𝐖𝐀𝐑 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐑𝐓𝐒 ☾ // Marauders

Perron 9 3/4

Ik houd Remus' hand vast en knijp me ogen dicht. Het misselijke gevoel verspreid zich door mijn lichaam, maar als we geland zijn verdwijnt het weer.
We staan in het zelfde steegje als twee maanden daarvoor. Ik laat Remus' hand weer los.
We lopen de verschillende perrons over.

'Klaar voor?' vraag ik als we bij de muur tussen perron 9 en 10 staan.
Remus knikt en we stappen de muur door. Perron negen driekwart staat al boordevol met heksen en tovenaars en ik en Remus moeten ons een weg naar de trein duwen, waar we voor de trein Peter zien staan.

'Peter!' roep ik hard uit. De blond-harige jongen kijkt om. Als hij ons ziet glimlacht hij.

Peter is flink gegroeid in de vakantie, hij is niet meer het kleine mollige mannetje.

'Selene, Moony.' glimlacht hij. Ik glimlach terug.

Remus onderbreekt ons,
'Ik ben zo terug.' zegt hij.
Ik knik en Remus loopt bij ons weg.

Mijn aandacht gaat naar Peter.
'Hoe was je vakantie?'

Hij haalt zijn schouders op, 'Zoals gewoonlijk. Ik probeerde jullie te contacteren, maar jullie schreven niks terug.' zegt hij, zijn glimlach verdwijnt. 'Het spijt me van jullie ouders.'

Mijn glimlach verdwijnt ook. 'Dankje. Het was zwaar.' zeg ik eerlijk, 'Maar Reem en ik hebben ons erdoorheen gebeukt.' Mijn stem klinkt gebroken, waardoor Peter ongemakkelijk zijn armen om me heen slaat.

'Sel?' hoor ik een meisjes stem achter me. Peter laat me weer los en als ik omdraai zie ik de meiden achter me staan.

'Oh, Hey!' glimlach ik.

Twee armen slaan on me heen als Lily me een knuffel geeft, als ze me los laat volgen de rest ook.

'Het is goed je weer te zien.' zegt Alice met een glimlach als ze me loslaat.

'Het is goed om weer terug te zijn.' Zeg ik.

Lily ziet er wat terughoudend uit.
'We hebben de prophet gelezen.' zegt ze dan. 'Het spijt ons zo voor je ouders.'

Ik haal mijn schouders op.
'Ik wil er gewoon niet aan herinnerd worden.' zeg ik dan.

Remus voegt zich ook weer bij ons, samen met James en Sirius.

James blik staat serieus,
'Gecondole-' begint hij, maar hij wordt tegengehouden door Lily, waardoor James haar een verwarde blik geeft.

Ik glimlach. 'Dankje James.' zeg ik.

                          * * *

We stappen de trein binnen. Ik heb het hele perron doorgezocht, maar ik zag Regulus nergens. Hij zal vast al in de trein zitten.

Ik loop samen met de meiden een coupé in, terwijl de jongens één voor zichzelf nemen.
Als we eindelijk zitten, begint de trein te bewegen.

'Dus... jullie vakantie?' vraag ik.

'Slecht.' antwoordt Lily. 'Tunie had geregeld dat we naar een concert gingen, maar ze gingen zonder mij! Voor de rest ging het wel goed.'

Terwijl Alice met haar verhaal begint, pak ik het sigaretten doosje uit m'n zak. Ik steek hem met een aansteker aan. Gefascineerd kijken Marlene en Mary toe.