You're somebody else

49 4 2
                                    

- ᴡᴇʟʟ, ʏᴏᴜ ʟᴏᴏᴋ ʟɪᴋᴇ ʏᴏᴜʀsᴇʟғ
ʙᴜᴛ ʏᴏᴜ'ʀᴇ sᴏᴍᴇʙᴏᴅʏ ᴇʟsᴇ
ᴏɴʟʏ ɪᴛ ᴀɪɴ'ᴛ ᴏɴ ᴛʜᴇ sᴜʀғᴀᴄᴇ -

'Ik kan niet geloven dat de NEWTS er al zo snel aankomen.' zegt Lily. Ze zit voorover gebogen over haar transfiguration tekstboek.

'Oh hou op hoor Evans,' zegt Marlene, 'Ik ben nog niet eens begonnen met leren.'

We zitten in de common room. Het is vrijdagmiddag en de meeste leerlingen zitten spelletjes te spelen of te kletsen. De zevendejaars en vijfdejaars leerlingen zijn echter druk in de weer met de aankomende examen.

James springt over de bank leuning heen en komt naast Lily zitten.

'Mooie entree hoor Potter.' zeg ik. James grijnst en gritst het boek van Lily uit haar handen,

'Wat is dit? Transfiguratie?' Vraagt hij. Lily rolt haar ogen, maar ze onderdrukt een glimlach,

'Geef hier, Potter,' zegt ze en ze pakt het boek weer terug, 'Inplaats van andere afleiden kan je zelf ook aan het werk gaan.'

James wuift zijn hand, 'we hebben nog maanden de tijd, ik snap niet waarom je nu al zou beginnen.'

Remus en Sirius komen de trap af. Als ze ons spotten, banen ze hun weg naar ons toe. Ze zijn hevig in een gefluister gesprek. Als ze bij ons aankomen stoppen ze met praten, Sirius ploft naast mij neer,

'Waar is Worms?' vraagt Sirius.

James haalt zijn schouders op, zijn ogen verlaten Lily niet, 'ik dacht dat hij bij jullie boven was.'

Remus begint te blozen en Sirius grijnst, 'nee hij was er niet.'

Mijn ogen glijden naar Remus. We maken oogcontact, waarna ik mijn wenkbrauwen optrek. Remus glimlacht zwakjes.

Een paar eerstejaars rennen hard lachend langs ons heen.

Lily slaat geïrriteerd haar boek dicht, 'hebben ze dan ook niet een klein beetje begrip voor mensen die wél leren.' zegt ze woedend. James staart haar vol bewondering aan.

Ze staat op, 'ik ga naar de bibliotheek, is er iemand die mee wilt?' vraagt ze.

James springt op, 'wij komen!'

'Wie zijn "wij"?' Vraagt Marlene.

'Ik, sirius en Remus natuurlijk.' zegt hij.

Sirius kijkt ip, 'hé, wie zegt dat ik mee ga?'

Remus staat op, 'ik ga wel.'

Sirius rolt zijn ogen, 'best, ik kom ook wel.' zegt hij.

Ook ik sta op, 'ik moet sowieso naar de bieb om wat boeken terug te brengen.'

Lily kijkt vragend Marlenes kant op, maar Marlene schud haar hoofd, 'sorry Lils, maar ik heb met Dorcas afgesproken.'

✮✮✮

De vijf leerlingen banen hun weg naar de bibliotheek.

'Dus jullie hadden het gezellig met z'n tweeën boven?' vraag ik zacht aan Sirius en Remus. We lopen een paar meter achter Lily en James.

'Wat bedoel je?' vraagt Remus, maar Sirius loopt alweer te grijnzen.

'Oh kom op Remus, je zat te blozen als een gek!' zeg ik.

Remus staart naar de grond, zijn wangen beginnen weer hun rode kleur te krijgen, 'oké en? Alsof jij en Regulus het niet al lekker knus hebben gehad.'

'Goor,' Zegt Sirius met een vies gezicht, 'ik hoef er niet over na te denken hoe een van m'n beste vrienden word gelaid door m'n broertje.'

'Moet jij zeggen, Gore hypocriet!' zeg ik, 'en voor de record, ik en Reg hebben helemaal nog niet zoiets gedaan. In feite, ik zie hem nauwelijks nog. En daarbij, ik ben blij voor jullie, het werd een keer tijd dat je een serieuze relatie kreeg.' zeg ik met een knipoog.

