ng lalaki at inipit ang kanyang paa sa pagitan ng pintuan niya.

"Sir, please, I have to see my family. Pinagsisihan ko na lahat ng ginawa ko kay Denisse. Denisse is pregnant-no, he might have given birth already. I already missed his first and pregnancy kaya gusto kong bumawi sa kanya. Mr. Gonzales, ama at asawa rin ho kayo. You know how it feels to be separated from your family," Ang desperadong pakiusap nito sa matanda.

Ayaw man niyang aminin ngunit nadadala na rin siya sa mga pinagsasabi nito. Noong isang linggo nabigyan siya ng pagkakataong makausap ang pamilya niya. Masayang ibinalita ng kanyang asawa ang panganganak ng kanyang anak. Mas lalo siyang naging desperadong tapusin ang krises na kinakaharap ng kanilang pamilya. He wanted to give them a safe home.

"Stanley, let's stop this bullshit and not give our kids a hard time. Tell us where your kid is at hayaan mo kaming tulungan ka."

Nabaling ang paningin niya sa bagong dating na lalaking ka-edaran lang niya. Allistain Miguel Juariz.

"Your son gave my son a hard time for eight fucking years. Let's stop talking bullshit here."

"Gonzales, your family is facing serious crises right now. You can't win this on your own. Hindi lang ang anak mo ang nanganganib sa sitwasyon niyo. Kasali ang mga apo ko sa gulo ng pamilya niyo. Gaano ka kasiguradong kaya mo silang protektahan hanggang sa dulo?"