Vampir Hükümdarı

Bölüm 1 -Uyanış (1)

Karanlığın ve aydınlığın en belirgin çarpıştığı gezegen Sylas'ın en küçük kıtasında ki Noah isimli bir gencin rüyasında,

yıldızsız gecenin somutlaşmış hali kadar siyah uzun saçları, saf kan renginde kırmızı gözleri olan bir kız vardı. Fakat bu kan kırmızısı parlak gözler Noah'a bakarken yoğun bir saygı ve sevgi ile doluydu.

Kız dikkatle incelendiğinde fiziği oldukça güzeldi. Göğüsleri ne karpuz gibi ne de portakal tamamen orantılı beli ise incecikti. Bembeyaz yeşimden daha pürüzsüz teni ile birlikte adeta gökten gelen bir tanrıça gibiydi.

Bu kızı ikinci defa rüyasında görüyordu. Yine de hala içinde bir şeylerin alevlendiğini hissediyor, nostaljik hissediyordu.

Genç kız mırıldanır gibi, "Kaosun merkezi... Yaşamlar solduğunda... En güçlü... Vampir Hükümdar... tüm ihtişamı ile parlayacak... O vakit geldiğinde... Beni bul..." dedi. Sanki güçlükle konuşuyor gibiydi.

Nedendir bilinmez, Noah istemeden de olsa onayladı.

Genç kız gülümsedi ve Noah'a,

"Beni bulmanı... Bekleyeceğim... Şimdi... Lütfen... Uyan..." dedi.

Genç kız son bi kez daha gülümsedi.Bu gülümseme de keder ile karışık bir mutluluk var gibiydi. Noah daha birşey söyleyemeden uyanıverdi.

Terler içinde yataktan fırladı.

O kız... O kız onu çağırıyordu yine!

Kimdi o? Neden onu çağırıyordu? Bilmiyordu. Fakat bildiği bir şey vardı ki o kızı bulmadan ona rahat yoktu.

Başka birisi rüya diyip geçebilirdi. Fakat Noah için bu rüyadan öte bir şeydi. Çok gerçekçi ve bir o kadar da garip bir şeydi.

Sanki geçmişte unuttuğu birisi karşısına çıkmış gibi bir nostaljik bir his ile dolmuştu ve bu ona oldukça yeni bir duyguydu.

Garipsedi. Hem de baya garipsedi.

Bir süre yataktan fırlamış boş boş bakakalmış bir halde iken...

TAK! TAK!

Bir kapı sesi işitiverdi. Hemen arkasından ise oldukça nazik bir bayanın sesini işitti.

"Oğlum! Uyan hadi! Unuttun mu!? Yanan Güneş Tarikatımızın alımları bugün başlıyor!"

Noah hemen kendine geldi. Nasılda unutmuştu? Tarikat alımları vardı, bugün, rüyasını düşünecek gram vakti yoktu!

Hemen üzerindeki pijamayı çıkarttı, aynanın karşısına geçti ve kendine baktı.

Ne çok kaslı ne de yağ tulumu denilebilecek bir vücudu vardı.

Gelişim yapabileceği vakit gelene kadar vücudunu zorlayabildiği kadar zorlamış normalde açılması gerekenden erken açılmasını sağlamıştı.

Gelişimin ilk on safhası temel oluşturma diye geçiyordu. Adındanda anlaşılacağı üzere manayı dantianına kaplayıp dantianını sağlamlaştırıyordun. Seviye atladıkça vücudun istemeden maruz kaldığın mana ile güçleniyordu.

Onuncu aşamadan sonra gerçekten Manayı Hissetmeye başlardın. Manayı öğrendiğin/öğreneceğin teknikler aracılığı ile saldırı veya savunma amaçlı yönlendirebilirdin.

Manayı Hissetme aleminden sonra ise Bilge Alemi geliyordu. Bu aleme ulaşan kişiler gerçekten bilge oluyorlardı. Mana algısı ve manipülasyonu oldukça yüksek seviyelere çıkıyordu.

Bu nedenle herkes Bilge alemindeki birine özellikle saygılı davranılırdı.

Noah ise sadece üçüncü seviye temel kurmadaydı. Fakat onun yaşındaki birisi için oldukça iyi sayılırdı.