Sen Benim Tamamlayanımsın

39. Bölüm

      Bismillahirrahmanhirrahim.

Hüma

Duyduğum fren sesiyle arkama baktım. Araba ani bir frenle durmuştu gözüm hemen Ümeyr'e takıldı. Arabanın önüne gidip Ümeyr'i kenara çekip bir yerinde bir şey var mı diye baktım. Çok şükür bir şeyi yoktu, o an o kadar çok korkmuştum ki kendimi tutamayıp konuşmaya başladım.

"Ümeyr ne yaptın sen etrafına bakmadan yola atlanır mı? Ya araba seni fark etmeyip hızla gelseydi he ne olacaktı hiç düşündün mü?". Ben böyle konuşurken Ümeyr'in gözleri doldu, her ne kadar bu hali beni üzse de yumuşamayacaktım. Kendine dikkat etmeyi öğrenmesi gerekiyordu, bunu öğrenmesi için böyle konuşmaya mecburdum.

"Çok özür dilerim annecim, haklısın dikkat etmem gerekiyordu, söz veriyorum artık dikkat edeceğim, ne olur sen üzülüp kızma." Ümeyr'in konuşmasının üzerine Harun benim tepkime kızmış olacak ki ses tonuna dikkat ederek konuşmaya başladı.

"Evimin neşesi biraz sakin ol bak Ümeyr 'de korktu zaten sende kızıp daha çok korkutma. Bundan sonra daha dikkatli olur annesi benim oğlum akıllıdır."

"Ben ona kızmıyorum Harun dikkat etmesi için uyarıyorum onu!" Harun'la konuşurken sesim istemeden yüksek çıkmış olacak ki kasları çatıldı.

"Dışarıdayız insanlar sesimizi duymasınlar evde konuşalım lütfen". Deyip binanın önüne ilerlettim sandalyemin tekerleklerini. Harun ve Ümeyr de peşimden gelmişlerdi. Harun ve oğlumuz önden ilerleyip kapıyı açtılar. Hızlı olmaya çalışarak içeri girdim Ümeyr hızla gidip asansörün düğmesine bastı. Kısa sürede gelen asansöre bindik asansör 2. Katta durunca Ümeyr ve Harun hızla indiler Harun evin kapısını açmaya giderken Ümeyr de benim için asansörün kapısını tutuyordu. Ben asansörden çıkınca Ümeyr de benimle birlikte Harun'un yanına ilerledi. Harun kapıyı açınca Ümeyr önce girip kapıyı tuttu, Harun beni sandalyemden alıp salona götürdü. Tekrar kapıya doğru gidip sandalyemi içeri aldı sandalyemi salona yanıma getirip Ümeyr ile ellerini yıkamaya gittiler.

Onlar ellerini yıkamaya gidince bende mutfağa gittim. Piknik sepetindekileri çıkarıp tezgahın üzerine koydum. Artan yemekleri küçük kaplara koyup buzdolabına yerleştirdim. Çıkan bulaşıkları makineye yerleştirmeye başladım. Ben bunları yaparken Ümeyr geldi.

"Annecim yardım edeyim sana."

"Ben yapıyorum sen otur." Ben böyle söyleyince Ümeyr içeri gitti. Mutfakta işimi bitirtince içeri gidecekken Harun mutfağa geldi. Harun kaşları çatık bir şekilde konuşmaya başladı.

"Hüma yine Ümeyr'e kızdın mı, üzgün bir şekilde yanıma geldi ne dedin ona?"

"Yardım etmek istedi bende gerek yok sen otur dedim sadece."

"Farkında değil misin, Ümeyr zaten korktu sende böyle davranırsan daha çok üzülmez mi, bir düşünsene." Harun sözünü tamamlayınca cevap vermeme fırsat vermeden mutfaktan çıktı. Bense Harun'un söyledikleriyle yaptığıma pişman oldum. Aslında o dinlensin diye öyle demiştim, dolaptan yemekleri çıkarıp ısınması için ocağa koydum. Yemekler ısınınca tabakları kaşıkları tepsiye koydum. Mutfaktan çıkıp tepsiyi masaya koydum Ümeyr'e baktığımda üzgündü onu öyle görünce daha çok pişman oldum yaptığıma.

"Ümeyr annecim sofrayı kurmamda bana yardımcı olur musun ?"

Ümeyr bu söylediğimle çok mutlu oldu gözleri parlayarak yanıma geldi. Yanağımı öpüp tabakları kaşıkları yerleştirdi. Bende mutfağa gidip ısınan yemekleri getirdim herkesin çorbasını koyup çorba tenceresini mutfağa geri götürdüm. Yemeğimiz bittiğin hep birlikte TV izlemeye başladık Ümeyr her zamanki gibi dizime yattı film izledik film reklama girince Ümeyr'e baktım uyumuş olduğunu gördüm. Harun'un koluna dokunup Ümeyr'i işaret ettim Harun çekyattan kalkıp Ümeyr'i kucağına alıp yatağına yatırdı. Ümeyr'i yatıran Harun yanıma geldi.