𝐖𝐀𝐑 𝐎𝐅 𝐇𝐄𝐀𝐑𝐓𝐒 ☾ // Marauders

15 - Unlikely duo

Ik vindt het zelfs een beetje ongemakkelijk wat er gisteren was gebeurd tijdens de prank. Echt hoor, ik heb soms zo'n sukkelige broer. 'Waar denk je aan?' vraagt Lily.
Ik schrik op van haar stem. Wat nu? 'Oh e-ehm, niks bijzonders.' antwoord ik en ik sta op. Alle meiden zijn al wakker, maar geen van ons had zin om op te staan. Toch doe ik het nu wel, vooral om resterende vragen te ontwijken.
Ik loop maar de badkamer in en maak mezelf daar klaar. Ik moet nieuwe plannen verzinnen voor project Wolfstar, maar eerst moet Remus leren om te flirten. Dat is van groot belang. En als ik zeg groot, dan bedoel ik groot.

                            ~

'Hey Lupin!' roept iemand. Ik draai me om, om er vervolgens achter te komen dat Snape me had geroepen en op me af komt gerent.
'Wat moet je?' vraag ik en ik rol mijn ogen. Hij lijkt een beetje geïrriteerd, ik vraag me af waarom...
'Heeft je broer en zijn vriendjes onze common room rood geverfd?' vraagt hij, hijgend van het rennen.
'Misschien, misschien ook niet, vraag het maar aan hun, niet aan mij.' knipoog ik en ik loop weg. Het is echt weird, maar sinds ik tegen Snape aan ben gelopen, kom ik hem steeds weer tegen. Ook niet zo heel vreemd, aangezien we in het zelfde jaar zitten, maar toch. Ik weet niet precies wat ik van hem moet vinden, ik bedoel, het is niet alsof ik tegen hem praat ofzo.

                              ~

'Waar is Remus?' vraag ik als ik naast Sirius plof en ik pak een broodje.
Sirius kijkt op.
'Oh, hey Selene!' zegt hij. 'Remus is nog in de common room, hij beweerde dat hij ziek was, maar ik geloof er vrij weinig van.' vervolgt hij.
'Gaat hij wel naar de lessen?' vraag ik.
'Dat denk ik niet.' antwoordt James, die zich ook even in het gesprek mengt. Ik kijk de jongens raar aan.
'Zie je hun gezichten.' lacht Sirius en hij knikt naar de Slytherin tafel. Ik kijk op, allemaal zien ze er stuk voor stuk verward en geïrriteerd uit, de meeste kijken onze richting uit. Ik lach ook, terwijl er een steen in mijn maag zit.
'Hey, denken jullie dat het goed gaat met Remus?' vraag ik ongerust.
'Maak je toch niet altijd zorgen om die gozer, hij heeft vijf jaar lang zonder je geda- Au!.' Peter grijpt naar zijn scheenbeen.
'Piss off Pete.' zegt Sirius die Peter boos aankijkt. Ik sta op.
'Hey, ik denk dat ik maar even bij Rem ga checken... ik zie jullie straks wel.' zeg ik en ik draai me om en loop de great hall uit.

~

'Remie?' roep ik terwijl ik de jongens dormitory deur - zonder te kloppen - opensla. Remus ligt in z'n bed, een beetje te niksen. 'Remie, gaat alles wel goed?' vraag ik zacht. Ik loop naar hem toe en zie dat zijn ogen enorme kringen bevatten, die heeft duidelijk niet goed geslapen. 'Wat is er?'
'Ik schaam me zo erg!' mompelt hij.
Ik kijk hem verbaasd aan. 'Waarvoor?' vraag ik en ik ga naast hem zitten.
'Voor gisteravond. Hoe moet ik nu nog normaal met hém kunnen praten?' Jammert hij,
'Kop op Remus, Sirius is het waarschijnlijk allang alweer vergeten, je maakt jezelf er te druk over.' antwoord ik en ik trek Remus in een knuffel. 'Geef hem gewoon om de zoveel tijd een complimentje en de rest regel ik wel.' fluister ik en ik sta weer op. Ik pak Remus's hand vast en trek hem van het bed af. 'Je bent een mietje weet je dat?' lach ik.
Remus wrijft in zijn ogen.
'Dat ben ik niet.' zegt hij, terwijl hij zijn rug recht.
'Oh nee? Dus je was niet van plan om te spijbelen omdat je voor schut hebt gezet bij de jongen van wie je houdt?'
Remus grinnikt zwakjes.
'Als je het zo zegt klinkt het wel een beetje stom ja.'
'Maar jij bent niet stom, dus je gaat je gewaad aan trekken, je gaat de lessen volgen en je gaat ervoor zorgen dat Black de jouwe wordt.'

                              ~
'Ik heb echt geen zin in de les.' jammert James.
'Pech voor jou, maar het zou toch echt moeten!' antwoordt ik en ik duw de jongens het lokaal in. Ik ben er nou al aan gewend om dat te doen, aangezien Sirius en James meestal wel zeuren.
'Ga naast Sirius zitten.' fluister ik in Remus's oor en ik loop nonchalant weg.

