Vampir Hükümdarı

Bölüm 15 - Kızıl Kuzgun Yardımcı Lideri (2)

Bölüm başında öncelikle gönüllü editörüm olmaya karar veren MinPeiye teşekkürler. Şimdi başım ağrıdığından bugün tamamlamayı planlayıp tamamlayamadığım için topluyu ikiye böldüm. 2 bölüm şimdi atıyorum. Bir kaç gün içinde kalan bölümleri de atıcam. Ayrıca bu topluyu hallettikten sonra artık sadece Cumartesi günleri Vampire bölüm atacağım. Bunun bir çok sebebi olsa da en basiti Ejdertanrıya yakın zamanda geri dönecek olmamdır. Düzen kısaca şöyle olacak;

Cumartesi - Vampir Hükümdarı

Pazar - Ejdertanrı Efsanesi

Vaktinizi ayırdığınız için teşekkürler...
***

Noah ve Yuen sessizce ilerlerken tüm bakışları her zamanki gibi üzerlerinde topluyorlardı. Elbette ikisi de kafasına takmıyordu. Biraz yürüdükten sonra Görev binasından içeri girdiler.

İçerisi Noah'ın önceki sefer girdiğinden farklı olarak nispeten oldukça ıssızdı. İkili bunu garip buldular.

"Normalden daha sessiz gibi."

Yuen onayladı. Bir gariplik vardı.

"Tabii ki sessiz olacak. Bizim hükmümüzdeki bir köy vampirler tarafından harap edilmiş durumda."

Bu küstah yanıtın sahibi tam arkalarında idi. Arkalarına döndüklerinde ise siyah saçlı bir adam ile karşılaştılar. Oldukça genç görünüyordu. Gelişim yapan herkesin sahip olduğu ortalamanın bir tık üstü çekiciliğe sahipti.

"Biliyoruz, bunu bildirmek için buraya gelmiştik. Biz sağ kalanlarız."

Adam önce Noah'ı süzdü. Oldukça genç dursa da garip bir tehditkar bir havası vardı. Bu hava Noah'ın ister istemez saldığı bir havaydı ve sadece tanımadığı veya düşman belledigi kişiler bu havayı hissedebilirdi.

Sonrasında Yuen'i inceleyim derken adamın dili tutuldu. Gerçekten tanrıça olarak anılmasına değecek özelliklere sahipti.

Yuen, ona bakılmasından rahatsız oldu.

"O azgın domuz gözlerini üzerimden çek. Hem sen de kimsin? Ne cüretle bu tanrıçanın vücuduna bakma cüretini gösteriyorsun!?"

Genç arzulu bakışlarını geri çekerken sanki kalbi kırılmış gibi bir ifadeye sahipti.

"Hiç pas vermiyorsun her zamanki gibi... Galiba her zamanki gibi unuttun... Kusura bakmayın kendimi tanımadığım için. Ben, iç saha müridi Adrius."

Noah boş boş baktı. Pek dedikodu bilen birisi olmadığından tanımıyordu. Fakat şunu söyleyebilirdi ki aurasından kendinden katlarca daha güçlüydü. Bu yüzden bir şey söylemedi. Fakat Yuen ne yazık ki o şekilde davranmadı.

"Heee seni hatırladım. Bana yapışmaya çalışan sülüktün sen. Lütfen siktir git başımdan. Senle oynayacak havada değilim."

Yuen'in tavrı adamın yüzünün çirkinleşmesine neden oldu. Elbette onun çirkinleşen yüzü Yuen'in umurunda bile olmadı. Noah'ın koluna girdi ve o daha ne olduğunu bile anlayamadan, görev için onaylattığı adama yürümeye başladılar.

"Bu küçük fahişeye elbet boyun eğdireceğim."

Konuşurken istemsizce yumruklarını sıkmıştı.

O sırada Noah neler olduğunu anlayamıyordu. Kaşları kalkık bir şekilde nispeten kötü bir ruh halinde olan Yuen'e sordu.

"O da kimdi? Seni hiç böyle ters görmemiştim. Neden kızdırdı seni bu?"