Chapter 40

181K 4.7K 1.4K
                                        

Shower









Tahimik akong habang nasa byahe kami papunta sa hospital. Sobrang bigat ng aking dibdib kaya naman tahimik ko lang dinf pinupunasan ang luhang paminsan minsang kumakawala sa aking mga mata.



Nagpapasalamat ako at hindi umiimik si Eroz. Pakiramdam ko kasi ay sa oras na kausapin niya ako ay hindi ko siya papansinin. Wala akong lakas at planong makipagusap ngayon dahil parang gusto ko na lang tumalon palabas kahit mas mabilis naman akong makakarating duon dahil may sasakyan.


"Di...dito na lang" nautal pang sabi ko sa kanya pagkakita ko sa Sta. Maria General hospital sa tabi ng munisipyo.


Mabilis na ipinarada ni Eroz ang kanyang sasakyan sa may parking space. Kumunot ang noo ko, pwede naman niyang pababain na lang ako at umalis na kaagad.


"Salamat sa paghatid" natatarantang sabi ko at halos masira ko pa ata ang seatbelt ng sasakyan niya ng halos hilahin ko iyon dahil hindi siya naalis sa una konh subok.


Napasinghap si Eroz habang nakatingin sa akin. Patuloy ang paghila ko sa seatbelt habang unti unting napupuno ng luha ang aking mga mata. Hanggang sa maging ako ay nagulat na lamang din ng marinig ang aking sariling paghikbi.


"Shh...Calm down, Tathi. Your Dad's gonna be ok" marahang pagalo niya sa akin.


Nanginig na ang kamay ko kaya naman tinigilan ko na ang pagsubok sa seatbelt. Hinayaan ko na si Eroz na magtanggal nuon at nakakainis lang dahil sa unang hawak niya lang ay naalis na kaagad iyon.


Tumango na lamang ako sa kanya at tsaka mabilis na lumabas ng kanyang sasakyan. Halos takbuhin ko anh layo ng parking lot at ng emergency room.


"Mama" tawag ko sa kanya.


Naabutan ko siyang tahimik na nakaupo. Nakayuko, may hawak na rosary at nagdarasal. Nang makita niya ako ay mabilis siyang tumayo at sinalubong ako ng yakap.


Hindi ko alam kung bakit ako naiyak sa kanya. Marahan niyang hinimas ang aking likod para patahanin ako, pero hindi ako kumalma. Mas lalong humigpit ang yakap ko kay Mama at mas umiyak pa.


"Ayos lang ang Papa mo. Magiging ayos lang siya" patuloy na pagalo pa niya sa akin.


Kumalma din ako kalaunan. Si Kuya Jasper ang panay labas masok sa hospital sa tuwing may kailangang bilhin sa labas. Hindi kami bumibili ng gamot sa hospital pharmacy nila dahil mas makakamura kami kung sa mga botika sa labas kami bibili.


"Kain muna kayo Tita, Tathi oh" sabi ni Kuya Jasper ng iabot niya sa amin ni Mama ang siopao at mineral water.


Tinanggap ko iyon kahit wala akong ganang kumain. Nalipasan na din ako ng gutom at hindi ko din naman kayang kumain. Nasa emergency room pa din kasi si Papa at hindi pa naglalabas ng resulta ang mga Doctor.


Inaasahan nanaming magiging matagal ito. Public hospital ito kaya naman hindi kaagad agad na magiging priority kami, unless naghihinalo na ang patiente.


"Magiging ok lang si Tito. Wag ka ng umiyak" pagaalo sa akin ni Kuya Jasper ng hinila niya ako para yakapin.


Tumango ako sa kanya. Inilagay niya ang ulo ko sa kanyang balikat, kahit papaano ay nakapagpahinga nama ako dahil duon. Dahil sa pagod ay hindi ko na namalayang nakaidlip ako.


Nagising na lamang ako ng marinig kong kausap na ni Mama ang Doctor at nagpasya na itong ilipat si Papa sa isang pribadong kwarto. Dalawang pulis din ang nasa gilid nila para magbantay. Sa sobrang emosyonal ko kanina ay ngayon ko lamang sila napansin.


The Ruthless CEO (Savage Beast #4)Where stories live. Discover now