3.Bölüm

60 40 6
                                    

Hakan Kaya, kimdi bu kişi neden bütün aksilikler beni buluyordu. Ne yapıcaktım şimdi ben bavulum ortalıkta yok uçak kalmak üzere bense oturmuş sanki bavul ayağıma gelicek gibi öylece bekliyordum.

"Zeynep napıcaksın şimdi gitmiyicek misin gerçekten." İpeğin seslenmesiyle kendime geldim.

"Ya napayım İpek bavulum yok üstelik bu yanımda duran bavul kimin onu bile bilmiyorum."

"Bak şöyle yapalım sen benden bi sonraki uçağa bin ben bununla gitmek zorundayım ama seni orada bekliyor olucam lütfen kırma beni şimdi git ve anons ettir kimiş öğren şu kişi hadi canım." İpeği asla kıramazdım sonuçta onunla beraber el ele gelmiştik buraya kadar onu üzemezdim benim hatam kabul etmeliydim gidip uçağımı iptal ettirip yeni bilet almalıydım güçlü durmam gerekiyordu nereye kadardı bu soğuk kanlılık.

"Tamam İpekcim sana iyi yolculuklar haberleşiriz."diye seslendikten sonra hemen arkamı dönüp içeriye doğru yürümeye başladım daha doğrusu koşuyordum içeriye girdiğimde işlemlerimi yaptığım yere doğru hızlı adımlarla yürüdüm işlemerimi yapan kız oradaydı.

"Şey merhaba ben uçak biletimi iptal edip bir sonraki uçağa sıramı alabilirmiyim?"

"Tabi ki efendim bir sorun mu var?" Bir sorun değil bin bir sorun vardı.

"Ya bavulum sanırım biri ile karışmış olmalı bi sordursanız olur mu?" Diye sorduktan sonra kız bir sonraki uçak biletini elime verdi ve bavulumu sordurtmaya başladı oh neyse ki sondakika yetişmişim uçakta son iki yer kalmış burda bari şansım yüzüme güldü beni biraz bekleticekler için bir yere oturdum napmış olmalıydım diye düşünmeye başladım ahh tabi yaa nasıl aklıma gelmez ki ya Hakan kim olabilir ki benim sırama geçen uyuz zengin çocuğu tabi ya nasıl aklıma gelmez o karışıklıkta benim bavulu götürmüş olmalı tabi ki yaa içimden oturmuş inşallah oh değildir inşallah o değilidir diye dua ediyordum resmen ya eğer oysa napıcaktım ben ya aman aman tamam şimdi sakin oluyorum.

"Hanımefendi sizin bavulunuz bulunmuş neyse ki uçağı kalkmamış biraz sonra kendileri burada olurlar." Oh be sonunda sevinçten yerimde duramıyordum ki karşımdan gelenle şok geçirdim kalbime mi inicek bugün benim olamaz ya bu o sıra mı kapan çocuk ve bana doğru yaklaşıyordu.

"Seni ukala."

"Pardon bana mı dediniz." Ne yok artık ben onu dışımdan mı söyledim hayır ya.

"Tabi ki sana dedim yani hayır, ya sen benim bavulumu nasıl götürsün."

"Vay be küçük hanım sinirlenmiş sana dedim işte sen tam bir arızasın havalara bakarak sıra beklenmez senin yüzünden uçağımı kaçırdım bide senin sesini çekemem." Bu çocuk olduğundan da sinir bozucuydu ve gülüyordu.

"Aman ne komik seninle uğraşamam umarım senin gibi ukala biri ile birdaha karşılaşmam." Diyip arkamı döndüm uçak saatim geldiği için bir kaç dakika yürüdükten sonra uçağa binip yerime oturdum oh be sonunda gidiyordum cam kenarına da oturmuştum artık hiçbirşeyin beni mutsuz etmesine izin vermiyecektim sırtımı koltuğa yaslayıp rahatça nefes alırken yanımda ki kişi dikkatimi bozdu.

"Pardon cam kenarı benim yanlız." Ah bu bir tesadüf bu bir tesadüf diye kendimi avuturken yanımda ki şahısın bir kez daha seslenmesiyle ona döndüm ve bana sırıtıyordu.

"Bak benimle dalga geçiyorsan bu bir gün içinde çok, ne istiyorsun?"

"Ben senden ne istiyebilirim ki sen sadece havaya bakabilirsin." Ya birde dalga geçmiyor mu kendini birşey sanarmış gibi.

