Look, I found you (UNDER REVISION)

SAVING ALORA

CHAPTER 42:

"Your heart is now weaker than expected, Alora. I suggest that you may undergo on a heart surgery..."

Parang akong tanga na paulit-ulit na iniisip at pumapasok sa tenga ko ang mga salitang 'yon. Matamlay akong naglalakad sa school grounds, I can't believe my set-up as a sick girl is still the same, no, much worse.

"Alora," a voice suddenly makes my heart feel better a little bit.

Napalingon ako at nakitang papalapit si Hiro sa kinatatayuan ko. Paakyat na sana ako ng staircase, ngunit huminto upang hintayin siya.

He never uttered a single word, but rather held my hand. Nabigla ako at hindi rin makapagsalita, he simply gave me his smile, he makes my pound, parang sasabog na sa sobrang saya.

Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko, kaya naman agad kong inialis ang kamay ko sa kanya. Tiningnan niya lang ako, napayuko ako sa ginawa ko.

Aiissh, Alora! Anong ginagawa mo?

Marahan kong kinaltukan ang sarili ko para magising. Why am I embarassed at him, all of a sudden?

"Mmm, ayos lang. Mas gusto ko pa ring hawakan ang kamay mo," saad niya na parang walang kahirap-hirap.

Hinawakan niya ang kamay ko mas mahigpit at nakakulong ang mga daliri namin sa isa't-isa na parang ayaw niyang pakawalan.

Magtutuloy-tuloy na sana kami sa pag-akyat ng biglang may kumaway sa amin sa malayo. It's Zack, he always spotting us together, sana naman wala siyang mapansin na kakaiba.

"Hey," bati nito nang makalapit sa amin. "W-Wait, did you two just hold hands now?"

Bigla kong hinatak ang kamay ko at awkward na lumayo kay Hiro. Hindi ko napansin na magkahawak pa rin kami ng kamay ng makalapit si Zack, I can't get back to my senses.

Napatakip pa kunwari si Zack at direstsong nakatingin sa'ming dalawa, ayaw ko maging awkward kaya naman ay mas pinili kong umaktong normal.

"H-Ha? Holding hands, psh.." Nasabi ko lang at pareho kong kinuha ang mga braso nila. "Ayan oh, tatlo na tayong magkakahawak, happy?" Aniya ko at pareho silang binitawan.

Maya-maya pa'y yumakap na si Zack kay Hiro, ngayon lang ulit kami nagkasama-sama ng ganito matapos ang mga nangyari. Tumingin si Hiro sa'kin pero tinangu-tanguan ko lang siya.

"Grabe," Zack uttered when after he hug Hiro. "Talagang ikaw na talaga 'yan. Paanong nangyaring nawalan ka ng ala-ala?" Usisa pa nito habang nakapamulsa.

"Mmm, pero hindi ko rin alam. Nang mawala ang mga ala-ala ko... Si Alora lang ang tanging nasa isip ko," Hiro replied as he smiled at me again.

Alam kong napansin 'yun ni Zack kaya naman tinitigan niya kami ulit. Nagdududa na siya dahil palagi kaming magkasama.

"Hiro, 'wag mo sabihing..." Putol ni Zack, at halos manlaki naman ang paningin ko sa sasabihin niya.

Hiro step up a little bit, and hold my hand again. Napatingin lang ako sa ginawa niya at muling bumaling kay Zack na nakangiti na parang ewan.

"Tama ka," sagot ni Hiro. "Girlfriend ko si Alora."

Mas lumakas ang tibok ng puso ko, he's confident in every words he say.  I want to scream, but I can't. Pinilit ko ring huwag magpakita ng ngiti, my eyes still went big.