The Ruthless CEO (Savage Beast #4)

Chapter 30

Trabahador

Sinasabayan ng aking mga luha ang malakas na buhos ng ulan. Wala akong pakialam, wala na akong pakialam kahit pa halos pinagtitinginan na ako ng mga dumadaang tao. Mahigpit akong napayakap sa aking backpack. Maging ito ay basang basa na din. Gusto kong tumakbo paalis, pero wala akong lakas. Kahit ilang oras pa! Kahit ilang oras pa ay maghihintay pa din ako. Darating siya, sigurado akong darating siya.

Napahinto ako ng may makita akong pares ng panlalaking sapatos sa aking harapan. Huminto din ang pagtulo ng ulan sa aking pwesto, mukhang may dala itong payong. Dahan dahan akong nagangat ng tingin. Hindi ko pa siya nakita ng maayos nung una dahil bukod sa luha ay dahil basang basa na din ang mukha ko dahil sa tubig ulan.

"Anong ginagawa mo?" matigas na tanong niya sa akin. Mas lalo akong nanghina dahil sa bigat ng kanyang mga tingin.

"Anong ginagawa mo dito?" balik na tanong ko sa kanya. Ni hindi ko na naisip pang sagutin ang nauna niyang tanong sa akin.

Nagtiim bagang siya. "Pauwi na ako, at nakita kita dito. Anong ginagawa mo?" seryosong sagot niya sa akin at muling inulit ang tanong sa akin.

Napakagat labi ako, para pigilan ang muling pagiyak. Ano nga bang ginagawa ko dito? Naghihintay...hinihintay ko si Senyorito baby. Mabilis akong nagiwas ng tingin sa kanya.

"May hinihintay ako" matabang kong sagot sa kanya. Hindi ko nga alam kung tama bang sagutin ko pa ang tanong niya. Ano naman sa kanya kung nandito ako?

"Iuuwi na kita sa inyo" sabi niya sa akin kaya naman marahas akong umiling.

"May hinihinta ako" madiing sabi ko at pumiyok pa.

"Tathriana!" tumaas ang boses niya. Muling bumuhos ang luha sa aking mga mata. Dahan dahan siyang lumuhod sa aking harapan para maglevel ang aming paningin.

"Iuuwi na kita. Magkakasakit ka niyan" mas naging malumanay ang kanyang boses ngayon. Ramdam na ramdam ko ang pagaalala duon kaya naman mas lalo akong nahabag.

Napanguso ako. "Anong ginagawa mo dito, Cayden?" tanong ko sa kanya. Binaliwala ang lahat ng sinabi niya kanina.

Tumikhim siya. "Pauwi na ako at nakita kita. Hindi pwedeng hindi kita pansinin. Tingnan mo nga yang itsura mo" may bahid ng galit na sabi niya sa akin.

Napahikbi ako. "Paano yung hinihintay ko?" parang batang tanong ko sa kanya. Wala na akong lakas.

Muling tumigas ang kanyang mukha. "Hayaan mo na iyon. Kung talagang may balak siyang siputin ka, dapat ay kanina pa iyon nandito" pangaral niya sa akin. Mariin akong napapikit para ipaalala iyon sa aking sarili. Kailangan kong maabsorb, hindi pwedeng ganito.

Marahan akong tumango kay Cayden. Tumayo siya kaya naman tumayo na din ako, pero dahil sa panghihina ay na out of balance ako, kaya naman hindi sinasadyang napahawak ako sa kanyang dibdib. Mabilis namang pumulupot ang isa niyang braso sa aking bewang.

"Sorry..." nahihiyang sabi ko at nagiwas ng tingin.

"Ok lang, Tathi"

Hindi maiwasang magkadikit ang aming mga katawan para lang pagkasyahin kaming dalawa sa payong patungo sa kanyang sasakyan. Sa gilid ay nakita ko ang nakaparadang kulay itim na ford ranger. Pinagbuksan niya ako ng pintuan, napahinto ako.