JB3: The Governor's Secret[ PUBLISHED UNDER ETLUX OC PUBLISHING INC]

39

Third Person POV

"Kuya, sigurado ka bang pupunta siya doon sa trap? What if he don't, kuya?" Ang mahinang tanong ni Janisse sa kanyang kapatid na seryosong nagbubuklat ng libro.

Ibinaba ni Jaiden ang hawak-hawak na libro at tiningnan ang makulit na kapatid. "Stop asking. It won't fail, trust me."

Ngumuso ito sa direksyon niya at napadausdus sa upuan nito. "Kuya, sabihin na lang kasi natin kay, daddy. Kahit mature ka na mag-isip we still need help from the adults. Ayoko pang mamatay, kuya. Magpapabili pa ako ng cars kay daddy."

"We'll tell him later kapag wala na si mama at loloma. I don't want them to get worried." Ang sagot niya dito. Isang ngisi ang sumilay sa mukha nito ngunit hindi iyon nagtagal sa maliit nitong mukha. 

Napatigil ang paningin nito sa kawalan—hindi, sa isang taong nakamasid sa kanila mula sa ibaba. "Oh, he's here." Ang wala sa sarili nitong sabi.

Bumaba rin ang kanyang paningin sa maliit na pigura sa ibaba ng kanilang balkunahi, sa loob ng kakahuyan. Nakasuot ito camouflaged shirt. Sumilip lang ito sa pwesto nila bago naglakad paalis bitbit ang mga kahoy na dala.

"Sino kaya 'yon, kuya?"

"We'll find out later,"

Marami namang nawawalang mangangahoy na napupunta sa kanilang lugar pero ang lalaking 'yon ang pinaka-nakakapagtaka.

He's strange dahil kamukhang-kamukha nito ang kanilang dada.

Denisse Gonzales-Juariz

"Kaya nila kami pinapatay isa-isa dahil akala nila nasa amin ang susi?" Ang di makapaniwalang tanong ko kay Jonas. "Anong klaseng dahilan 'yan? What if it wasn't real?"

"Tanging ang tatay lang ni Chadwick ang makakasagot niyan," Napatingin kaming lahat kay kuya. Nakatulala lang ito sa kawalan. Hindi ko alam kung nakikinig ba siya sa usapan naming lahat. "You're his son. Anong masasabi mo sa ginagawang katarantaduhan ng ama mo?"

Tumingin ito kay Jonas at dahan-dahang umiling. Bakas sa mukha nito ang pagkadismaya at pagkalito. "I...I don't know. Hindi ko alam kung bakit magagawa niya 'yon sa mga kapatid ko. H-Hindi ko alam kung bakit niya ako sinubukang patayin."

"Pwede naman niyang hanapin at hingin ang susi nang hindi pumapatay. Pero bakit? Bakit... bakit kailangan pa niyang patayin ang mga anak ko? I trusted him... Nagtiwala kami ni Stanley sa kapatid niya." Ang umiiyak na sabi ni papa habang hinahaplos ang ulo ng kapatid ko.

Kakatulog lang nito kani-kanina lang. Nang gumising ito isang linggo na ang nakalipas, nakatulala lang ito palagi. Ngayon lang ulit ako nakababa para bisitahin siya.

"Let's just wait for another update from your dad. Wala na raw si Stanford sa bahay nila. They couldn't find him anywhere." Ang sabi ni Jonas.

Hindi ko maiwasang mas lalong kabahan at matakot sa pinagsasabi niya. Nakakapagod na ang halos sampung buwan na pagtatago at pagbabantay. I could barely calm down and relax during my pregnancy. Palagi akong paranoid. Kaunting kaluskus lang ay nanginginig na ang kalamnan ko. I was always on guard.

"Dane? A-ano 'yon, nak?" Napalingon ako sa direksyon ni papa nang tawagin niya ang pangalan ng kapatid ko.

Inalalayan ako ni Jonas na makatayo at makalapit sa kapatid ko. Nakabukas ang walang buhay nitong mata habang nililibot sa palagid. Parang may hinahanap siya.