Fijn, nu Rem naast Sirius zit, is er nergens anders meer plek. Er is wel ergens plek, maar dat is naast Snape. Ik zucht diep en ga naast hem zitten.
'Hey.' mompel ik en hij mompelt ook zoiets terug, het interesseert me vrij weinig wat hij te zeggen heeft.
'Goedemorgen kinderen! Vandaag gaan jullie een drank maken samen met je buurman of buurvrouw, maar eerst gaan we wat dranken bespreken, dus kom maar met z'n alle om deze tafel heen staan!' roept de professor. Fijn, kunnen we dat er ook nog bij hebben. Iedereen staat op en loopt naar de tafel waar een paar ketels op staan. Ik haat deze les nu al. 'Ik heb voor deze les wat drankjes klaar gemaakt, kan iemand vertellen wat deze zou kunnen zijn?' vraagt Slughorn en hij haalde het dekseltje van de ketels af. Simpel Veritaserum.
Ik steek mijn hand op.
'Ja, miss Lupin?' vraagt Slughorn.
'Dat daar is Veritaserum, sir. Een waarheidsdrankje, het laat de drinker dus de waarheid vertellen en die andere daar is Amortentia,' De meeste meisjes schuifelen wat naar voren, om de heerlijke geur te ruiken. 'Oftewel het krachtigste liefdes drank dat er is. Het is zo speciaal, omdat het voor iedereen anders ruikt, het ruikt naar wat degene het lekkerst vindt.' antwoordt ik.
'Geweldige beschrijving, miss Lupin! 5 punten voor Gryffindor!' Zegt Slughorn, waardoor een aantal Gryffindors een goedkeurend geluidje maken. 'Natuurlijk kan je met Amortentia geen echte liefde maken, het zorgt meer voor tijdelijke liefde of beter gezegd een obsessie. Wie kan mij vertellen wat die ruikt? Mister Lupin, misschien?' vraagt Slughorn.
Remus mompelt iets van
'Als het moet.' en schuifelt dan wat naar voren om de geur te ruiken. Hij lijkt een beetje te schrikken van de geur.
'Ik...ehm...ik ruik chocolade, vers perkament...en ehm sigaretten en leer.' mompelt hij zacht, de laatste twee bijna onverstaanbaar, maar omdat ik naast hem sta kan ik het nog net horen. Niemand anders - op Snape na misschien - heeft het gehoord, en Slughorn gaat dus ook weer verder.
'Geweldig. Nou dit hier is Felix Felici, beter bekend als liquid luck. Dit drankje geeft de drinker voor een tijdje geluk. Nou, het tweetal wat The Draught of Living Death kan maken, krijgen beide een klein flesje van het liquid luck. Het recept staat op bladzijde 10 in het boek, succes!' zegt Slughorn en alle kinderen gaan weer bij hun tafeltje staan.
Ik en Snape slaan onze boeken op de goede bladzijde open en beginnen het recept door te lezen. Ik kijk even snel in Snape's boek, waar om de één of andere redenen allemaal instructies in staan gekrabbeld.
'Oké, als jij alvast de ingrediënten haalt.' zegt Snape. Ik knik en loop naar de ingrediënten tafel om daar een aantal van af te pakken.
Als ik terug kom zit Snape al van alles te doen.
'Hier heb je de ingrediënten.' zeg ik en ik laat ze op de tafel vallen.
'Dankje.' mompelt hij en hij stopt de affodil in het keteltje. Het drankje krijgt nu een soort van zwarte bessen kleur. 'Help je met de Valeriaanwortels fijn te snijden?' vraagt hij. Ik knik dus geeft hij me een mesje en een paar van die Valeriaanwortels.

Als ik de wortels in het keteltje heb gedaan, roert Severus een twee keer mét de klok mee.
Severus gooit de Luiaards hersenen in de ketel en geeft me dan wat Sodejusbonen. Ik struggle echt met die dingen, ze zijn hard waardoor het moeilijk is om open te snijden en ik raak er een beetje geïrriteerd van.
'Je moet ze pletten, niet snijden.' zegt Severus plots.
Ik kijk in het boek. "Snijd de Sodejusbonen" staat er.
'Dat is niet wat er staat, Se- Snape.' zeg ik.
'Vertrouw me nou maar.' zegt hij en ik zweer dat ik een glimlach rond zijn lippen zag. Ik doe dan maar wat hij zegt en inderdaad gaat het een stuk makkelijker, het drankje heeft nu een soort lila achtige kleur, wat volgens mij de goede kleur is.
Ik roer het nog zeven keer en dan krijgt het een helder waterachtige kleur.
'Is hij klaar?' vraag ik.
'Ja, helemaal.' glimlacht Severus en hij geeft me een high-five. We lopen naar Slughorn toe.
'Professor, we zijn klaar.' zegt Severus.
'Nu al?' vraagt hij vol ongeloof. Hij loopt met ons mee naar onze tafeltje. 'Dat ziet er goed uit...' mompelt hij en hij laat er een blaadje in vallen, die meteen "dood" gaat. 'Hij is helemaal geweldig!' roept Slughorn. 'Zie jongens en meisjes, het is mister Snape en miss Lupin gelukt!' roept Slughorn door het lokaal, waardoor de aandacht van de andere kinderen ook getrokken wordt. 'Voor jullie beide een flesje Liquid Luck. Proficiat!'
Ik glimlach naar Severus en hij glimlacht tevreden terug, misschien is hij zo slecht nog niet.