Vampir Hükümdarı

Bölüm 27 - Hikayeler (1)

Noah yolda durmuş bir şekilde düşüncelere dalmıştı. Bu basit hikayede eksik bir çok yön vardı. Bir takım neden bir köye saldırmıştı? Ve daha da önemlisi, neden bir ruh yiyici insancıl davranmıştı?

Ayrıca zamanlarda garip bir şekilde örtüşüyordu. Lunette'nin anlattığı kadarıyla kendisi daha doğmadan öncesi, yani on altı yıl önce bu olay meydana gelmişti.

Çok garip olaylar dönse de bunu olayın ana karakterlerinden dinlemek en mantıklısıydı. Bu yüzden Noah o gelince sormayı aklına not etti.

Bu sırada nedenini bilmese de bir şeyi unuttuğunu hissetti. Biraz hatırlamaya çalışsa da ne kadar düşünürse düşünsün hatırlayamadı.

Kafasına fazla takmamaya karar verdi. 'Önemli bir şey olsa hatırladım sanırım.'

Böylelikle düşüncelerine son verirken yemeği yapmak için gerekenleri almaya koyuldu.

Kısa bir süre sonra, Noah ve Lunette -Alicia ile birlikte- yemeği yaptılar ve yemeğin sonucunda Lunette oldukça memnun kaldı. Bu arada Julia'yı da çağırmayı unutmamışlardı. Onu da çağırınca herkes yemiş ve beğenmişti. Alicia bile kendi çapında "fena değil" diyerek onun yaptığı yemeği övdü.

Tabii bu yemek sırasında dörtlü yetişkin olarak sayıldıklarından alkol almayı unutmadılar. Bu Noah'ın aldığı ilk alkoldü. İçtiğinde ilk hissettiği şey boğazının yanma hissiydi. Sonrasında ise bir rahatlama hissetti. Tabii bunları böyle anlatsakta bu hisleri içerken yavaş yavaş hissetmişti.

En sonunda öyle rahatlamıştı ki soğuk tavrından eser kalmamıştı. Noah'ın rahat tavrı özellikle Julia ve Alicia'yı şaşırtmıştı. Lunette ise fırsattan istifade edip ona sorular sormaya başlamıştı.

"Bana daha önce sorduğumda anlatmamıştın. Şimdi anlatsana hikayeni."

Noah'ın yüzü buruştu.

"Neden bu kadar çok bilmek istiyorsun?"

Geldiğinden beri en çok sorduğu soru buydu. Noah anlamıyordu. 'Neden benim geçmişimle bu kadar ilgileniyorsun?'

Lunette buna karşılık sıcacık bir şekilde gülümsedi. Yanakları pespembeydi. Anlaşılan ona da alkol etki etmeye başlamıştı.

"Kurtardığım insanların hikayelerini merak etmem yanlış mı?"

Noah bu cevaba homurdandı.

"Bu sadece karşındakinin yaralarının daha da deşilmesine sebep olur."

Lunette bu yanıta karşılık hiçbir şey söylemedi. Fakat beklenmedik şekilde Alicia'dan yanıt geldi.

"Fakat bilmelisin. Birisiyle acı verici bir anını paylaşmak seni çok, çok... Hem de bayağı çok iyi hissetmeni sağlar."

Alkolden pek etkilenmemiş gibi üç akrep kuyruğu nasıl olduğu bilinmeyen şekilde birbirinden bağımsız şekilde sallanıyorlardı.

Noah bu söze karşılık sessiz kaldı. Yine de sonucunda düşündü. 'Anlatmasam ne olacak ki? Bir şey mi değişecek?'

Sonrasında kısa bir şekilde hikayesini anlatmaya başladı.

"Bir çocuk vardı. Ortalamanın üstünde bir arka planı olan, zeki, bilgiye aç, ha biraz da saf bir çocuk. Çocuğun sadece sevdiği bir annesi vardı. Ne de olsa annesi onu on altı yaşına kadar tek tük dışarı çıkarmıştı. O çocuk bir gün annesinin katıldığı gruba, yani tarikata katılmak istedi. O sırada beşik kertmesi olduğunu yeni öğrendiği bir kızla tanıştı. Kız kibirliydi. Bu yüzden çocuk ondan hoşlanmadı.