Look, I found you (UNDER REVISION)

PAIN REMEMBERS

CHAPTER 49:

Zack's point of view:

(THE STAGE)

Walang nagbago sa character ko. I guess, Claire and I will never be together. She is destined to somebody else.

Nasa stage ako at nasa harap ng coffee shop na pinagtratrabahuan niya. I am contented seeing her from a far, I'm happy as long as she's happy.

Saan ba ako galing at kailangang mapadpad ako dito ng ganitong oras ng gabi?

Nakahawak ang dalawang kamay ko sa strap ng bagpack na nasa likod ko at tinitingnan ang reflection ko sa salaming nasa tapat ko. Naka-white shirt at na pinatungan ng light blue na polo ang suot ko.

Talagang gusto ng writer na magmukha akong good boy. Tsk.

Maya-maya pa ay napansin kong papalabas na ng coffee shop si Claire. Kahit na simpleng jeans at blouse lang suot niya ay napakaganda pa rin niya.

"Claire!" Bati ko at masayang lumapit sa kanya.

"Zack? Anong ginagawa mo dito?" She also gave me a smile. The way she caress her hair melted me.

Muli pa akong natawa bago nagsalita. "Wala, napadaan lang ako. Gusto mo ihatid na kita? Wala naman akong ibang gagawin?"

She just nodded her head and looked away.

Sa totoo lang ngayon ko lang malalaman ang bahay nila, pabor na rin sa'kin ang ganito. Solo ko si Claire kahit sandali lang. I can stare at her for a while.

"Masaya ako para sa inyo ni Jackston," I said that sincerely. Even we're on stage, I meant it.

"Mmm, salamat. Masaya rin ako na unti-unti na kayong nagkakausap ni Jaxton," she replied.

Hindi ito 'yung Claire na nakilala ko kamailan lang, nahanap niya na 'yung sarili niya but still she don't have any control just like the rest of us.

"Nandito na tayo sa bahay namin. Salamat sa paghatid, mag-iingat ka Zack." At humakbang na siya papalapit sa mismong gate ng bahay at saka nakangiting kumaway.

Hinihintay ko siyang pumasok at nanatiling nasa tapat ng bahay niya.

Isang liwanag ang nakapagtinag sa aming dalawa ni Claire. Isang motor ang huminto sa gitna naming dalawa.

Agad itong bumaba ng motor at nagtanggal ng helmet at saka dali-daling nilapitan para yakapin si Claire.

"Thank you for taking care of my woman, Zack." Si Jaxton. He said that possesively.

Lumapit naman ako sa kanya at tumingin rin ng nakakaloko.

"Tss," ungot ko. "I guess you are not capable of doing your duties? Akala ko ba girlfriend mo si Claire?" I smirked and look at Claire again for the last time.

Naglakad na ako papalayo at hindi na sila nilingon pa.

(STAGE ENDS)

Bigla akong natigilan, dali-dali ko silang binalikan ng tingin ngunit pinigilan ko ang sarili kong magsalita ng kahit ano. I saw how they loved each other. Jackston kissed Claire on her forehead.

"Masaya talaga ako para sa inyo, Jaxton. Tsk, I didn't know you can be this sweet." I chuckled and go on way. I don't want to disturbed them.