"Evet doğru söylüyorsun bak birazdan havaya bakıcam yukarıya çıkınca gerçekten şimdi kendi yerine geçermisin." Çok sinirliydim ve kendimi tutamıyordum karşıma geçmiş pis pis sırıtıyordu.

"Seni gibi biri ile dalga geçicek halim yok."diyip bana koltuk numarasını gösterdi gerçekten doğru söylüyordu yan yanaydık ama ben onun koltuğuna oturmuştum ama cam kenarında durmayıda o kadar çok istiyordum ki ne yapıcaktım ona yalvaracakmıydım hayır ama şansımı deniyicektim.

"Ya bak seninle kötü olmak istemiyorum neden olsa birdaha asla seninle görüşmiyeceğiz şimdi ben cam kenarında otursam nolur, gerçekten hiç çıt çıkarmam." Onu izledim hiç konuşmadı çantasını yerleştirdi ve yerime oturdu yani beni yerimden kaldırmadı.

"Teşekkür ederim, yani mütevaziliğin için." Demek geldi içimden ama keşke demeseydim bu çocuk gerçekten sinir bozucuydu."

"Konuşmamaya söz vermiştin inene kadar senin sesini duymak istemiyorum." Dedi biraz kalbimi kırmıştı.

"Kalp kırmakta ve kaba olmakta da bir numaraymışız." Diyip cama döndüm karşılık vermedi biraz havayı izledim kendimi bulutların üstünde hayal ettim ama gerçektende öyleydi bütün aksiliklere karşı mutlu olmayı aldırmamayı tek başıma ayakta kalmayı öğrenmiştim yaklaşık bir saat havada kalmıştık ve inmeye hazırlanıyorduk aslında ilk defa uçağa binmemiştim ama korkuyordum sonuçta uçağa bineli kaç sene geçmişti ve ben hala korkuyordum korkmamalıydım sakin olmalıydım. Derken gözümü açtığımda yanımda ki şahısın elini tutuyordum ve oda elimi sımsıkı tutmuştu ne ara tuttuğumdan haberim bile yoktu gözlerimi açınca elerimi direk ellerinden çektim. Ve gülümsedim.

"Hoşuna mı gitti?"

"Ne, neyden bahsediyorsun?"dedim.

"Elimi tuttun sımsıkı inene kadar bırakmadın ee tabi karşı koyamadın bana."

"Ne yok artık sen gerçekten ukalasın çekil önümden ha ayrıca ben korktuğum için elini tutmuşum haberim yok."

"Kesinlikle öyledir neyse sana bundan sonraki hayatında başarılar dilerim başarabilirsen." Bu çocuk gerçekten de sinir bozucu manyaktı umarım birdaha onun suratını dahi görmezdim yanından hızlıca aşağıya indim telefonumu açıp İpeği aradım hemen içeriye girip tarif ettiği yere doğru yürüdüm sonunda İpekle buluşmuştum ve başımdan geçen herşeyi hızlı hızlı soluksuz bir şekilde anlatmıştım.

"Ya kuzum bu çocuk olduğundan da sinir bozucu gözüküyor umarım bir daha karşımıza dahi çıkmaz."

"Umarım İpek." Diyip ipeğin çağırdığı taksiye bavuları yerleştirip taksiye geri bindik." Artık rahat bir nefes alabilirdim sadece tatil gibi Otele odaklanmalıydım. Taksici gidiceğimiz yeri soruyordu İpek'te telefondan ismini bulmaya çalışıyordu.

"Hah sonunda buldum, Kayalar Otel. Zeynep bu Otel o kadar gösterişli ve güzelki İstanbul'un en zenginlerinden."

"İpek Kayalar mı dedin."

"Evet kuzu noldu?" Önemli birşey olmamıştı aslında adı sadece tanıdık gelmişti benim ki de ne tandıkya nerden tanıdık olabilirdi ki bir an önce Otele gidip buraya geldiğimden önceki herşeyi unutup güzel günler geçirmek dileğiyle bu kadar şeyden sonra başıma daha kötü ne gelebilir gibi olumsuzlukları düşünmemeliydim güzel şeylere odaklanmalıydım.

•••Kayalar Otel sizede tanıdık geldi mi???eğer geldiyse yorum yapmayı unutmayınn okuduğunuz ve değerlendirdiğiniz için çok çok teşekkürler•••

Süpriz Aşk Where stories live. Discover now