The Ruthless CEO (Savage Beast #4)

Chapter 31

Message

Nagmartsa ako paalis duon sa lalaking nababaliw na ata. Parang gusto ko tuloy umatras at wag na lang magtrabaho dito. Trabahador nama siya, kaya kung magtratrabaho ako dito, hindi ko naman siguro siya makikita araw araw? Hay! Bahala na.

Hindi naman ako nahirapang hanapin ang main office ng malaking factory na ito. Dalawang malaking ware house ang magkatabi. Sa gilid nuon ay ang two storey office nila. Pagkapasok ko ay kaagad akong sinalubong ng lamig dahil sa aircon. Natigil ang tawanan ng mga nasa loob dahil sa aking pagpasok.

"Magandang umaga po" medyo nahihiya pang bati ko sa kanila. Medyo gumaan naman ang pakiramdam ko ng ngitian nila ako.

"Pasok ka. Naitawag na ito sa amin ng guard" sabi sa akin ng isang babaeng nasa late 20's na siguro. Ang lamesa niya ang unang makikita pagkapasok mo sa office. Pumasok ako at tsaka marahang tumayo sa  kanyang harapan. Tsaka lamang ako umupo ng sabihan niya ako.

"Mag aabogado ka?" nakangiting tanong niya sa akin habang nirereview ang resume na dala dala ko. Magkasama naming ginawa iyon ni Charlie. Kung ano ano pa nga ang kalokohang gustong ilagay ng isang iyon.

Medyo nailang ako ng makita kong ilang beses siyang sumulyap sa akin. "Oh, nag muse ka? 1st runner up ka sa liga nung nakaraang buwan?" nakangiting tanong niya sa akin kaya naman kaagad akong napasapo sa aking noo. Siraulo talaga si Charlie sabing hindi kailangang ilagaya iyon eh.

Naramdaman ko ang paginit ng aking magkabilang pisngi. Hiyang hiya ako! Shuta!

"Pasencya na po diyan. Yung kaibigan ko kasi..." nahihiyang paliwanag ko. Ngumiti lang siya sa akin. "Ok lang..." marahang sagot niya kaya naman napanguso na lamang ako.

Ilang tanong pa ang ginawa sa akin. Bago kami nagkaroon ng problema sa schedule ko. Medyo magkasalungat kasi iyon sa schedule na dapat ay nandito ako sa may planta para magrecord ng deliveries at kung ano ano pa.

"Uhm..." magsasalita na sana ako na ok lang. Baka hindi talaga para sa akin ang trabaho na iyon ng mapahinto ako ng tumunog ang telepono sa kanyang tabi.

Medyo nanlaki pa ang mga mata niya ng mahimigan ang nasa kabilang linya. Inabala ko na lamang ang sarili ko sa ilang documentong hawak ko para kunwari abala din ako at hindi nagmumukhang nakikichismiss ako sa kausap niya.

"Sa schedule po, Sir" sabi nito sa kabilang linya at bahagyang tumingin sa akin. Kita ko ang pagtaas ng isang sulok ng kanyang labi. Bago siya tumango tango habang nakikinig pa din sa kausap.

"Sige po, Sir" sabi pa niya sabay baba sa tawag.

"Tanggap ka na, Tathriana..." deklara niya na ikinagulat ko.

"P...po? Pero paano po yung sched..." naguguluhang tanong ko. Kanina lang ay nagkakaproblema kami sa sched tapos ngayon ok na? Ano. Sila ang nagadjust para sa akin?

May inayos siyang ilang papel bago niya iniharap sa akin. "Ito pirma ka na lang dito. Welcome to the company" nakangiting sabi pa niya sa akin. Dahil sa sinabi niya ay pinuna din ako ng ibang mga taga roon. Malugod nila akong tinanggap.

Mukha akong lutang habang isa isa silang nagpapakilala sa akin. Hindi ko kasi inakala na magiging ganuon kabilis ang pagtanggap sa akin.

"Ikaw pala Tathi ang pinakabata sa amin dito" nakangiting sabi ni Ate Lydia. Isa siya sa pinakamatagal na daw sa companya at isa din sa pinakamatanda. Gusto ko sana siyang tawaging Ma'm bilang paggalang pero sinuway niya ako at mas ok na daw ang Ate.

Apat sila sa loob ng office na iyon. "Ako nga pala si Ate Alyana. Ate Iya na lang" pagpapakilala sa akin ng nagHR daw nila.

Mabilis na gumaan ang loob ko sa kanilang apat. Kahit may kalayuan ang edad ko sa kanila ay hindi naman ako na out of place. Sa susunod na araw ang start ko dito kaya naman sandali akong itinuor ni Ate Iya sa buong opisina bago siya nagpasyang ilabas naman ako sa buong factory.