𝐖𝐀𝐑 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐑𝐓𝐒 ☾ // Marauders

12 - Kings of the Hearts

'Wat is er met Sirius?' vraagt James, als ik, Remus en James naar het klaslokaal lopen. Ik kijk op.
'Wat bedoel je?'
'Nou gister vroeg je hem mee te komen en sindsdien is hij niet echt meer de oude Sirius.'
Ik naar Remus, die naar beneden kijkt. Ik kijk dan weer naar James.
'Ik weet niet wat er met hem is.' zeg ik.
'Wacht! Hebben jullie het gedaan?' vraagt hij.
'Wat gedaan?' vraag ik verward.
'Jeweetwel, alleen, in een klaslokaal.  Natuurlijk hebben jullie het gedaan, dat is waarom Pads zo stil is! Zijn crush heeft het met hem gedaan.' zei James meer tegen zichzelf dan tegen mij. Ik hoor Remus diep zuchten, gelooft hij James zijn woorden?
'Ik weet niet wat jij allemaal in je hoofd haalt hoor, James.' lach ik ongemakkelijk.
'Wat? Ik vertel de waarheid.'
'Dat doe je niet!' zeg ik. 'Ten eerste, ik moest gewoon iets privé vragen aan Sirius, verder was er niks gebeurd. Ten tweede, ik ben niet Sirius zijn crush en dat weet je zelf ook wel, ten derde, ik heb ook geen crush op Sirius.'
'Oké... wat je zegt is waar, maar met Sirius is alles mogelijk.'
Remus kijkt op.
'Dus Sirius wilt niks met Selene?' floept hij eruit. Ik geef mezelf een facepalm.
'Ah, hier hebben we de protective broer die zijn rol moet spelen.' lacht James. 'Nee Moony, niks persoonlijks hoor Sel, maar Sirius ziet helemaal niks in Selene.' opgelucht zucht Remus.
'Told you.' fluister ik zacht, zodat alleen Remus me kan horen.
'Maar... wat is er dan met Sirius?' vraagt James, die weer terugvalt op het oorspronkelijke onderwerp.
We komen aan bij het Transfiguration lokaal.
'Weet ik niet.' lieg ik. 'Er is vast niks met hem aan de hand...ik heb hem eigenlijk de hele dag nog niet gesproken.'
McGonagall opent de deur en iedereen loopt het lokaal binnen.
'Het zal wel.' antwoordt James en hij loopt naar het tafeltje achterin de klas. Ik loop naar het tafeltje naast Mary.
'Hey.' zeg ik en ik ga naast haar zitten.
'Hey, gaat alles goed met je broer?' vraagt Mary twijfelachtig, ik kijk haar vragend aan. 'Net stonden jullie te praten en Remus zag er een beetje sad uit.'
'Oh nee dat is niks.' antwoord ik snel. 'Hij eh - hij voelde zich niet zo lekker, maar ik denk dat het zo wel beter gaat.' Mary kijkt me nog even aan, maar richt daarna haar aandacht op de les.

'Waar komt u nou weer vandaan, Mister Black?' vraagt professor McGonnagel, als Sirius tien minuten later hijgend het lokaal binnen komt gestormd.
'Ik eh - ik had me verslapen... ja verslapen, dat ja. Sorry professor.' hij sluit de deur achter zich. 'Mag ik zitten?'
'Neem deze keer maar plek, maar de volgende keer is het nablijven.' waarschuwt professor McGonnagel. Sirius kijkt me even aan en loopt dan naar James toe, en James begint meteen druk tegen Sirius te fluisteren. Ik vraag me af waarom Sirius te laat is. Ik vraag het na de les wel aan hem, denk ik.

Zodra de bel rinkelt sta ik op en pak ik mijn tas zo snel mogelijk in.
'Ik ben zo terug.' zeg in tegen Mary en ik loop naar James en Sirius toe.
'Hey, Sirius kan ik even met je praten?' vraag ik. Sirius kijkt me een beetje geschokt aan, wat me verbaasd.
'Oh ehm, eh ik - ik denk dat ik beter naar de great hall kan gaan, ik heb namelijk heel erg honger, ja. Kan je het misschien later zeggen?'
Ik kijk Sirius vol ongeloof aan.
'Meen je dat?' vraag ik en Sirius knikt en loopt weg. Ik kijk naar James.
'Wat heb ik hem misdaan?' vraag ik, James haalt zijn schouders op.
'Laat hem maar even met rust... hij trekt vast wel weer bij.' En James loop zijn beste vriend achterna. Ik loop weer terug naar Mary die samen met Marlene, Lily en Alice staan te wachten op me.
'Oh nee, heeft de prinses drama?' vraagt Alice grijnzend. Ik rol mijn ogen.
'Shut up, Alice.' lach ik en we lopen het lokaal uit.
'Maar waar ging het nou over?' vraagt Mary. 'Sirius zag er nu niet te best uit, wat heb je uitgespookt?'
'En vertel het in elk detail, we willen precies weten wat er is gebeurd!' zegt Marlene smachtend naar informatie, waardoor ik moet lachen.
'Oh stop meiden! Er is niks tussen Sirius en mij gebeurd.'
'Peter zei anders wat anders.' lacht Lily. Ik kijk haar aan.
'Wat heeft Peter nou weer gezegd?'
'Misschien dat jij en de hartenkoning a.k.a Sirius Black gezoend hebben!'
'Wat een vieze rat.' zeg ik, de andere kijken me verbaasd aan. 'Oké, Sirius heeft me gezoend, maar het was echt voor een seconde of drie en ik heb hem weggeduwd.'
'Oei.' zegt Mary. 'Geen verrassing dat Sirius er dan zo verward uitziet, het is de eerste keer dat een meisje de Hartenkoning heeft afgewezen!'
'Ik weet zeker dat dat niet de rede is... ik maak me zorgen om Sirius.' mompel ik. Ik kijk de andere aan.
'Ik denk dat James misschien gelijk heeft, ik denk dat we hem gewoon even alleen moeten laten.'
'Wat jou het beste vindt.' antwoordt Lily met een glimlach.
'Laten we gaan dan, ik heb honger.' zegt Alice en we volgen haar naar de grote zaal toe. Als we bij de zaal aankomen zie ik dat de Sirius naar zijn lege kom pap kijkt en dat James hem bestudeerd. Peter loopt zijn eten gewoon op te schranzen en Remus kijkt voor zich uit. De meiden en ik gaan een paar plekken van de jongens vandaan zitten.
'Weet je... soms heb ik echt veel vragen over die sukkels.' zegt Marlene. 'Ik bedoel, kijk ze nou zitten daar, een zielig hoopje.'
'Meiden zijn gewoon supreme.' lacht Mary en ze slaat haar haar achter haar schouder. Ik grinnik.
'Yeah sure.' lach ik.
'Je ziet mij niet zo depri zijn als iemand me afwijst hoor.' zegt Marlene.
'Jongens zijn gewoon slappelingen.' grinnikt Alice.
'That's for sure.' antwoordt Lily die een slok neemt van haar thee.