'Hoe bedoel je?' vraagt Sirius, zijn gezicht serieus.

'Hoe bedoel ik wat?' vraag ik verward.

'Hoe bedoel je dat je Regulus niet meer zo vaak ziet?'

'Ik... hij heeft het gewoon druk, denk ik, .' zeg ik geruststellend.

Sirius trekt een wenkbrauw op, 'ik zweer als hij het weer met je verkloot krijgt hij met mij te maken.' zegt hij.

Ik grijns, 'jij en welk leger?'

Sirius wilt er net iets tegen zeggen als James zich omdraait, 'kom op luitjes, we willen er nog vandaag aankomen, dus doorlopen!' schreeuwt hij.

✮✮✮

Eenmaal aangekomen bij de bibliotheek, zoeken we een tafel uit. Ik haal mijn boeken uit mijn tas.

'Oké, ik ga dit even terugzetten, ik ben zo terug.' kondig ik aan en ik baan me een weg tussen alle grote boekenkasten. Ik zet mijn boeken op de plank en als ik weer terug naar mijn groepje wil lopen zie ik in mijn ooghoeken een bekend iemand. Ik loop naar hem toe.

'Kijk eens wie we daar hebben.' zeg ik en ik leun tegen de boekenkast aan.

Regulus kijkt op, 'oh... hey Selene.' zegt hij en hij verdiept zich weer in zijn boek.

Ik trek mijn wenkbrauw op, 'is dat alles wat je hebt te zeggen? "Hey Selene"?' Regulus kijkt weer op, hij slaat zijn boek dicht.

'Wat wil je?' vraagt hij. Ik adem diep in,

'Waarom ontloop je me?' vraag ik dan. De vraag die me al een tijdje bezig houdt.

'Ik ontloop je niet.' antwoordt hij simpel.

'Oh ja? Wanneer is de laatste keer dat je met me gepraat hebt?' vraag ik, 'twee weken geleden en toen wilde je ook al zo snel mogelijk weg.'

Regulus fronst, 'dat is niet waar. Ik heb je gisteren nog gesproken.'

Ik laat een sarcastische lach ontsnappen, 'ik heb jou gesproken. Je hebt amper een woord gezegd en je kon niet wachten om van me af te zijn.' zeg ik.

'Dat is niet waar.' antwoordt hij, zijn gezicht emotieloos. Hij staart naar de grond.

Ik zucht, er valt geen fatsoenlijk gesprek met hem te voeren, 'Vindt je iemand anders leuk?' vraag ik.

Regulus kijkt weer op. Zijn ogen ontmoeten de mijne. 'Natuurlijk niet.' zegt hij, 'ik heb het gewoon druk de laatste tijd.'

Ik schud mijn hoofd, 'weet je... het zal wel.' zeg ik zuchtend. Regulus reageert niet. 'Wat doe je überhaupt? The dark arts explained is een boek uit de restricted section.' zeg ik, wijzend naar de boek in zijn handen.

Regulus stopt het boek gauw in zijn tas. 'Ik... ik was gewoon benieuwd.' zegt hij.

'Benieuwd?' vraag ik met een frons.

'Ik ben je geen uitleg verschuldigd.' Antwoordt hij, zijn toon dreigend. Ik staat hem even intensief aan.

'Hm, ik snap niet waarom ze dit soort boeken überhaupt in de school hebben. Het zou verboden moeten worden.' Regulus blijft stil.

'Was er iets dat je nodig hebt?' vraagt hij dan. Het is duidelijk dat hij me weg wilt hebben.

Ik zet een stap naar voren en pak zijn hand vast. Zijn ogen kijken in de mijne, 'alsjeblieft Reg...' Zeg ik, half smekend, 'als er iets is vertel het dan aan mij.' Zijn gezicht staat nog steeds emotieloos. Ik zucht en laat zijn hand weer los. Dit is niet de Regulus die ik ken. Hij is veranderd.

'Ik zie je later wel weer.' zeg ik dan zacht en ik draai me om. Ik loop terug naar mijn vrienden.

𝐖𝐀𝐑 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐑𝐓𝐒 ☾ // MaraudersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu