Tencere Tava|✓

27

Telefon elimden kayıp yere düştü, çatlak olan camı biraz daha çatlamıştı fakat bunların önemi yoktu kafamdaki sorular ve karmaşıklık beni daha da korkutuyordu ve endişelendiriyordu.

Her ayrıntı,her detay,her yeni bir şey beni daha çok çıkmaza sokuyor ve içinden çıkmayacağım bir duruma neden oluyordu. Kafamda o kadar çok komplo teorisi kuruyordum ki artık hangi birine itimat edeceğim ben bile bilmiyordun. Her geçen gün yeni bir kurguyla kendi kendimi kandırıyordum. Artık ne yapacağımı bilmiyordum.

Üstümü değiştirip üstüme geniş ve rahat bir şeyler giyip saçlarımı açtıktan sonra yatağıma girmiş ve gözlerimi yummuş dizlerime de kendime çekmiştim. 

Şu bana mesaj atanın beni ne kadar sinir ettiği aşikardı fakat bir yandan da onun kim olduğunu deli gibi merak ediyordum. Nasıl oluyor da bunları bile biliyordu? Yüz ifademe kadar tahmin edebiliyordu?

Nefesimi tazeledim ve yakındaki başka bir soruyu düşündüm. Sanırım Eymen'i özleyecektim. İki gün bile olsa onu görmek istiyordum. Yazdığım mesaja da dönmemişti ve beni iyice merak içinde bırakmıştı.

Karnım guruldayınca daha fazla düşünmek istemediğim için mutfağa doğru yöneldim. 2 ay önce açtığımız ramenleri daha sonra da yiyebilmek için buzluğa koymuştuk onlardan iki poşet çıkarttım. Yanına iyi gideceğini düşündüğüm için kendi kurduğum turşudan açmaya karar verdim. Yemek yapmak benim için bir terapi gibiydi,kafamdaki düşünceleri arıtıyor beynimde sadece önemli olan şeyleri sarılıyor ve hayata karşı sergilemem gereken tutumu bana rahatlıkla gösteriyordu.

Tabakları ayrı ayrı hazırlayınca sofrayı kurmuştum.

Akşam yemeğimiz oldukça sakin geçmişti. Bugün herkesin üzerinde farklı bir hal mevcuttu sanırım yorulmuştuk. Yemekten sonra mutfağa çarçabuk toplamış hepimiz kendi köşelerimize geçmiştik.

               🔷🔹🔷🔹🔷

Erken uyanmak için kurduğum alarm çabalasa da beni uyandırmayı başarmıştı.  uzunca bir süre yataktan çıkmak için  çok çabalamıştım ve resmen büyük bir savaş vermiştim.

Giyinmeye özen göstermeden ayna bile kullanmadan çabucak hazırlamıştım.  Saatin epey erken olduğunu fark edince şaşırdım. Vakit geçsin diye mutfakta ufak tefek işleri haletmeye koyuldum.

Yeşil çayımı alıp balkona geçtim. Telefonumun bidirimlerini kontrol edip Rana'yı aramaya karar verdim.

Telefon uzun bir süre çalmasına rağmen bakmamıştı onu tekrar aramıştım fakat yine aynı durum söz konusuydu.

O sırada telefonuma bildirim gelmişti.

Hickimse99: farkında mısın sabahın körü bu saatte sence telefona bakar mı. (06.08)

O kadar sinirlenmiştim ki dayanamayarak cevap vermiştim.

TencereTava🍁: Sanane!(06.08)

Hickimse99: Sonunda! İşte bu.😂 (06.09)

TencereTava 🍁: Senin derdin ne?(06.11)

Hickimse99: Bir derdim olduğu söylenemez.(06.12)

TencereTava 🍁: O zaman ne istiyorsun?(06.12)

Hickimse99: Hiç bir şey.(06.13)

TencereTava 🍁: Bir derdin var o da beni deli etmek.(06.14)

Hickimse99: Hayır sadece sinirlenince çok daha güzel oluyorsun. (06.14)

Hickimse99: Tıpkı şu an gibi mesela. (: ( 06.16)

TencereTava 🍁:Kimsin sen!(06.17)

Hickimse99: Hiç kimse. (06.17)

TencereTava 🍁: Yüzümü nasıl görüyorsun da biliyorsun nasıl göründüğünü?(06.19)

Hickimse99: Görmediğim tek bir an yok ki. Gözlerimi kapatığım zaman hayallerimde, uyuduğum zaman rüyalarımda, gerçek hayatta ise her yanımdasın.( 06.20)
( Reis buralar hep yandı.😂😂)

Hickimse99: Fazlaca ergen gelebilir ama değil emin ol. (06.21)

Sakin kalmak için aldığım dördüncü nefeste neredeyse artık fıttırıyordum.

TencereTava 🍁: Bu kadar büyük konuştuğuna göre karşıma çıkacak kadar da cesursundur.(06.26)

Hickimse99: Gelmeyeceğini biliyorum.(06.27)

TencereTava 🍁: Beni tanıyorsun ama tam olarak değil. Ayrıca yarın saat 1'de kütüphanede seni bekliyeceğim.(06.28)

________________________

Hayırlı geceler 🌿🌸