Mental olarak o kadar yorgundum ki bitmişliğin içindeydim ki sanki şimdi ilk defa bir güne mutlu uyanmıştım, bütün yorgunluklarım bir gecede geçmiş gibiydi sanırım benim ilacım Hakan'dı diye düşünürken kendi kendime gülmeye başladığımı farkettim sanki biri bana hadi kalk güne erken başla demiş gibi ani bir şekilde uyanmıştım hemde Hakan'a sarılı bir şekilde şöminenin başında öyle güzel uyumuşuz ki sanki birkaç gündür burdaymışız gibi Hakan'ın kıpırdaşmasıyla ona döndüm insan birini sevdiğini bildiğinde böyle içi kıpır kıpır, bütün dünyayı içine sığdırıcakmış gibi hissediyormuş yere eğilip Hakan'a öpücük kondurduktan sonra ayağa kalktım mutfağa yöneldim ve buzdolabını açtım içi sanki burda birileri yaşıyormuş gibi doluydu teker teker kahvaltıkları masaya koydum, ekmekleri ısıtıp, çayıda koyduktan sonra Hakan'a yöneldim.
"Günaydınn sevgilim." Dedim bana bakan iki çift göze.
"Günaydın güzelim, uyanınca seni görmek ne güzelmiş keşke böyle seni kopyalayıp yanıma falan götürsem." Diyince ikimizde gülmeye başladık.
"Bana hep böyle bak, asla sevmeyi bırakma çünki herşey seninle güzel." Dedim gülümseyerek.
"Oo siz güne erken başlamışsınız böyle güzel sözler falan, güzel kokular."
"Çok olmadı ya sizden birileri burda mı kalıyor dolap doluda?" Diye sordum.
"Ben yada annemler falan geliriz sık sık." Dedi ve yanağıma öpücük kondurduktan sonra ellerimden tuttu ve beni masaya çekti sandalyemi çekip oturmamı bekledi sonra çayları koyup karşıma oturdu.
"O kadar güzelsin ki kahvaltı mı yapamıyorum." Diyince gülümsedim.
"Kalkayım isterseniz Hakan bey?" Dedim.
"Hayır Zeynep Hanım bırakında sizi biraz daha izleyeyim." Dedi.
"Biraz sonra burdan gidicez sen ayrı, ben ayrı böyle seninle güzel bir yerde yaşamak istiyorum." Dedim.
"İstersen bir gün daha kalabiliriz." Dedi Hakan.
"Yok yok yani annem beni merak etmiştir yolda mesaj attım ama şimdi çekmiyor ya çok merak etmiştir." Dedim.
"Keşke Onur'un yerinde olsaydım hergün seni görseydim seni görmek için Onura mı yaklaşsam ne dersin." Dedi.
"Hakaan böyle birşey ikimiz içinde tehlikeli yani anlaşılırsa sen zor durumda kalırsın." Diyince birden çatalını bıraktı, yüzü düştü oda istemiyordu böyle yaşamayı farkındaydım.
"Hepsi benim suçum biraz daha çabalasaydım belki batmazdık Hande'ye bağımlı olmazdım kahretsin." Diyince ayağa kalkıp ona sarıldım.
"Ben her koşulda yanındayım." Dedim.
"Bu yüzden seni seviyorum." Dedi.
"Hakan ailen Handeyi seviyor mu?" Diye sordum.
"Buda nerden çıktı güzelim." Dedi.
"Merak ediyorum seni de merak ediyorum ne biliyim sürekli seni arıyor, berabersiniz yani birşeyler hissetmiyormusun." Dedim.
"Bak ailemin onu sevip sevmemesi yada benim onu sevmem umrumda değil ben onunlayken bile seni düşünüyorum evet ailem ona değer veriyor çünkü yemekler de falan sürekli onlarlayız ama gerçekten yanlız başımızayken bile ona karşı soğuk davranıyorum." Dedi.
