𝐖𝐀𝐑 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐑𝐓𝐒 ☾ // Marauders

20 - Winter

Ik kijk door het raam en zie de kleine vlokjes naar beneden vallen. Verast kijk ik op, het is nog maar midden November en het sneeuwt nu al.
'HET SNEEUWT!' roep ik blij.
'Hou je mond, Sel.' kreunt Marlene die nog in haar bed ligt, samen met de andere meiden. Ik grinnik.
'Sorry, ik werd gewoon iets te verheugd.' verontschuldig ik me en ik baan me een weg naar de badkamer toe. Snel trek ik een setje dikke kleding aan, borstel me haar uit en loop de dormitory uit. Buiten ligt er een dikke pak sneeuw, oftewel perfecte moment om sneeuwballen gevecht te houden.
'Ah, je bent er! We gaan sneeuwballen gevecht houden, je doet mee, toch?' vraagt James, die ik in de common room tegenkom. De halve kamer staat vol met leerlingen die dikke jassen aan hebben getrokken.

'Wat denk jezelf, sukkel!' antwoordt ik grijnzend en ik trek de rest mee naar buiten. Terwijl alle andere mensen van elke jaar volgen. Snel pak ik wat sneeuw van de grond af en kneed het tot een bolletje. Pats! Recht in Remus's gezicht. Ik grijns breed.
'Die krijg je terug!' roept Remus en hij gooit er een naar me terug, ik spring aan de kant en ontwijk hem zo. Helaas voor mij krijg ik alsnog een sneeuwbal in me gezicht.
'Hè!' roep ik naar Sirius, die hard lacht.
'Dat verdien je wel!' antwoordt hij, boven het lachen uit. Ik pak weer een hoopje sneeuw van de grond.
In de verte zie ik het gedaante van Severus lopen.
'Sev!' roep ik. Severus kijkt om en precies op dat moment krijgt hij een sneeuwbal tegen zijn gezicht aan. Ik begin het keihard uit te proesten.
'Oké, dat had je dus echt niet moeten doen!' roept hij en hij probeert zijn glimlach te verbergen. Hij pakt een hoopje sneeuw bij mekaar en gooit het tegen me aan. Steeds meer leerlingen van verschillende houses en verschillende leeftijden doen mee en zo zit al gauw het hele plein vol met kinderen die sneeuwballen naar elkaar gooien. Ook een groot aantal Slytherins doen mee, waardoor de Marauders zich helemaal los gooien met sneeuwballen.

Na een tijdje komen een aantal leraren naar buiten, die natuurlijk meteen bekogeld worden met sneeuwballen.
'Iedereen naar binnen voor het ontbijt!' roept McGonnagal, die haar gezicht met haar armen probeert te beschermen. Haar stem klinkt streng, maar achter haar hand zie ik een glimlach. Langzaam gaat iedereen naar binnen en blijft het plein leeg over.
We lopen achter de rest aan, door naar de great hall en ik ga aan de gryffindor tafel zitten.
'Ik was helemaal vergeten dat we nog les hadden!' lach ik.
'Volgens mij was iedereen dat vergeten.' antwoordt Remus, met een grote glimlach op zijn gezicht. McGonagall tikt met een lepel tegen haar glaasje aan, een teken voor de rest om stil te zijn.
Dumbledore staat op.
'Ik heb een mededeling voor jullie allemaal,' begint hij, waardoor ieders aandacht getrokken wordt. 'Vandaag worden alle lessen geannuleerd. Jullie mogen vandaag de hele dag buiten sneeuwballen gevechten houden of gezellig voor het haard zitten. Maak er in ieder geval een leuke dag van!' Hard geklap klinkt door het lokaal en glimlachen verschijnen op alle gezichten. Niet alleen op de die van de leerlingen, maar ook op die van de docenten.

Druk kletsend - zoals altijd - eten we het eten op en na het eten lopen de meeste leerlingen weer naar buiten voor een sneeuwballen revanche. Ook ik ga naar buiten net zoals James, Sirius, Peter, Remus, Lily, Alice, Marlene en Mary. Onderweg komen we Severus tegen, de rest negeert hem, zoals gewoonlijk. Voor hun is Severus gewoon een random leerling die ze tegenkomen. Behalve voor de Marauders, die hem een vuile blik schenken. Ik rol mijn ogen bij James zijn gedrag.
'Hey Sev!' zeg ik met een glimlach.
'Oh, hey Sel!' antwoordt hij en hij komt op ons afgelopen. Sirius en James laten een diepe zucht horen, waardoor Lily hun een trap geven. Ik geef hun ook een geïrriteerde blik en richt me dan weer op Severus.
'Hey, heb je misschien zin om ergens anders te lopen? Hier zijn we namelijk niet echt gewenst.' mompel ik en ik trek Severus met me mee, de tegenovergestelde richting heen. Ik hoor nog:
'Alleen Snivellus is niet gewenst!' maar ik negeer het.

'Oké, wat wil je doen?' vraag ik als we met z'n tweeën door de sneeuw heen lopen.
'We kunnen hier blijven, ik vindt het wel fijn in de sneeuw, gewoon met z'n tweeën.' antwoordt Severus en hij kijkt naar de grond, het prachtige witte sneeuw. Ik knik en samen lopen we een tijdje verder door de sneeuw.
'Hey Snivellus, kom eeens!' roept iemand van een afstand. Beide kijken we verrast om, het is Sirius, en om de een of andere reden is hij alleen. Hij komt op ons afgerend. 'Zou ik even met Snape mogen praten, alleen?'
'Tuurlijk, je moet gewoon roepen als hij je wat aan doet.' het laatste zeg ik tegen Sev. Hij knikt en loopt dan samen met Sirius een eindje verderop.
Ongeduldig wacht ik tot Severus terug komt. Ik vertrouw Sirius met mijn ziel, maar echt totaal niet met Severus. Wat wilt Sirius nou weer met Severus bespreken? Ze zijn aartsvijanden van elkaar.

Na ongeveer vijf minuten komt Severus er weer aan gelopen.
'En... wat wilde hij?' vraag ik nieuwsgierig.
'I-ik ehm... niks bijzonders.' antwoordt hij, ik kijk hem achterdochtig aan. 'He Selene, ik denk dat ik even ga liggen, ik voel me niet echt lekker.' zegt hij dan en hij loopt weg. Verbijsterd staar ik hem na, ik weet dat hij liegt, maar ik laat het voor nu even rusten. Vandaag moet ik er een geweldige dag van maken, we hebben namelijk niet elke dag vrij. Dus ik moet me niet zorgen maken over dit soort dingen.