Vampir Hükümdarı

Bölüm 52 - Sınav

O ve diğerleri beklemeye başladılar. Beklerken ortamda garip bir sessizlik hakimdi. Onlar bekleyen tek kişi olmamalarına rağmen bu sessizlik vardı. Noah bunu oldukça garip bulsa da çıtını çıkartmadı

Aradan biraz zaman geçti. Bir grup daha onlar gibi beklemek için geldiğinde sonunda bekledikleri kişi geldi.

Orta yaşlarda sıradan bir adamdı karşılarındaki. En azından görünüşte sıradan bir yaşlı adamdı. Geldiği gibi onların üstüne rahatsız edici bir baskı yayıldı. Sanki herkes onun gözünde karınca gibiydi.

Çoğunluğun yüzü ekşir ve rahatsız olduklarını belli ederken çok az bir kesim korkudan soldu. Fakat tüm bunların arasından Noah ve ekibi pek rahatsız olmamış gibi duruyordu.

Onlara bakarken adamın gözleri ışıldadı.

'Auramdan çoğu korkar ve rahatsız olurdu. Bu seferki grup oldukça ilginç.'

Parlak gözleri yavaşça eski haline dönerken herkese "Beni takip edin." diye emretti.

Orada bekleyen kimse onun dediğini ikiletmedi. Herkes adamı takip etti. Takip ederken bu sefer o garip sessizlik kırılmıştı. Herkes küçük fısıltılarla adamın gücünü konuşuyordu.

Noah da tabii istisna değildi.

Aradan biraz zaman geçti. Çabucak tarikatın bir ucundan diğer ucuna gittiler. Karşılarında bir gladyatör arenası vardı.

Herkesi bir yere götürürken bunca zaman sessiz kalan adam konuşmaya başladı.

"Son sınavınız oldukça basit olacak. Buraya geldiğinizde olduğunuz grup getirdiğiniz çekirdekle eşit güçte bir canavarla yüzleşecek. Onu yendiğinizde resmen dış saha müridi olmuş olacaksınız. Hazırsanız geçin şuraya ve sıranızın gelmesini bekleyin."

Herkes duyduklarının şokuyla bir yere geçerken, bazıları kaçmayı dahi düşünüyordu. Ne de olsa buradaki kimse normal bir şekilde bu çekirdeği elde etmemişlerdi.

Buna Noah'ın grubu da oldukça şaşkın ve biraz korkmuş olmalarına rağmen hiç biri kaçmayı düşünmedi. Bunun sebeplerinden birisi Noah'a olan korkuyla karışık güvenleriydi. Diğerleri ise şu an ailelerine dönmelerinin pek mümkün olmadığını ve hayatta kalmak için illaki bir yere katılmaları gerektiğini düşünmeleriydi.

Julia ise sanki yine hiçbir şey umrunda değilmiş gibi bir tavra sahipti. Lunette ise sürüklendiği için sadece iç geçiriyordu. Onun tek iyi olabileceği nokta birilerini iyileştirmek olurdu. Yine de onlarla birlikte sürüklenmek zorundaydı. Alicia ise sadece Lunette'i ve biraz da Noah'ı düşündüğünden endişeliydi.

Noah ise diğerlerinden farklı olarak oldukça sakindi. Kendi gelişimini kontrol edip öndeki yaşlı adama sordu.

"Efendim! Sorumu bağışlayın ama kim neye göre sıralanarak sırayla teste tabii tutulacak?"

Yaşlı adam onun sakin tavrını oldukça şaşırtıcı bulsa da cevapladı.

"Çekirdekleriniz işlendiğinde sayınız da girildi. Her neyse başka sorusu olan veya ayrılmak isteyen var mı?"

Kimse sesini çıkarmadı. Aradan iki grup sessizce ayrıldı. Kalanların ise gözlerinde korkuyla karışık kararlılık vardı. Noah onlara bakınca hepsinin bir grup aptal olduğunu düşünmeden edemedi.

'Cidden kaçınız çaldığınız çekirdeğin gücündeki bir canavarı yenebilirsiniz ki? Eğitiminiz dahi yok.'

Düşüncesi biraz ikiyüzlüceydi. Kendisinin grubununda bir deneyimi veya aldığı eğitim yoktu. Fakat yine de o kendi deneyimleriyle buradan bir kişi bile ölmeden kazanacaklarına güveniyordu.