The Unwanted Child

Unwanted 25

Backstage

Kumakanta na ang mga naunang banda sa amin, rinig namin hanggang dito ang ingay ng crown. Mga tugtog na nanggagaling sa instruments na gamit ng mga kalahok at mga cheer galing sa mga nanonood.

Parang nadagdagan ang kaba ko dahil do'n. I've never done this before, I've never sang infront of the crowd before. Bukod sa hindi naman ako mahilig kumanta ay ayoko din ng spotlight. But there are just things that we would do for one particular person, for one special person.

Yung lulunukin natin lahat ng hiya na meron tayo sa katawan para lang mapangiti yung tao na 'yon. One genuine smile will paid off all the efforts.

Sumilip ako mula dito sa backstage at nakita ko siya, she's smiling from ear to ear. May hawak-hawak na lightstick at naka-headband na merong 'Voltes V' na nakalagay. She looks so adorable while jumping together with the crowd.

Parang lumiliwanag talaga ang paligid kapag nakikita ko siya. Kapag ngumingiti siya. Nakakawala ng kaba.

"Richard!" sinamaan ko ng tingin si Jett. Tumatawang tinaas niya ang dalawang kamay niya. "Sinong tinitignan mo?" tanong niya bago tumingin sa direksyon ni Rain.

Umalis nalang ako do'n at bumalik na ulit sa upuan na nakalaan para sa amin.

"Ikaw, ah!" sabi niya at sinundot pa ang bewang ko. Tss, so gay.

"..." hindi ko siya kinikibo kahit patuloy lang siya sa pagsundot sa akin.

Ganito naman kasi talaga si Jett. He doesn't know how to stop. Kapag pinatulan ko, mapipikon lang ako.

"Yow!" sabi ni Enzo at naupo sa gitna namin ni Jett. I must thank him later, nilayo niya sa akin si Jett.

"Ready na?" tanong ko. Medyo kabado.

Nag-thumbs up siya sa akin kaya napangiti ako.

"Ang bigat mo naman Quenzo!" reklamo ni Jett na inupuan pala ni Enzo. This two, really.

"Umalis ka kasi dito." sabi ni Enzo kay Jett na agad namang lumipat ng lugar sa tabi ni Gerald.

Natawa nalang ako sa naka-simangot na mukha ni Jett.

"I have a confession to make." sabi ni Enzo kaya napatingin kaming lahat sakaniya. Tumingin siya sa akin.

"What if we like the same girl?" he asked.

"What?"

"What if we like the same girl?" tanong niya ulit.

"Are you serious?" natatawang tanong ko. Tumango siya.

"I am serious." tumatangong sabi niya.

Ngumiti nalang ako at hindi na nagsalita pa. Actually I'm not mad, so what if he likes her?

I mean, my Rain is really likeable. Everyone likes her, she's so adorable, cute, so down to Earth, sweet and so kind. Ano paba ang hahanapin ng iba sakaniya? Kaya sino ako para magalit sa mga taong magkakagusto sakaniya?

I can't keep my Rain forever. She deserves to see the world, there's only one thing I could promise. And that is to stay with her, no matter what.

Gusto ko siya pero hindi ko siya itatago sa mundo dahil lang sa takot ako na magustuhan siya ng iba. You can't keep a butterfly no matter how beautiful it is. All you can do is to watch over it, tignan na hangaan din ng ibang makakakita pa dito.

Just like my Rain, I can't keep her away from other people. Kasi hindi lang naman ako ang lalaki sa mundo, hindi lang kami ang tao sa mundo kaya imposible. Ang mahalaga, nandoon lang ako lagi sa tabi niya para protektahan siya. They can like her but they can't take her away from me, because she's mine to begin with.