Süpriz Aşk

1.Bölüm

- Aşksın sen öyle mi söyledikleri kadar var mısın -

Ne yapıcaktım şimdi ben bu zor günümüzde anneme gidip "Anne kızın işten kovuldu." mu diyicektim evet hiç birşeyi beceremeyen ben işten de kovulmuştum tam da işe ihtiyacım
varken yaa ama ne yapsaydım o kadar aşağılanmaya susarak mı cevap verseydim. Saat'te tam beş olmuş şuan işten çıkmış mutlu mutlu eve gidiyordum sinirden telefonu sessizden bile çıkarmamışım yaa neyse ki sadece arayan İpek...
"Alo İpek."

"Kuzuuu nerdesin sen ya öldüm meraktan." İpek bugüne kadar beni koruyup kollayan annemden sonra tek güvendiğim kişiydi ne zaman başım sıkışsa bana hep destek olmuştu.

"Nerdesin evdemisin?"

"Kuzum senin sesin garip geliyor kötü birşey mi oldu." Beni sadece anlayan oydu işte sesimden bile kötü olduğumu anlamıştı.

"Yaniii evet ben işten kovuldum ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum ağlamak bağırmak istiyorum." Gerçekten ağlamak istiyordum.
"Ya nasıl oldu da kovuldun canım gerçekten şuan yanında olmak isterdim ama annemin çalıştığı yere yardıma geldim ama çok kötüyüm diyorsan atlarım taksiye."

"Aa yok yok sen yardım et çokta önemli değil akşam görüşürüz olur mu?"

"Tabi ki akşam sizdeyim o zaman öpüyorum kuzuuu." Diyerek telefonu kapattı.

Neyse annem her işte vardır bir hayır der belkide öyledir gerçekten ama biz bu zor günleride beraber atlatırdık anahtarımı çıkarıp kapının kilidini açıp içeriye girdim içerisi miss gibi kokuyordu annem erken gelmişti belli ki eve girer girmez seslendi...

"Zeynebiim sen mi geldin canım kızım." Evet ismim Zeynep'ti bizi yıllar önce terk eden babam koymuş ismimi annemi ve beni bir başımıza bırakmış kimseye güvenilmiyeceğini de ondan öğrenmişiz biz neyse ki çok hatırlamıyorum onu o yüzden de anneme bağlandığım kadar ona bağlanmadım fotoğraflardan tanıyorum işte bizi başka bi kadın için terk eden babadan ne bekleyebilirim ki zaten dalmış gitmişim gene annemin seslenmesiyle irkildim.
"Zeynebim birşey mi var kızım?" Annem elindekileri bırakıp yanıma koştu.

"Ee yok annecim birşeyim iyiyim bi an dalmış gitmişim önemi yokya asıl sen anlat nasılsın."diyip geçiştirdim yanağına bir öpücük kondurdum ama yemedi tabi

"Yok yok sende kesin birşey var anlat bakalım ben anlamazmıyım kızımın halinden gel beraber sofrayı kuralım anlat bitanem baba anlatmayıp kime anlatıcaksın."

"Anne ben işten kovuldum." Diyiverdim hemen annem ilk başta yüzüme baktı kaldı sonra bi anda gülmeye başladı.

"Ya buna mı sıkıldı canın kızım hiç sorun değil bitanem hem sana güzel haberim var Ayşe teyzenin çalıştığı eve aşçı aranıyormuş gittim yemek yaptım bayıldılar hem maaşlarıda çok iyi." Çok ama çok sevinmiştim bende iki üç güne yeni iş bakardım nasıl olsa

"Annecim çok sevindimm senin yemeklerini kim beğenmez hem canım annem benim." Derken kapı çaldı anneme eline sağlık İpek gelmiştir odamdayız diyip masadan kalktım.

"İpek hoşgeldin gel gel odama geçelim." Anneme de selam verip odama geçtik başladım anlatmaya.

"Zengin bi kız geldi kahve istedi sonra onu beğenmeyip su istedi sonra ona da bahane bulup soğuk bişeyler istedi limonata götürdüm bağırmaya başladı nasıl garsonsun falan bende aldım limonatayı başından aşağı döktüm ve kovuldum."

"Zeynepcim biliyorum çok üzgünsün ama bulursun yeni iş takma kafana." Beni anca bu kadar tesseli edebiliyordu.

"Biliyorum ama napayım işte o zamana kadar iş bakıcam bende durumumuzu az çok biliyorsun."

"Zeyneppp aklıma çok iyi bi fikir geldi haftaya bodrumda yeni açılan otelde çalışmaya başlıyacağım sende gelsene çok güzel olurr." Bodrumda yeni Otel'de çalışma fikri bana çok cazip gelmişti peki beni orada neler bekliyordu...
Merhabaa buraları daha yeni yazmaya başladığım için kısa yazmışım ana ilerleyen bölümler merak uyandırıcı lütfen diğer bölümlerede şans verirmisiniz🥰

~HAKAN~

~ZEYNEP~

~HANDE~

~ONUR~