Yaklaşık iki saat oturduğumuz mekandan çıkmış Hakan'la nereye gittiğimizi bilmiyorduk ama hiç olmadığı kadar kendimi mutlu, huzurlu hissediyordum ona duygularımı söyleyemiyordum birşeylerden emin olamıyordum ya bana aynısını yaparsa beni bırakırsa, giderse işte o zaman onu hiç affetmezdim bir kere daha sevdiğim tarafından terk edilmek istemezdim. Yanımda yürüyen Hakana baktım sahile baktım güneş batıyordu, denize o kadar güzel yansıyordu ki huzurla saatlerce onu izleyebilirdim.
"Ne düşünüyorsun?" Dedi Hakan.
"Uzun zaman sonra ne kadar huzurlu olduğumu düşünüyorum." Dedim.
"Bende uzun zaman sonra bu kadar huzurluyum ayrıca uzun zaman sonra ilk defa birine böyle bakıyorum."
"Nasıl yani." Dedim gülümseyerek.
"Biliyor musun o kadar güzelsin ki saatlerce izleyebilirim seni." Diyince hoşuma gitmişti gülümsemeye başlamıştım.
"Ne yapıcaz böyle gezicekmiyiz ya sen yorulmadın mı hiç."
"Sen ne istersen onu yapalım, yorulduysan odamıza gidelim." Diyince şaşkın bir şekilde durdum dediğine anlam verememiştim.
"Oodamız derken?"
"Ee ben odamız derken, butik Otel tarzı yerden oda ayırtmıştım burdan geç döneriz diye düşündüğüm için." Diyince ister istemez heyecanlanmıştım ilk defa biri ile aynı yerde kalmak, üstelik aynı yerde yatmak hiç alışık olmadığım şeylerdendi.
"Sen beni ne sanıyorsun, sen istiyorsun diye yemeğe çıkıyoruz, sen istiyorsun diye uçağımı kaçırıyorum şimdi de gelmiş benimle otelde kalmaktan bahsediyorsun bak ben seni yeni tanımaya başlıyorum ben senin öyle tek gecelik ilişkilerine benzemem." Biraz sert çıkışmıştım ama çok sinirlenmiştim sinirden ne yaptığımı bilmiyordum.
"Tek gecelik ilişki gerçekten beni böyle birine mi benzettin seninle tek bir gece için beraber olup sonra seni bırakıcağımı sandın öyle mi emin ol seninle tek gece geçiricek olsam senin arkandan gelmezdim şimdi arabaya gidiyorum ve sende arkamdan geliyorsun." Diyip arkasını döndü o kadar sinirlenmişe benziyordu ki ona yetişemiyordum evet hatamı anlamıştım ona böyle davranmamalıydım napıyordum ben herkesi kendim gibi sanıyordum arabaya binmemiz, hızlı gitmemiz derken Otele ne zaman geldiğimizi anlamamıştım Hakan içeriye girip anahtarı alıp yanıma geldikten sonra tek tek bungalov tarzı odaların içine girdik.
"Bben özür dilerim gerçekten, seni kırdım."
"Özür dilemene gerek yok ben duygusuzluğa alıştım, hayatım boyunca o kadar kötü şeylere katlandım ki bunlar yanında bir hiç." Onu gerçekten çok kırmıştım belkide geçmişini hatırlatmıştım.
"Anlatmak istersen dinlerim." Diyebildim.
"Eğer birgün gerçekten dinlemek istersen anlatırım." Diyip koltuğa oturunca gidip yanına oturdum.
"Böyle güzel bir yerde mutsuzluğa yer olamamalı hem sen hep böyle romantik miydin?" Diye soru attım ortaya sırf o anı unutsun diye içimi rahatlatmak için ona yakın davranmaya çalıştım.
"Romantiklik ve ben ikisi uyuşmayan şeyler."
"Ama bugün yaptıkların gerçekten çok romantik şeylerdi ve ben denizi, temiz havayı, çiçekler çok seven bir olduğum için gerçekten mutlu oldum ne biliyim ben kimseden böyle birşey görememiştim." Dedim yanıma yaklaştı elerimi elerinin içine aldı. Kokusunu, nefesini hissedebiliyordum.
"Şimdi beni daha iyi anlıyormusun bunların hepsini sen mutlu ol diye yaptım sırf seni güldürebilmek için senin yanındayken ben benim bunu daha yeni yeni farkediyorum ama öyle seni her gördüğümde bana farklı şeyler oldu kendimi farklı hissettim anlıyormusun."
